Vertaling van "verplichting heeft namelijk " (Nederlands → Frans) :

Meer in het algemeen moet worden onderstreept dat in beide gevallen de Staat die weigert uit te leveren slechts een enkele verplichting heeft, namelijk de voorlegging van de zaak aan de voor strafvervolging bevoegde autoriteiten. In België wordt die taak volbracht door het openbaar ministerie, dat moet oordelen of het wenselijk is te vervolgen (op dezelfde wijze als in geval van ieder ernstig misdrijf naar de Belgische wetten).
D'une manière plus générale, il convient en outre de faire observer que, dans l'une et l'autre hypothèses, la seule obligation qui incombe à l'État qui n'extrade pas est de soumettre l'affaire à ses autorités compétentes pour l'exercice de l'action pénale, c'est-à-dire, en ce qui concerne la Belgique, au ministère public, qui appréciera l'opportunité de poursuivre (dans les mêmes conditions que pour toute infraction grave conformément aux lois belges).

Dat het causaal verband tussen fout en schade verbroken wordt door de politionele en daarmee samenhangende gemeentelijke verplichtingen, is een juridische constructie, die weliswaar in de rechtsleer (en zoals gezegd bij een bepaalde rechtspraak van het Hof van Cassatie) aanhangers heeft, namelijk professor De Page, maar evenzeer tegenstanders, o.a. professor Dalcq. Deze laatste stelt dat de theorie volgens welke de wettelijke verplichting van de gemeentebesturen het causaal verband tussen fout en schade kan doorkruisen, onverenigbaar is met het principe van « de gelijkwaardigheid der voorwaarden ».
La thèse selon laquelle le lien de causalité entre la faute et le dommage est rompu par les obligations de police et assimilées des communes, est une théorie juridique qui trouve dans la doctrine (et, comme on l'a vu, dans une certaine jurisprudence de la Cour de cassation) des partisans, tel le professeur De Page, mais aussi des adversaires, comme le professeur Dalcq, pour qui la thèse selon laquelle l'obligation légale des administrations communales supprime le lien de causalité entre la faute et le dommage, est incompatible avec le principe de « l'égalité des conditions ».

Dat heeft namelijk beslist dat in de staatsgesubsidieerde rechtsbijstand geen plotse dalingen in het puntensysteem mogen voorkomen, omdat dat indruist tegen de vrijheid van arbeid van de advocaten en de verplichte of gedeeltelijke deelname aan dat systeem.
Celle-ci a en effet décidé que le système de points instauré dans le cadre de l'aide juridique subventionnée par l'État ne pouvait subir aucune baisse soudaine parce que cela va à l'encontre de la liberté du travail des avocats et de la participation obligatoire ou partielle à ce système.

Art. 5. In artikel 3bis van dezelfde wet, ingevoegd bij de wet van 15 juli 1996, worden de volgende wijzigingen aangebracht : 1° het vijfde lid wordt vervangen als volgt : "De Koning kan, bij een in Ministerraad overlegd besluit, de regels die op de verbintenis tot tenlasteneming van toepassing zijn bepalen of aanvullen, namelijk : 1° de nadere regels voor de terugvordering van de bedragen ten laste van de persoon die de verbintenis heeft aangegaan; 2° de voorwaarden die de persoon die een verbintenis tot tenlasteneming aangaat moet vervullen en de wijze waarop het bewijs van het vervullen van deze voorwaarden wordt geleverd; 3° de gevallen waarin de persoon die de verbintenis tot tenlasteneming heeft aangegaan, vervroegd van zijn verantwoordelijkheid wordt ontlast; 4° de gevallen waarin en de voorwaarden waaronder de geldigheid van de verbintenis tot tenlasteneming afhankelijk is van de verplichting om een geldsom te storten in de Deposito- en consignatiekas of om een bankwaarborg te geven".
Art. 5. A l'article 3bis de la même loi, inséré par la loi du 15 juillet 1996, les modifications suivantes sont apportées : 1° l'alinéa 5 est remplacé par ce qui suit : "Le Roi, par arrêté délibéré en Conseil des ministres, peut préciser ou compléter les règles applicables à l'engagement de prise en charge dont notamment : 1° les modalités de la récupération des sommes à charge de la personne qui a souscrit l'engagement; 2° les conditions que doit remplir la personne qui souscrit l'engagement de prise en charge et les modalités de preuve de ces conditions; 3° les cas dans lesquels la personne qui a souscrit l'engagement de prise en charge est déchargée de sa responsabilité anticipativement; 4° les cas dans lesquels et les conditions auxquelles la validité de l'engagement de prise en charge est subordonnée à l'obligation de verser une somme auprès de la Caisse des dépôts et consignations ou de fournir une garantie bancaire".

Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul en R. Leysen, bijgestaan door de griffier F. Meersschaut, onder voorzitterschap van voorzitter J. Spreutels, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij arrest van 30 januari 2015 in zake Patricia Leroy tegen de Belgische Staat, waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 13 februari 2015, heeft het Hof van Beroep te Brussel de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 37, § 20, derde lid, van de gecoördineerde wet van 14 juli 1994 betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, ingevoegd bij artikel 140 van de programmawet van 22 december 2008, de artikelen 10, 11 en 23 van de Grondwet, afzonderlijk en in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag tot bescherming van de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, met artikel 1 van het Europees Sociaal Handvest en met het beginsel van rechtszekerheid, in zoverre het, onder de tabacologen die instonden voor de bijstand bij tabaksontwenning vóór de inwerkingtreding ervan, twee categorieën van tabacologen tot stand brengt : diegenen die het recht hebben verkregen om te worden erkend, namelijk de beoefenaars van een gezondheidszorgberoep en de licentiaten in de psychologie, onder de enige voorwaarde geslaagd te zijn voor de eindproeven van een specifieke opleiding - zodat hun optreden kan worden terugbetaald door het RIZIV - en diegenen die dat recht niet hebben verkregen, hoewel zij deden blijken van een nuttige ervaring als tabacoloog en geslaagd waren voor de eindproeven van een specifieke opleiding in tabacologie ?
Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul et R. Leysen, assistée du greffier F. Meersschaut, présidée par le président J. Spreutels, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par arrêt du 30 janvier 2015 en cause de Patricia Leroy contre l'Etat belge, dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 13 février 2015, la Cour d'appel de Bruxelles a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 37, § 20, alinéa 3, de la loi coordonnée du 14 juillet 1994 relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, inséré par l'article 140 de la loi-programme du 22 décembre 2008, viole-t-il les articles 10, 11 et 23 de la Constitution lus séparément et combinés avec l'article 14 de la Convention européenne des droits de l'homme et des libertés fondamentales, l'article 1 de la Charte sociale européenne et le principe de sécurité juridique en ce qu'il crée, entre les tabacologues qui prodiguaient une assistance au sevrage tabagique avant son entrée en vigueur, deux catégories de tabacologues : ceux qui ont obtenu le droit d'être reconnus, à savoir les professionnels de la santé et les licenciés en psychologie, à l'unique condition d'avoir réussi les épreuves finales d'une formation spécifique - en sorte que leur intervention peut être remboursée par l'INAMI - et ceux qui n'ont pas obtenu ce droit, bien qu'ils justifiaient d'une expérience utile comme tabacologue et qu'ils avaient réussi les épreuves finales d'une formation spécifique en tabacologie ?

Een ander belangrijk punt van dit besluit heeft betrekking op de beveiliging van de toegangen tot de A.N.G. De tweede paragraaf van artikel 6 heeft betrekking op de verplichting tot beveiliging van het netwerk dat de aangewezen personeelsleden van de Dienst Vreemdelingenzaken in staat stelt de rechtstreekse bevragingen van de A.N.G. uit te voeren. De doeleinden, namelijk de beveiliging van de rechtstreekse bevraging van de A.N.G, werden opgenomen in het ontwerp van koninklijk besluit, maar de concrete nadere regels voor deze beveiliging worden er niet in gepreciseerd, aangezien ze kunnen evolueren, onder meer op basis van de evolutie van de stand der techniek.
Un autre point important de cet arrêté concerne la sécurité des accès à la B.N.G. Le paragraphe 2 de l'article 6 est relatif à l'obligation de sécurisation du réseau permettant aux membres du personnel désignés de l'Office des étrangers d'effectuer les interrogations directes de la B.N.G. Si les finalités sont inscrites dans le projet d'arrêté royal, à savoir, sécuriser l'interrogation directe de la B.N.G, les modalités concrètes de cette sécurisation n'y sont pas spécifiées vu qu'elles sont susceptibles d'évoluer notamment sur la base de l'état d'évolution de la technique.

Een automobilist die was geflitst wegens overdreven snelheid heeft zijn bekeuring in 2013 aangevochten. De camera in kwestie was namelijk niet geregistreerd bij de Commissie voor de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, hoewel dat verplicht is op grond van de wet van 8 december 1992 tot bescherming van de persoonlijke levensfeer ten opzichte van de verwerking van persoonsgegevens.
Un conducteur flashé en excès de vitesse avait, en 2013, contesté sa contravention, au motif que le radar n'était pas enregistré auprès de la Commission de la protection de la vie privée, comme l'impose pourtant la loi du 8 décembre 1992 relative à la protection de la vie privée à l'égard des traitements de données à caractère personnel.

België kan dus niet eisen dat onder "unieke identificator" voortaan de combinatie van een IBAN rekeningnummer en de naam van de begunstigde moet worden verstaan. In een arrest van 2 september 2014 heeft de rechtbank van koophandel te Brussel zich over dergelijke fraude moeten uitspreken, waarbij bevestigd werd dat er geen fout wordt begaan als de betalingsdienstaanbieder het overschrijvingsorder uitvoert overeenkomstig de IBAN-code, zonder dat er overeenstemming is met de naam van de begunstigde Ook de Europese Commissie heeft hieromtrent reeds gecommuniceerd: "De invoering van de gemeenschappelijke eurobetalingsruimte heeft geen invloed gehad op de vergelijkende controle van de naam van de rekeninghouder met de naam in de overschrijvingsopdracht. Al voor de invoering van IBAN was het namelijk zo dat banken niet verplicht waren deze controle uit te voeren".
Dans un arrêt décision du 2 septembre 2014, le tribunal de commerce de Bruxelles avait eu à connaître de ce type de fraude et il a été confirmé qu'aucune faute n'est commise si le prestataire de paiement exécute l'ordre de virement conformément au code IBAN sans qu'il y ait concordance avec le nom du bénéficiaire. La Commission européenne a également déjà communiqué à cet effet que "La vérification de la cohérence entre le nom indiqué dans le virement et le nom du titulaire du compte n'a pas changé avec l'arrivée de SEPA. Avant l'utilisation du code IBAN, les banques n'étaient pas non plus tenues de procéder à cette vérification"".