Traduction de «verwijzende rechter waarvan » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

verwijzende rechter
juge de renvoi

verwijzende rechter
juridiction de renvoi | tribunal de renvoi

feitelijk element waarvan de beoordeling overgelaten wordt aan de rechter die over de zaak oordeelt
question de fait abandonnée à l'appréciation du juge saisi

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Uit de elementen van de zaak en de motieven van de verwijzingsbeslissing blijkt dat de eiseres voor de verwijzende rechter Franstalig is, dat zij woonachtig is op het grondgebied van de gemeente Overijse, in het Nederlandse taalgebied, dat zij heeft gewerkt voor een bvba, verwerende partij voor de verwijzende rechter, waarvan de maatschappelijke zetel en de exploitatiezetel zijn gevestigd op het grondgebied van de gemeente Sint-Genesius-Rode, in het Nederlandse taalgebied, en dat de eisende en de verwerende partij voor de verwijzende rechter het Frans hebben gebruikt in hun sociale betrekkingen.
Il ressort des éléments de la cause et des motifs de la décision de renvoi que la demanderesse devant le juge a quo est francophone, qu'elle est domiciliée sur le territoire de la commune d'Overijse, dans la région de langue néerlandaise, qu'elle travaillait pour une SPRL, partie défenderesse devant le juge a quo, dont le siège social et le siège d'exploitation sont situés sur le territoire de la commune de Rhode-Saint-Genèse, dans la région de langue néerlandaise, et que les parties demanderesse et défenderesse devant le juge a quo ont utilisé le français dans leurs relations sociales.

Artikel 2, lid 2, onder b), i), van richtlijn 2000/78/EG van de Raad van 27 november 2000 tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep, moet aldus worden uitgelegd dat het zich verzet tegen een nationale wettelijke bepaling op grond waarvan een werkgever een werknemer kan ontslaan wegens periodieke — zelfs gerechtvaardigde — afwezigheden op zijn werk, wanneer die afwezigheden worden veroorzaakt door ziekten die toe te schrijven zijn aan de handicap van de werknemer, behalve indien die regeling het legitieme doel nastreeft om absenteïsme te bestrijden en niet verder gaat dan noodzakelijk is om dit doel te bereiken, hetgeen ter beoordeling van de verwijzende rechter staat.
L’article 2, paragraphe 2, sous b), i), de la directive 2000/78/CE du Conseil, du 27 novembre 2000, portant création d’un cadre général en faveur de l’égalité de traitement en matière d’emploi et de travail, doit être interprété en ce sens qu’il s’oppose à une réglementation nationale qui prévoit qu’un employeur peut licencier un travailleur pour le motif tiré d’absences intermittentes au travail, fussent-elles justifiées, dans la situation où ces absences sont la conséquence de maladies imputables au handicap dont est atteint ce travailleur, sauf si cette réglementation, tout en poursuivant l’objectif légitime de lutter contre l’absentéisme, n’excède pas ce qui est nécessaire pour atteindre cet objectif, ce qu’il appartient à la juridiction de renvoi d’apprécier.

Uit de prejudiciële vraag en de verwijzingsbeslissing blijkt dat de verzoekende partij voor de verwijzende rechter en haar Belgische partner op 27 maart 2015 een verklaring van wettelijke samenwoning hebben afgelegd overeenkomstig artikel 1476, § 1, van het Burgerlijk Wetboek, waarvan de ambtenaar van de burgerlijke stand volgens de verzoekende partij akte zou hebben genomen, nadat de ambtenaar van de burgerlijke stand, overeenkomstig artikel 1476quater van het Burgerlijk Wetboek, zoals gewijzigd bij artikel 10 van de wet van 2 juni 2013, een onderzoek had aangevraagd.
Il ressort de la question préjudicielle et de la décision de renvoi que la partie requérante devant le juge a quo et sa partenaire belge ont fait, le 27 mars 2015, une déclaration de cohabitation légale conformément à l'article 1476, § 1, du Code civil, laquelle aurait été actée par l'officier de l'état civil, selon la partie requérante, après enquête demandée par l'officier de l'état civil, conformément à l'article 1476quater du Code civil tel qu'il a été modifié par l'article 10 de la loi du 2 juin 2013.

In zoverre de in het geding zijnde bepaling de ingezeten echtparen voor wie een gemeenschappelijke aanslag wordt gevestigd en waarvan een van de echtgenoten - te dezen diegene die daadwerkelijk de hoogste inkomsten ontvangt - wedden die afkomstig zijn van een internationale organisatie ontvangt en die bij overeenkomst zijn vrijgesteld onder progressievoorbehoud, de verhoging van de belastingvrije som voor kinderen ten laste ontzegt, terwijl de echtparen waarvan geen enkele echtgenoot vrijgestelde inkomsten ontvangt, die wel kunnen genieten, is die bepaling, zoals geïnterpreteerd door de verwijzende rechter, niet bestaanbaar met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.
En ce qu'elle prive les couples de résidents pour lesquels une imposition commune est établie, et dont l'un des membres - en l'occurrence celui qui perçoit effectivement les revenus les plus élevés - perçoit des traitements en provenance d'une organisation internationale, conventionnellement exonérés sous réserve de progressivité, de la majoration de quotité exemptée d'impôt pour enfant à charge alors que les couples dont aucun des membres ne perçoit des revenus exonérés peuvent en bénéficier, la disposition en cause, telle qu'elle est interprétée par le juge a quo, n'est pas compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution.

De verwijzende rechter stelt aan het Hof een vraag over de bestaanbaarheid van artikel 38, § 6, van de Wegverkeerswet met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre de categorie van personen die zijn veroordeeld omdat zij een voertuig hebben bestuurd buiten de perken van het rijbewijs waarvan zij houder zijn - overtreding waarin is voorzien in artikel 30, § 2, van dezelfde wet, bedoeld in het voormelde artikel 38, § 6 - op dezelfde wijze wordt behandeld als de categorie van personen die zijn veroordeeld op grond van de andere in dat artikel 38, § 6, vermelde overtredingen, terwijl de eerste categorie, bij een veroordeling wegens een eerste inbreuk, geen verval van het recht tot sturen oploopt, in tegenstelling tot de tweede categorie ten aanzien waarvan die mogelijkheid, minstens facultatief, wel bestaat vanaf de eerste inbreuk.
Le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de l'article 38, § 6, de la loi relative à la police de la circulation routière avec les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce que la catégorie des personnes condamnées pour avoir conduit un véhicule en dehors des limites du permis de conduire dont elles sont titulaires - infraction prévue par l'article 30, § 2, de la même loi, visé par l'article 38, § 6, précité - est traitée de la même manière que la catégorie des personnes condamnées en vertu des autres infractions mentionnées dans ledit article 38, § 6, alors que la première catégorie, lors d'une condamnation pour une première infraction, n'encourt pas une déchéance du droit de conduire, contrairement à la seconde catégorie à l'égard de laquelle cette possibilité existe, du moins facultativement, dès la première infraction.

In de memorie die zij bij het Hof heeft ingediend, voert de GGC aan dat de vraag niet nuttig is voor de oplossing van het geschil voor de verwijzende rechter, in zoverre zij betrekking heeft op de programmeringsnormen bedoeld in de artikelen 4 tot 10 van de in het geding zijnde ordonnantie, terwijl het besluit van het Verenigd College van 3 december 2009 « tot vaststelling van de erkenningsnormen waaraan de voorzieningen voor opvang of huisvesting van bejaarde personen moeten voldoen alsmede tot nadere omschrijving van de groepering en de fusie en de bijzondere normen waaraan deze moeten voldoen » (Belgisch Staatsblad, 17 december 2009), waarvan de vernietiging voor de verwijzende rechter wordt gevorderd, erkenningsnormen vaststelt die onderscheiden zijn van die in verband met de programmering van de voorzieningen.
Dans le mémoire qu'elle a introduit auprès de la Cour, la COCOM soutient que la question n'est pas utile à la solution du litige devant le juge a quo dans la mesure où elle concerne les normes de programmation visées aux articles 4 à 10 de l'ordonnance en cause alors que l'arrêté du Collège réuni du 3 décembre 2009 « fixant les normes d'agrément auxquelles doivent répondre les établissements d'accueil ou d'hébergement pour personnes âgées et précisant les définitions de groupement et de fusion ainsi que les normes particulières qu'ils doivent respecter » (Moniteur belge, 17 décembre 2009), dont l'annulation est demandée au juge a quo, fixe des normes d'agrément distinctes de celles liées à la programmation des établissements.

Naast het feit dat het Hof in beginsel de voorgelegde bepaling dient te onderzoeken in de interpretatie van de verwijzende rechter, stelt het Hof vast dat, zoals blijkt uit de in B.2.2 uiteengezette elementen, de door de verzoeker voor de verwijzende rechter gesuggereerde afwijkende interpretatie geen steun vindt in de bewoordingen van het in het geding zijnde artikel 55, noch in het onderwerp van de titel waarvan die bepaling deel uitmaakt, noch in de tekst en de parlementaire voorbereiding van de federale bepaling waarvan dat artikel 55 een weergave is.
Outre le fait que la Cour doit examiner, en principe, la disposition qui lui est soumise dans l'interprétation du juge a quo, la Cour constate que, comme il ressort des éléments exposés en B.2.2, l'interprétation différente suggérée par le requérant devant le juge a quo ne trouve appui ni dans les termes de l'article 55 en cause, ni dans l'objet du titre dont cette disposition fait partie, ni davantage dans le texte et les travaux préparatoires de la disposition fédérale que cet article 55 reproduit.

- de verzoekende partij voor de verwijzende rechter, waarvan de maatschappelijke zetel is gevestigd te 1060 Brussel, Coenraetsstraat 64, bij op 23 oktober 1997 ter post aangetekende brief;
- la partie requérante devant le juge a quo, dont le siège social est établi à 1060 Bruxelles, rue Coenraets 64, par lettre recommandée à la poste le 23 octobre 1997;

1. Een verzoek om een prejudiciële beslissing wordt, wanneer de nationale rechterlijke instantie om toepassing van de spoedprocedure heeft verzocht of wanneer de president de aangewezen kamer heeft gevraagd te onderzoeken of de verwijzing volgens deze procedure moet worden behandeld, aanstonds door de griffier betekend aan de partijen in het hoofdgeding, aan de lidstaat waaronder de verwijzende rechter ressorteert, aan de Europese Commissie alsook aan de instelling die de handeling heeft vastgesteld waarvan de geldigheid of uitlegging wordt betwist.
1. Une demande de décision préjudicielle est, lorsque la juridiction de renvoi a demandé l'application de la procédure d'urgence ou lorsque le président a demandé à la chambre désignée d'examiner la nécessité de soumettre le renvoi à cette procédure, aussitôt signifiée par les soins du greffier aux parties au litige au principal, à l'État membre dont relève la juridiction de renvoi, à la Commission européenne ainsi qu'à l'institution qui a adopté l'acte dont la validité ou l'interprétation est contestée.