Traduction de «veroordeling niet verplicht » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

negatieve verplichting | onthoudingsverplichting | verbintenis om(iets)niet te doen | verplichting om niet te doen
obligation de ne pas faire | obligation négative

niet-verplichte bepaling
disposition non obligatoire

verplichting inzake niet-discriminatie
obligation de non-discrimination

niet verplichte uitgave
dépense facultative

niet in de balans opgenomen verplichting | voorwaardelijke verbintenis | voorwaardelijke verplichting
dette éventuelle | engagement conditionnel | passif éventuel

voorwaardelijk uitstel van tenuitvoerlegging van straffen met proeftijd | voorwaardelijke niet-tenuitvoerlegging | voorwaardelijke veroordeling
sursis conditionnel à l'exécution des peines

niet-verplichte uitgave
dépense non obligatoire

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Hierin zegt deze magistraat dat bij eenvoudige schuldigverklaring bij overschrijding van de redelijke termijn, de verbeurdverklaring in het geval van de opschorting van de uitspraak van de veroordeling niet verplicht lijkt te zijn en alleen op schriftelijke vordering van het Openbaar Ministerie kan worden uitgesproken.
Le magistrat y précise que lors d'une simple déclaration de culpabilité en cas de dépassement du délai raisonnable, la confiscation en cas de suspension du prononcé de la condamnation ne semble pas être obligatoire et ne peut être prononcée que sur réquisition écrite du ministère public.

Wij stellen concreet voor het verbod om een bepaalde activiteit uit te oefenen mogelijk te maken (dus niet verplicht) in geval van herhaling van een misdaad of van gelijksoortige misdrijven (bijvoorbeeld een drugmisdrijf na eerdere veroordeling wegens het opslaan of vervaardigen van verdovende middelen; of een oplichting na eerdere veroordeling wegens heling, misbruik van vertrouwen enz (Het gaat, grosso modo, om dezelfde categorie van misdrijven).
Nous proposons concrètement de rendre possible (et pas obligatoire, donc) l'interdiction d'exercer une activité déterminée en cas de récidive d'un crime ou d'infractions similaires (par exemple, une infraction ayant trait à la drogue après avoir été condamné précédemment pour recel ou fabrication de stupéfiants, ou une escroquerie après condamnation antérieure pour recel, abus de confiance, etc (Il s'agit grosso modo de la même catégorie d'infractions).

Zoals paragraaf 195 van het toelichtend verslag aangeeft aan de hand van de zinsnede « kunnen in aanmerking worden genomen », benadrukken de onderhandelaars dat het Verdrag voor de Partijen de verplichting schept ervoor te zorgen dat de rechters rekening kunnen houden met die verzwarende omstandigheden bij de veroordeling van de daders, maar desondanks niet verplicht zijn deze toe te passen.
En effet, comme l'indique le paragraphe 195 du rapport explicatif, en employant la phrase « puissent être prises en considération », les négociateurs soulignent que la Convention crée l'obligation pour les Parties de faire en sorte que les juges puissent tenir compte de ces circonstances aggravantes lors de la condamnation des auteurs, mais ils n'ont néanmoins pas l'obligation de les appliquer.

Aangezien het doel van dit besluit er niet in bestaat de nationale strafregistersystemen te harmoniseren, is de lidstaat van veroordeling niet verplicht zijn intern strafregistersysteem te wijzigen voor wat het binnenlandse gebruik van gegevens betreft.
La présente décision ne visant pas à harmoniser les systèmes nationaux de casiers judiciaires, l’État membre de condamnation n’est pas tenu de modifier son modèle interne de casier judiciaire pour l’utilisation des informations à des fins nationales.

Zij dienen ervoor te zorgen dat rechters deze verzwarende omstandigheden bij de veroordeling van daders kunnen laten meewegen, ofschoon rechters niet tot de toepassing ervan verplicht zijn.
Ils devraient veiller à ce que les juges puissent tenir compte de ces circonstances aggravantes lorsqu’ils prononcent une condamnation à l’encontre des auteurs d’infractions, même s’ils ne sont pas tenus d’appliquer ces circonstances aggravantes.

FI, HU, LU, SI, EE, FR en NL hebben de vermelding van de lidstaat van veroordeling waar de aan beperkingen onderhevige informatie kan worden ingewonnen, niet verplicht gesteld.
La Finlande, la Hongrie, le Luxembourg, la Slovénie, l’Estonie, la France et les Pays-Bas n’ont pas prévu l’obligation d’indiquer l’État membre de condamnation auprès duquel les informations à diffusion restreinte peuvent être obtenues.

Een voorbeeld daarvan is de verplichting dat er niet alleen sprake van dubbele strafbaarheid moet zijn, maar ook voldoende informatie over de eerdere veroordeling beschikbaar moet zijn (CY, PL)[4]. De Poolse wetgeving bepaalt dat er met een eerdere veroordeling geen rekening kan worden gehouden wanneer de betrokken zaak voorwerp van een schorsingsmaatregel is die dezelfde werking heeft als gratie of amnestie (PL).
Par exemple, outre cette dernière, l'obligation de disposer d'informations suffisantes sur la condamnation antérieure (CY, PL)[4]. La législation polonaise prévoit qu’une condamnation antérieure ne peut être prise en considération si l'affaire fait l’objet d’une mesure de pardon ayant un caractère d'amnistie ou de grâce (PL).

De tweede grond tot verplichte weigering van de tenuitvoerlegging heeft betrekking op de situatie waarin de uitvoerende lidstaat vaststelt dat de gezochte persoon onherroepelijk door een andere lidstaat is berecht voor dezelfde feiten, op voorwaarde dat, in geval van veroordeling, de sanctie is ondergaan of op dat tijdstip wordt ondergaan dan wel niet meer kan worden uitgevoerd volgens het recht van de veroordelende lidstaat (artikel 3, punt 2, van het kaderbesluit, "ne bis in idem"-beginsel).
Le deuxième motif de non-exécution obligatoire concerne la situation où l'État membre d'exécution découvre que la personne recherchée a fait l'objet d'un jugement définitif pour les mêmes faits par un autre État membre, à condition que, en cas de condamnation, celle-ci ait été subie ou soit actuellement en cours d'exécution ou ne puisse plus être exécutée selon les lois de l'État membre de condamnation (art. 3 point 2 de la décision-cadre, principe « ne bis in idem »).