Vertaling van "verplicht het niet-verantwoorde " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

negatieve verplichting | onthoudingsverplichting | verbintenis om(iets)niet te doen | verplichting om niet te doen
obligation de ne pas faire | obligation négative

niet verantwoorde kosten
dépense non justifiée

niet verplichte uitgave
dépense facultative

verplichting inzake niet-discriminatie
obligation de non-discrimination

niet in de balans opgenomen verplichting | voorwaardelijke verbintenis | voorwaardelijke verplichting
dette éventuelle | engagement conditionnel | passif éventuel

(1) (hoeveelheid) niet-verantwoord materiaal | (2) onboekbaar materiaal
différence d'inventaire

niet-verplichte uitgave
dépense non obligatoire

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Hierna gaan we na in welke mate een dergelijke grondwettelijke verplichting kan worden verantwoord (A), welk het toepassingsgebied (B) en welke de draagwijdte (C) ervan is.
Nous examinerons ci-après dans quelle mesure une telle obligation constitutionnelle pourrait être justifiée (A), quel pourrait en être le champ d'application (B) et quelle pourrait en être la portée (C).

2. Schendt artikel 577-2 van het Burgerlijk Wetboek, inzonderheid de §§ 3 en 5, zoals deze bepaling (in haar huidige en toenmalige context) van toepassing is sinds 1 september 2005, in zoverre het bepaalt of in die zin geïnterpreteerd wordt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen of genomen in samenhang met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het (Eerste) Aanvullend Protocol bij het EVRM en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, nu hiermee in afwijking van het gemeen recht inzake de verplichting tot (schade)vergoeding wegens het ontbreken van genot van een goed, die zowel in contractuele als buitencontractuele verhoudingen in beginsel een fout vereist, een foutloze aansprakelijkheid of vergoedingsplicht zonder redelijke verantwoording geldt of gehandhaafd wordt, minstens wanneer die vergoedingsplicht zonder fout ook geldt wanneer de deelgenoot geen risicoscheppende activiteit aan de dag heeft gelegd en zelfs wanneer het ontbreken van genot door de andere deelgenoot het gevolg is van diens vrijwillige handeling en vrijwillig niet uitoefenen van zijn recht op genot in natura (weigering van rechtsuitoefening) ?
2. L'article 577-2 du Code civil, en particulier les paragraphes 3 et 5, telle que cette disposition (dans son contexte actuel et celui de l'époque) est applicable depuis le 1 septembre 2005, en ce qu'il dispose ou est interprété en ce sens que l'indivisaire ayant utilisé seul le bien indivis et ayant bénéficié de la jouissance exclusive de ce bien est tenu de payer à l'autre indivisaire une indemnité équivalente à sa part dans la valeur de rapport de ce bien, même lorsque le fait que l'autre indivisaire n'a pas exercé en nature son droit d'usage et de jouissance n'est pas imputable à l'indivisaire cité en premier lieu et même lorsque l'autre indivisaire refuse délibérément d'exercer en nature son droit d'usage et de jouissance, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, pris isolément ou lus en combinaison avec l'article 16 de la Constitution et avec l'article 1 du (Premier) Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et avec l'article 14 de la même Convention, dès lors que, par dérogation au droit commun de l'obligation d'indemnisation (de réparation du dommage) pour la non-jouissance d'un bien, qui exige en principe une faute tant dans les rapports contractuels que dans les rapports extracontractuels, une responsabilité ou obligation d'indemnisation sans faute existe ou est maintenue sans justification raisonnable, à tout le moins lorsque cette obligation d'indemnisation sans faute s'applique également lorsque l'indivisaire n'a pas exercé d'activité à risque et même lorsque la non-jouissance par l'autre indivisaire résulte de son acte volontaire et du non exercice volontaire de son droit de jouissance en nature (refus d'exercer un droit) ?

G. tegen de nv « Axa Belgium », waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 21 mei 2015, heeft de Rechtbank van eerste aanleg West-Vlaanderen, afdeling Ieper, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 19bis-11 § 2 van de wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering motorrijtuigen, ingevoegd bij artikel 7 van de wet van 22 augustus 2002 - op die manier geïnterpreteerd dat de gelijkmatige (' in gelijke mate ') verdeling van de schadelast onder de verzekeraars tegenstelbaar is ten aanzien van de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt - de artikelen 10 en 11 van de Grondwet doordat een verschil in behandeling in het leven wordt geroepen dat niet op een objectief criterium berust en niet redelijk verantwoord is en meer bepaald tussen enerzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij alle bij het ongeval betrokken voertuigen zijn geïdentificeerd en anderzijds de bestuurders of eigenaars van een voertuig die schade hebben geleden bij een ongeval waarbij het niet mogelijk is om vast te stellen welk voertuig het ongeval heeft veroorzaakt en waarbij één of meerdere bij het ongeval betrokken voertuigen niet zijn geïdentificeerd, terwijl van die laatste voertuigen niet kan worden gezegd dat hun aansprakelijkheid ongetwijfeld niet in het geding komt ?
G. contre la SA « Axa Belgium », dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 21 mai 2015, le Tribunal de première instance de Flandre occidentale, division Ypres, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 19bis-11, § 2 de la loi du 21 novembre 1989 relative à l'assurance obligatoire de la responsabilité en matière de véhicules automoteurs, inséré par l'article 7 de la loi du 22 août 2002 - interprété en ce sens que la répartition par parts égales de l'indemnisation entre les assureurs est opposable aux conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage en cas d'accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident -, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution en ce qu'il est établi une différence de traitement qui n'est ni fondée sur un critère objectif ni raisonnablement justifiée et plus précisément entre, d'une part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel tous les véhicules impliqués dans l'accident ont été identifiés et, d'autre part, les conducteurs ou propriétaires d'un véhicule qui ont subi un dommage lors d'un accident pour lequel il n'est pas possible de déterminer quel véhicule a causé l'accident et pour lequel un ou plusieurs véhicules impliqués dans l'accident n'ont pas été identifiés, alors qu'il ne peut être affirmé que la responsabilité de ces derniers véhicules n'est indubitablement pas engagée ?

Een dergelijke verplichting waarborgt weliswaar dat die onroerende goederen niet worden verwaarloosd maar het behoedt ze niet tegen leegstand, zodat de onderwerping van de houders van zakelijke rechten op onroerende goederen beschermd als monument aan de leegstandsheffing zou kunnen worden verantwoord ten opzichte van de doelstelling van de decreetgever de leegstand te bestrijden en de leef- en omgevingskwaliteit te verbeteren.
Cette obligation garantit certes que ces biens immobiliers ne soient pas abandonnés mais elle ne les préserve pas de l'inoccupation, de sorte que le fait de soumettre à la taxe d'inoccupation les titulaires de droits réels sur des biens immobiliers classés comme monuments pourrait se justifier par rapport à l'objectif du législateur décrétal, qui consiste à lutter contre l'inoccupation et à améliorer la qualité de vie et d'environnement.

België kan ook de verplichting invoeren om een hoog-risico medisch hulpmiddel in het kader van een RCT te gebruiken indien aangetoond kan worden dat deze maatregel verantwoord, noodzakelijk en proportioneel is. a) Hoe staat u ten opzicht van de aanbevelingen van het KCE? b) Zal u aanbevelingen volgen? c) Indien niet, waarom niet? d) Indien wel, welke maatregelen zullen we op korte termijn mogen verwachten en hoe ziet u dit realiseerbaar? e) Welke maatregelen zal u nemen in zijn totaliteit (ook op lange termijn)?
La Belgique peut également instaurer l'obligation de n'utiliser un dispositif médical à haut risque que dans le cadre d'une RCT, s'il peut être établi que cette mesure est justifiée, nécessaire et proportionnée. a) Quelle est votre position à l'égard des recommandations du KCE? b) Les mettrez-vous en oeuvre? c) Dans la négative, pourquoi? d) Dans l'affirmative, quelles mesures pouvons-nous attendre à court terme et comment considérez-vous que cela soit réalisable? e) Quelles mesures prendrez-vous globalement (également à long terme)?

Proximus waakt erover dat de sociale wetgeving wordt nageleefd door contracten met zijn leveranciers te ondertekenen en door controles a posteriori uit te voeren (onder meer het beheer van MVO-gerelateerde risico's - Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen). i. Contracten Doorgaans houden de algemene aankoopvoorwaarden die van toepassing zijn op de bestelbons en/of de contracten die worden gesloten tussen Proximus en zijn leveranciers, voor de leverancier de verplichting in om alle toepasselijke reglementeringen na te leven (waaronder, maar niet beperkt tot: de sociale wetgeving, onder meer de aangifte bij de RSZ, de naleving van het Algemeen reglement voor de arbeidsbescherming, de naleving van de wet van 4 augustus 1996 betreffende het welzijn van de werknemers, de verplichting van de Limosa-aangifte, die moet worden nageleefd door buitenlandse aannemers of aannemers die werken met werknemers van buitenlandse afkomst of zelfstandigen van buitenlandse afkomst die a priori niet onderworpen zijn aan de Belgische sociale wetgeving, enzovoort).
Belgacom s'assure du respect de la législation sociale par le biais de la signature de contrats avec ses fournisseurs et par le recours à des procédures mises en placepour le contrôle a posteriori (notamment, gestion des risques Responsabilité Sociale des Entreprises - RSE). i. Contrats De manière générale, les conditions générales d'achat applicables aux bons de commande et/ou les contrats conclus entre Proximus et ses fournisseurs prévoient pour le fournisseur l'obligation de respecter toutes les règlementations en vigueur (notamment mais non exclusivement: la législation sociale, entre autres la déclaration à l'ONSS, le respect du Règlement général pour la protection du travail, le respect de la loi du 4 août 1996 relative au bien-être des travailleurs, l'obligation de déclaration Limosa qui doit être respectée par les entrepreneurs étrangers ou les entrepreneurs travaillant avec des ouvriers d'origine étrangère ou des indépendants d'origine étrangère non soumis à priori à la législation sociale belge, etc.).

De bij artikel 115 van de voormelde wet opgelegde verplichting kan dus niet worden verantwoord omdat ze niet uitsluitend wordt verantwoord door het verbod arbeid te verrichten wegens een risico voor het kind en/of voor de moeder tijdens de zwangerschap.
L'obligation imposée par l'article 115 de la loi précitée ne peut donc se justifier car elle ne se justifie pas exclusivement par l'interdiction de travail imposée en raison d'un risque pour l'enfant et/ou la mère durant la grossesse.

Voortaan staan uitzonderingen inzake de verplichting fiches op te stellen bij betalingen aan verkrijgers niet-inwoners en de landenlijst waarvoor die verplichting bleef gelden, niet meer vermeld in de berichten aan de schuldenaars van commissies, makelaarslonen, handelsrestorno's, enz. Ofschoon dat niet duidelijk blijkt uit de genoemde berichten, kan men er redelijkerwijze toch van uitgaan dat wanneer die bedragen worden betaald aan schuldenaars niet-inwoners zij verantwoord moeten worden met de vereiste documenten.
Désormais, l'exception relative à l'obligation d'établir des fiches en cas de paiements effectués à des bénéficiaires non-résidents, de même que la liste des pays pour lesquels cette obligation subsistait, ne sont plus mentionnées dans les avis adressés aux débiteurs de commissions, courtages, ristournes commerciales, etc. de sorte que l'on peut raisonnablement supposer ­ bien que cela résulte pas de façon explicite des avis précités ­ que ces paiements, lorsqu'ils sont faits à des bénéficiaires non-résidents, doivent faire l'objet d'une justification au moyen des documents ad hoc.