Vertaling van "verricht gemeenschappelijk douanevervoer geen schuld " (Nederlands → Frans) :

3. Schendt artikel 577-2 van het Burgerlijk Wetboek, inzonderheid de §§ 3 en 5, zoals deze bepaling (in haar huidige en toenmalige context) van toepassing is sinds 1 september 2005, in zoverre het bepaalt of in die zin geïnterpreteerd wordt dat de deelgenoot die alleen het onverdeeld goed heeft gebruikt en het exclusief genot ervan heeft gehad, een vergoeding verschuldigd is aan de andere deelgenoot in verhouding tot hun aandeel in de opbrengstwaarde van dit goed, ook wanneer de eerstgenoemde deelgenoot geen schuld heeft aan de omstandigheid dat de andere deelgenoot zijn recht op genot en gebruik niet in natura heeft uitgeoefend, en zelfs wanneer de andere deelgenoot vrijwillig weigert zijn recht op genot en gebruik in natura uit te oefenen, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, op zichzelf genomen of genomen in samenhang met artikel 16 van de Grondwet en artikel 1 van het (Eerste) Aanvullend Protocol bij het EVRM en artikel 14 van hetzelfde Verdrag, doordat de door de wet aan het eigendomsrecht van de eerste deelgenoot opgelegde beperkingen disproportioneel zijn, derwijze dat er geen rechtvaardig evenwicht, een ' fair balance ' (billijk evenwicht), bestaat tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van zijn fundamentele rechten en dat de inmenging een onevenredige last (' excessive burden ') op hem legt, terwijl aan het eigendomsrecht opgelegde beperkingen niet disproportioneel mogen zijn, derwijze dat er een billijk evenwicht (een ' fair balance ') moet bestaan tussen de eisen van het algemene belang (de bescherming van de belangen van mede-eigenaars die niet het genot hebben van de gemeenschappelijke zaak) en de bescherming van de fundamentele rechten van het individu en de inmenging geen onevenredige last (' excessive burden ') op de betrokkene mag leggen ?
3. L'article 577-2 du Code civil, en particulier les paragraphes 3 et 5, telle que cette disposition (dans son contexte actuel et celui de l'époque) est applicable depuis le 1 septembre 2005, en ce qu'il dispose ou est interprété en ce sens que l'indivisaire ayant utilisé seul le bien indivis et ayant bénéficié de la jouissance exclusive de ce bien est tenu de payer à l'autre indivisaire une indemnité équivalente à sa part dans la valeur de rapport de ce bien, même lorsque le fait que l'autre indivisaire n'a pas exercé en nature son droit d'usage et de jouissance n'est pas imputable à l'indivisaire cité en premier lieu et même lorsque l'autre indivisaire refuse délibérément d'exercer en nature son droit d'usage et de jouissance, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, pris isolément ou lus en combinaison avec l'article 16 de la Constitution et avec l'article 1 du (Premier) Protocole additionnel à la Convention européenne des droits de l'homme et avec l'article 14 de la même Convention, en ce que les restrictions apportées par la loi au droit de propriété du premier indivisaire sont disproportionnées, de sorte qu'il n'existe pas de juste équilibre (' fair balance ') entre les exigences de l'intérêt général (la protection des intérêts des copropriétaires qui n'ont pas la jouissance de la chose commune) et la protection de ses droits fondamentaux et que l'ingérence lui impose une charge disproportionnée (' excessive burden '), alors que les restrictions imposées au droit de propriété ne peuvent être disproportionnées, de sorte qu'il faut qu'existe un juste équilibre (' fair balance ') entre les exigences de l'intérêt général (la protection des intérêts des copropriétaires qui n'ont pas la jouissance de la chose commune) et la protection des droits fondamentaux de l'individu et que l'ingérence ne peut imposer une charge disproportionnée (' excessive burden ') à l'intéressé ?

In het onderzoeksdossier wordt de naam van de natuurlijke persoon of de rechtspersoon vermeld die, zelfs indien hij geen schuld heeft, aansprakelijk is voor de integrale vergoeding van de schadelijke gevolgen van dat onderzoek voor de persoon op wie het wordt verricht, zonder dat hij zich kan beroepen op feiten gepleegd door een derde of op de intrekking van de toestemming door de persoon op wie het onderzoek wordt verricht.
Le dossier de la recherche désigne nommément la personne physique ou morale qui doit assumer, même sans faute, l'indemnisation intégrale des conséquences dommageables de cette recherche pour la personne qui s'y prête, sans pouvoir invoquer le fait d'un tiers ou le retrait de l'accord de la personne sur laquelle la recherche est effectuée.

- Gemeenschappelijke bepalingen van de voorgaande hoofdstukken Art. 236. Terugbetaling Wanneer de benadeelde derden zich geen burgerlijke partij hebben gesteld, veroordeelt de rechter die de straf uitspreekt voorzien in de artikelen 218, 219, 220, 223, § 1, eerste lid, 1°, en 234, § 1, 3°, of die de schuld vaststelt voor een inbreuk op deze bepalingen, de schuldenaar van onbetaalde of gedeeltelijk onbetaalde bijdragen ambtshalve tot het betalen van de achterstallige bijdragen, de bijdrageopslagen en de verwijlinteresten.
- Règles communes aux chapitres précédents Art. 236. La restitution Lorsque les tiers lésés ne se sont pas constitués partie civile, le juge qui prononce la peine prévue aux articles 218, 219, 220, 223, § 1, alinéa 1, 1° et 234, § 1, 3°, ou qui constate la culpabilité pour une infraction à ces dispositions, condamne d'office le débiteur des cotisations impayées ou partiellement payées à payer les arriérés de cotisations, les majorations de cotisations et les intérêts de retard.

Bij wijze van voorbeeld kunnen worden aangehaald : de snelheid waarmee de huwelijksaanvraag door de buitenlandse onderdaan wordt verricht; geen bijdrage van deze partner aan de kosten van het huwelijk; geen huwelijksreis; afwezigheid van familieleden van de buitenlandse onderdaan op de dag van het huwelijk; geen bruidsschat vanwege de buitenlandse onderdaan indien die moslim is; geen bijdrage aan de gemeenschappelijke kosten, het versturen van geld naar de familie in het land van herkomst van de buitenlandse huwelijkspartner (meestal via « Western Union »); het ontbreken van een intieme relatie; het bestaan van buitenechtelijke relaties; geen echtelijke woning; geen investering in het gezinsleven; de nog zeer nauwe banden met de ex-echtgeno(o)t(e) van de buitenlandse onderdaan en de belofte om die persoon te laten overkomen via gezinshereniging; intimidatie tegenover de Belgische huwelijkspartner; het verzoek om een onderhoudsbijdrage dat tegelijk met een vordering tot voorlopige scheiding voor de vrederechter wordt geformuleerd; geen enkele poging tot verzoening na de scheiding; of pesterijen wanneer de « misbruikte » partner een procedure tot nietigverklaring van het huwelijk inzet.
On peut citer, à titre d'exemples: la rapidité de la demande en mariage formulées par le ressortissant étranger; l'absence de participation de celui-ci aux frais du mariage; l'absence de voyage de noces; l'absence de membres de la famille du ressortissant étranger le jour du mariage; l'absence de dot versée par le ressortissant étranger si celui-ci est de confession musulmane; l'absence de participation aux charges communes, l'envoi d'argent à la famille restée dans le pays d'origine de l'époux étranger (souvent la banque « Western Union »), l'absence de relations intimes; l'existence de relations extraconjugales; l'absence de domicile conjugal; l'absence d'investissement dans la vie de famille; les liens encore très proches avec l'ex-époux(se) du ressortissant étranger ainsi que la promesse de la(le) faire venir par regroupement familial; les actes d'intimidations pratiqués à l'encontre du conjoint belge; la demande de secours alimentaire, formulée en même temps qu'une demande de séparation provisoire devant le juge de paix; l'absence de toute tentative de réconciliation après la séparation; ou encore le harcèlement lorsqu'une procédure en annulation de mariage est entamée par le conjoint « abusé ».

Bij wijze van voorbeeld kunnen worden aangehaald : de snelheid waarmee de huwelijksaanvraag door de buitenlandse onderdaan wordt verricht; geen bijdrage van deze partner aan de kosten van het huwelijk; geen huwelijksreis; afwezigheid van familieleden van de buitenlandse onderdaan op de dag van het huwelijk; geen bruidsschat vanwege de buitenlandse onderdaan indien die moslim is; geen bijdrage aan de gemeenschappelijke kosten, het versturen van geld naar de familie in het land van herkomst van de buitenlandse huwelijkspartner (meestal via « Western Union »); het ontbreken van een intieme relatie; het bestaan van buitenechtelijke relaties; geen echtelijke woning; geen investering in het gezinsleven; de nog zeer nauwe banden met de ex-echtgeno(o)t(e) van de buitenlandse onderdaan en de belofte om die persoon te laten overkomen via gezinshereniging; intimidatie tegenover de Belgische huwelijkspartner; het verzoek om een onderhoudsbijdrage dat tegelijk met een vordering tot voorlopige scheiding voor de vrederechter wordt geformuleerd; geen enkele poging tot verzoening na de scheiding; of pesterijen wanneer de « misbruikte » partner een procedure tot nietigverklaring van het huwelijk inzet.
On peut citer, à titre d'exemples: la rapidité de la demande en mariage formulées par le ressortissant étranger; l'absence de participation de celui-ci aux frais du mariage; l'absence de voyage de noces; l'absence de membres de la famille du ressortissant étranger le jour du mariage; l'absence de dot versée par le ressortissant étranger si celui-ci est de confession musulmane; l'absence de participation aux charges communes, l'envoi d'argent à la famille restée dans le pays d'origine de l'époux étranger (souvent la banque « Western Union »), l'absence de relations intimes; l'existence de relations extraconjugales; l'absence de domicile conjugal; l'absence d'investissement dans la vie de famille; les liens encore très proches avec l'ex-époux(se) du ressortissant étranger ainsi que la promesse de la (le) faire venir par regroupement familial; les actes d'intimidations pratiqués à l'encontre du conjoint belge; la demande de secours alimentaire, formulée en même temps qu'une demande de séparation provisoire devant le juge de paix; l'absence de toute tentative de réconciliation après la séparation; ou encore le harcèlement lorsqu'une procédure en annulation de mariage est entamée par le conjoint « abusé ».

4. herinnert eraan dat de gemeenschappelijke onderneming in 2010 een strategie voor controles achteraf heeft vastgesteld die een essentiële controle vormt bij de beoordeling van de wettigheid en regelmatigheid van de onderliggende verrichtingen, en die sinds 2011 wordt toegepast; wijst erop dat de controle op declaraties van projectkosten is gedelegeerd aan de nationale financierende autoriteiten van de lidstaten, doch dat de met de nationale financierende autoriteiten gesloten administratieve overeenkomsten geen praktische regelingen omvatten voor deze controles; wijst er voorts op dat de gemeenschappelijke onderneming onvoldoende informatie heeft ontvangen over de controlestrategieën van de nationale financierende autoriteiten; betreurt dat de nationale financierende autoriteiten geen controles achteraf hebben verricht van de tot eind 2011 uitgekeerde subsidies, en verzoekt de gemeenschappelijke onderneming de kwijtingsautoriteit op de hoogte te houden van de ondernomen follow-upacties;
4. rappelle que l'entreprise commune a adopté en 2010 une stratégie d'audit ex post qui constitue un contrôle clé pour évaluer la légalité et la régularité des opérations sous- jacentes, et que sa mise en œuvre a débuté en 2011; observe que l'audit des déclarations de coûts relatives aux projets a été délégué aux autorités de financement nationales des États membres, mais que les accords administratifs passés avec les autorités en cause ne précisent pas les dispositions pratiques concernant ces audits; relève également que l'entreprise commune n'a pas reçu suffisamment d'informations sur les stratégies d'audit des autorités de financement nationales; déplore qu'aucun audit ex post n'ait été réalisé par les autorités de financement nationales sur les subventions versées jusqu'à la fin de l'année 2011 et invite l'entreprise commune à informer l'autorité de décharge des actions de suivi entreprises;

21. herinnert eraan dat ook in het kader van een regeling voor gemeenschappelijke emissie van obligaties iedere lidstaat verplicht is zijn volledige schuld terug te betalen; brengt in herinnering dat gemeenschappelijke emissie van obligaties geen garantie vormt dat een lidstaat niet in gebreke blijft bij het aflossen van zijn schuld;
21. rappelle que, même au titre d'un régime d'émission commune de la dette, chaque État membre est tenu de rembourser l'intégralité de sa dette; rappelle que l'émission commune d'obligations ne constitue aucunement une garantie empêchant un État membre de faire défaut sur sa dette;