Vertaling van "verdrag opgelegde verplichting " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

algemene door de overheid opgelegde verplichting
obligation générale imposée par les administrations publiques

Verdrag nr. 29 van de Internationale Arbeidsorganisatie betreffende de gedwongen of verplichte arbeid
Convention n 29 de l'Organisation internationale du travail sur le travail forcé

opgelegde architectuur | verplichte architectuur
architecture obligatoire

uitgaven die verplicht voortvloeien uit het Verdrag of de ter uitvoering daarvan vastgestelde besluiten | verplichte uitgaven | VU [Abbr.]
dépenses découlant obligatoirement du traité ou des actes arrêtés en vertu de celui-ci | dépenses obligatoires | DO [Abbr.]

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Volgens het Hof beoogde de nationale wetgeving in deze context "schending van de bepalingen van [de] richtlijn te bestraffen en dus uitvoering te geven aan de door het Verdrag aan de lidstaten opgelegde verplichting om gedragingen waarmee de financiële belangen van de Unie worden geschaad, effectief te bestraffen"[16].
Selon la Cour, le droit national dans ce contexte «tend à sanctionner une violation des dispositions de la[dite] directive et vise donc à mettre en œuvre l’obligation imposée par le traité aux États membres de sanctionner de manière effective les comportements attentatoires aux intérêts financiers de l’Union». [16]

Hierbij wordt aan personen die weet hebben van activiteiten in strijd met het verdrag de verplichting opgelegd om dit te melden aan de verificatie-organisatie en krijgen zij hierbij bescherming.
Dans ce cadre, les personnes ayant connaissance d'activités contraires au traité sont obligées de les signaler à l'organisme de vérification et bénéficient d'une protection en contrepartie.

In 2003 heeft de Europese Unie door een eerste beslissing de ondertekening van vermeld Verdrag opgelegd, een verplichting die België is nagekomen.
En 2003, par une première décision, l'Union européenne a imposé la signature de ladite Convention, obligation à laquelle la Belgique s'est tenue.

Ten tweede heeft het Hof daarentegen net de conformiteit met het EU-Verdrag erkend van de door het vroegere vereenvoudigd regime opgelegde verplichting aan de werkgever, die werknemers detacheerde in België, om tijdens de duur van de detachering een kopie van de sociale documenten van de lidstaat van herkomst die vergelijkbaar zijn met de Belgische sociale documenten op het vlak van loon (individuele rekening en loonfiche), ter beschikking te houden van de Belgische autoriteiten.
En second lieu, la Cour a par contre reconnu la conformité au Traité UE de l’obligation, imposée par l’ancien régime simplifié à un employeur détachant du personnel en Belgique de tenir à disposition des autorités belges, pendant la période de détachement, une copie des documents sociaux de l’État d’origine qui sont équivalents aux documents sociaux belges en matière de rémunération (compte individuel et décompte de paie).

« Schendt artikel 43 van het Strafwetboek de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in samenhang gelezen met artikel 6.1 van het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden en met artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, in zoverre het aan de strafrechter de verplichting oplegt om de verbeurdverklaring uit te spreken van de zaken, in de zin van artikel 42, 1°, van het Strafwetboek, die hebben gediend of waren bestemd om het misdrijf te plegen wanneer zij eigendom van de veroordeelde zijn terwijl de straf van verbeurdverklaring de financiële situatie van de persoon aan wie zij wordt opgelegd, dermate kan aantasten dat zij een maatregel zou kunnen vormen die onevenredig is ten opzichte van het legitieme doel dat de wet nastreeft en een schending van het bij artikel 1 van het Eerste Aanvullend Protocol bij het Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden gewaarborgde recht op het ongestoord genot van de eigendom zou kunnen uitmaken ? ».
« L'article 43 du Code pénal viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, lus en combinaison avec les articles 6, § 1, de la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales et 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales, en ce qu'il impose au juge pénal de prononcer la confiscation des choses, au sens de l'article 42, 1°, du Code pénal, qui ont servi ou ont été destinées à commettre l'infraction quand la propriété en appartient au condamné lorsque la peine de confiscation est susceptible de porter une atteinte telle à la situation financière de la personne à laquelle est infligée qu'elle pourrait constituer une mesure disproportionnée par rapport au but légitime que la loi poursuit et constituer une violation du droit au respect des biens garanti par l'article 1 du Premier Protocole additionnel à la Convention de sauvegarde des droits de l'homme et des libertés fondamentales ? ».

3. Niets in dit Verdrag mag zo worden uitgelegd dat het de aangezochte Staat verplicht tot uitlevering, indien de persoon op wie het verzoek om uitlevering betrekking heeft het risico loopt ter dood te worden veroordeeld of, wanneer het recht van de aangezochte Staat niet voorziet in levenslange gevangenisstraf, tot levenslange gevangenisstraf zonder de mogelijkheid van vervroegde invrijheidstelling, tenzij de aangezochte Staat uit hoofde van toepasselijke uitleveringsverdragen verplicht is tot uitlevering indien de verzoekende Staat naar het oordeel van de aangezochte Staat voldoende zekerheid biedt dat de doodstraf niet zal worden opgelegd of, indien hij toch wordt opgelegd, niet zal worden voltrokken, of dat de desbetreffende persoon geen levenslange gevangenisstraf zal worden opgelegd zonder de mogelijkheid van vervroegde invrijheidstelling».
3. Aucune disposition de la présente Convention ne doit être interprétée comme impliquant une obligation d'extrader pour l'État requis si la personne faisant l'objet de la demande d'extradition risque d'être exposée à la peine de mort ou, lorsque la loi de l'État requis ne permet pas la peine privative de liberté à perpétuité, à la peine privative de liberté à perpétuité sans possibilité de remise de peine, à moins que l'État requis ait l'obligation d'extrader conformément aux traités d'extradition applicables, si l'État requérant donne des assurances jugées suffisantes par l'État requis que la peine capitale ne sera pas prononcée ou, si elle est prononcée, qu'elle ne sera pas exécutée, ou que la personne concernée ne sera pas soumise à une peine privative de liberté à perpétuité sans possibilité de remise de peine».

Dienaangaande kunnen met name worden vermeld: de aan de partijen bij dit verdrag opgelegde verplichting om de invoerregeling vast te stellen die voor de aan deze procedure onderworpen stoffen geldt (artikel 10, leden 1 tot en met 5), de mededeling van de belangrijkste aspecten van deze regeling aan iedere betrokken natuurlijke of rechtspersoon (artikel 10, lid 8), of de aan de uitvoerende partijen opgelegde verplichting om ervoor te zorgen dat de exporteurs in hun rechtsgebied de regelingen van de invoerende partijen in acht nemen en dat, in het bijzonder, de uitvoer wordt verboden van in bijlage III bij het Verdrag van Rotterdam opgenomen stoffen naar een partij bij dit verdrag, die het secretariaat niet op de hoogte zou hebben gebracht van de op deze stoffen toepasselijke invoerregeling of die hem slechts een voorlopig antwoord zonder besluit met betrekking tot de tijdelijk geldende invoerregeling zou hebben meegedeeld, tenzij in duidelijk omschreven uitzonderingsgevallen (artikel 11, leden 1, sub b, en 2).
Peuvent notamment être mentionnées, à cet égard, l’obligation faite aux parties à la convention d’établir le régime d’importation applicable aux produits soumis à cette procédure (article 10, paragraphes 1 à 5), la communication des éléments essentiels de ce régime à toute personne physique ou morale intéressée (article 10, paragraphe 8) ou l’obligation faite aux parties exportatrices d’assurer le respect, par les exportateurs relevant de leur juridiction, des régimes établis par les parties importatrices et, en particulier, d’interdire, sauf exceptions clairement circonscrites, toute exportation de produits inscrits à l’annexe III de la convention à destination d’une partie à celle-ci qui n’aurait pas communiqué au secrétariat le régime d’importation applicable à ces produits ou lui aurait seulement communiqué une réponse provisoire ne contenant pas de décision relative au régime d’importation provisoirement applicable [article 11, paragraphes 1, sous b), et 2].

48 Ten slotte kan ook artikel 13 van het Verdrag van Rotterdam, en meer bepaald de leden 2 en 3 daarvan, waarbij een verplichting wordt opgelegd om gevaarlijke chemische stoffen bij uitvoer van een passende etikettering te voorzien, tot de regels van dit verdrag worden gerekend die de internationale handel in de betrokken stoffen „regelen” of „reguleren”.
48 Enfin, l’article 13 de la convention et, plus particulièrement, ses paragraphes 2 et 3 imposant une obligation d’étiquetage approprié lors de l’exportation de produits chimiques dangereux peut également être rangé parmi les règles de la convention «régissant» ou «réglementant» le commerce international des produits en cause.

In het bijzonder is het beginsel van de "essentiële faciliteiten" complementair met de bestaande algemene verplichtingen die een onderneming met een machtspositie worden opgelegd, zoals de verplichting om geen onderscheid te maken tussen klanten, en is het in uitzonderlijke omstandigheden toegepast in zaken in het kader van artikel 82 van het EG-Verdrag, zoals wanneer door de weigering om te leveren of toegang te verschaffen aan derde partijen de opkomst van nieuwe markten of nieuwe producten in strijd met artikel 82 van het EG-Verdrag, onder b), zou worden belemmerd of onmogelijk zou worden gemaakt.
Plus précisément, la doctrine des "installations essentielles" vient en complément des obligations générales actuellement imposées aux entreprises en position dominante - telles que l'interdiction d'établir une discrimination entre les clients - et on l'invoque dans des affaires examinées au titre de l'article 82, dans des circonstances exceptionnelles, notamment lorsque le refus d'approvisionner des tiers ou de leur accorder un accès limiterait ou empêcherait l'émergence de nouveaux marchés, ou de nouveaux produits, en contradiction avec l'article 82, point b), du traité.