Traduction de «verzoekende partijen geen voldoende nauwkeurige draagwijdte » (Néerlandais → Français) :

Voor het overige, zelfs indien ervan zou dienen te worden uitgegaan dat de termen, elk afzonderlijk genomen, die het voorwerp uitmaken van de kritiek van de verzoekende partijen, geen voldoende nauwkeurige draagwijdte of inhoud hebben, geeft de vereiste, die een bestanddeel van het misdrijf is, volgens welke de strafbaar gestelde handelingen en gebaren een ernstige aantasting van de waardigheid van de persoon tot gevolg moeten hebben gehad, aan de rechtscolleges voldoende aanwijzingen ten aanzien van het toepassingsgebied van de bestreden wet.
Pour le surplus, même s'il fallait considérer que les termes qui font l'objet des critiques des parties requérantes, chacun pris isolément, n'ont pas une portée ou un contenu suffisamment précis, l'exigence, qui est un élément constitutif de l'infraction, suivant laquelle les comportements et gestes incriminés doivent avoir entraîné une atteinte grave à la dignité de la personne donne aux juridictions suffisamment d'indications quant au champ d'application de la loi attaquée.

Te dezen maken de verzoekende partijen geen gewag van voldoende concrete en nauwkeurige feiten die een dergelijk nadeel aantonen.
En l'espèce, les parties requérantes ne font pas suffisamment état de faits concrets et précis qui démontrent un tel préjudice.

Bovendien maken de verzoekende partijen geen gewag van concrete en nauwkeurige feiten met betrekking tot de precieze aard van de mogelijke gevolgen van de bestreden bepalingen voor hun situatie.
En outre, les parties requérantes ne font pas état de faits concrets et précis relatifs à la nature exacte des conséquences que les dispositions attaquées pourraient avoir sur leur situation.

Bovendien geven de verzoekende partijen niet voldoende nauwkeurig aan in welk opzicht de opgelegde belasting het « beginsel van het vrije verkeer van goederen » en de artikelen 29 en 30 van het VWEU zou schenden.
De surcroît, les parties requérantes restent en défaut d'indiquer avec suffisamment de précision en quoi la taxe imposée violerait le « principe de liberté de circulation des marchandises » et les articles 29 et 30 du TFUE.

Uit de uiteenzetting van de middelen blijkt dat de kritiek van de verzoekende partijen in de eerste plaats gericht is tegen de keuze van de decreetgever om bij de voorrangsregeling voor de inschrijvingen in het Nederlandstalige secundair onderwijs in Brussel-Hoofdstad een voldoende kennis van het Nederlands van één van de ouders in aanmerking te nemen, doch bij die voorrangsregels geen rekening te houden met de kennis van het Nederlands van het kind.
Il ressort de l'exposé des moyens que la critique des parties requérantes est dirigée en premier lieu contre le choix du législateur décrétal de prendre en compte, dans le cadre du régime prioritaire pour les inscriptions dans l'enseignement secondaire néerlandophone à Bruxelles-Capitale, une connaissance suffisante du néerlandais par un des parents, sans prendre en compte, dans le cadre de ces règles de priorité, la connaissance du néerlandais par l'enfant.

Ook in het tweede middel blijkt de kritiek van de verzoekende partijen in de eerste plaats gericht te zijn tegen de keuze van de decreetgever om bij de voorrangsregeling voor de inschrijvingen in het Nederlandstalige secundair onderwijs in Brussel-Hoofdstad een voldoende kennis van het Nederlands van één van de ouders in aanmerking te nemen, doch bij die voorrangsregels geen rekening te houden met de kennis van het Nederlands van het kind.
Dans le deuxième moyen aussi, il apparaît que les parties requérantes critiquent en premier lieu le choix du législateur décrétal de prendre en compte, dans le cadre de la règle de priorité pour les inscriptions dans l'enseignement secondaire néerlandophone à Bruxelles-Capitale, une connaissance suffisante du néerlandais par l'un des parents, sans prendre en compte, dans le cadre de ces règles de priorité, la connaissance du néerlandais par l'enfant.

Gelet op het feit dat de bestreden wet geen betrekking heeft op de wijze waarop informatie betreffende personen wordt ingewonnen, heeft de bestreden bepaling niet de draagwijdte die de verzoekende partijen eraan geven.
La loi attaquée ne concernant pas la manière dont des informations relatives aux personnes sont collectées, la disposition n'a pas la portée que lui donnent les parties requérantes.

De erin vervatte grieven komen samengevat neer op de schending van : - het gelijkheidsbeginsel, (1) doordat verzoekende en verwerende partijen gelijk worden behandeld, terwijl zij zich in wezenlijk verschillend situaties zouden bevinden, (2) doordat partijen die geen beroep doen op een advocaat niet in aanmerking komen voor de rechtsplegingsvergoeding, (3) doordat verzoekende partijen verschillend worden behandeld naargelang de verwerende overheid, die in het gelijk is gesteld, met of zonder bijstand van een advocaat is opgetreden, (4) doordat rechtspersonen niet het voordeel van de juridische tweedelijnsbijstand, en bijgevolg evenmin het voordeel van de beperking van de rechtsplegingsvergoeding ten laste van een partij die juridische tweedelijnsbijstand geniet, kunnen genieten, (5) doordat verzoekende partijen verschillend worden behandeld naargelang de Raad van State de bestreden norm vernietigt dan wel de bestuurlijke lus toepast en (6) doordat de bestreden bepaling geen rekening houdt met de verschillende draagkracht van de verzoekende partijen en de verwerende overheden, (7) noch met de situatie van verzoekende partijen die geen aanspraak maken op juridische tweedelijnsbijstand doch niet over de financiële middelen beschikken om een advocaat te betalen; - het recht op toegang tot de rechter, doordat het risico om de rechtsplegingsvergoeding te moeten betalen een bijkomende drempel vormt om een bestuurshandeling te bestrijden en de procedures in milieuzaken buitensporig kostbaar maakt, waardoor tevens afbreuk zou worden gedaan aan de waarborgen vervat in het Verdrag van Aarhus en het Unierecht, aan de standstill-verplichting die voortvloeit uit artikel 23 van de Grondwet en aan het eigendomsrecht; - de vrijheid van vereniging, doordat verenigingen worden beperkt in hun keuze om zonder bijstand van een advocaat in rechte treden; - de vrijheid van vestiging en het vrij verrichten van diensten, doordat de rechtsplegingsvergoeding enkel geldt in geval van bijstan ...
Les griefs qu'ils contiennent se résument à la violation : - du principe d'égalité, (1) en ce que les parties requérantes et les parties adverses sont traitées de manière égale, alors qu'elles se trouveraient dans des situations fondamentalement différentes, (2) en ce que les parties qui n'ont pas recours à un avocat n'ont pas droit à l'indemnité de procédure, (3) en ce que les parties requérantes sont traitées différemment, selon que la partie adverse ayant obtenu gain de cause a agi avec ou sans l'assistance d'un avocat, (4) en ce que les personnes morales ne peuvent bénéficier de l'aide juridique de deuxième ligne et ne bénéficient donc pas davantage de la limitation de l'indemnité de procédure mise à la charge d'une partie qui bénéficie de l'aide juridique de deuxième ligne, (5) en ce que les parties requérantes sont traitées différemment, selon que le Conseil d'Etat annule la norme attaquée ou applique la boucle administrative et (6) en ce que la disposition attaquée ne tient pas compte de la capacité contributive différente des parties requérantes et des parties adverses, (7) ni de la situation des parties requérantes qui ne demandent pas à bénéficier de l'aide juridique de deuxième ligne mais qui ne disposent pas des moyens financiers pour payer un avocat; - du droit d'accès au juge, en ce que le risque de devoir payer l'indemnité de procédure constitue un obstacle supplémentaire pour attaquer un acte administratif et rend excessivement coûteuses les procédures en matière environnementale, ce qui porterait également atteinte aux garanties contenues dans la Convention d'Aarhus et dans le droit de l'Union, à l'obligation de standstill qui découle de l'article 23 de la Constitution et au droit de propriété; - de la liberté d'association, en ce que les associations sont limitées dans leur choix d'agir sans l'assistance d'un avocat; - de la liberté d'établissement et de la libre prestation des services, en ce que l'indemnité de procédure s'applique uniquement e ...

De Ministerraad, die in een nota van 13 juli 2009 werd verzocht uitleg te verstrekken omtrent de weerslag van de instructiebrief van 26 maart 2009 op de aan het Hof gestelde vragen, heeft in de eerste plaats herbevestigd dat de verzoekende partijen voor de Raad van State in principe hun belang om een verblijfsrecht te worden toegekend niet hadden verloren maar heeft vervolgens daaraan toegevoegd dat « de verzoekende partijen geen belang hebben bij de prejudiciële vragen, aangezien de toekenning van een machtiging tot verblijf voldoende is om een ontstentenis van discriminatie en inmenging in hun privé- en gezinsleven te verantwoorden, zoals die in de prejudiciële vragen wordt beoogd », zodat « de prejudiciële vragen niet dienstig zijn voor de oplossing van de geschillen die bij het verwijzende rechtscollege aanhangig zijn gemaakt ».
Invité à s'expliquer au sujet de l'incidence de la lettre d'instruction du 26 mars 2009 sur les questions posées à la Cour, le Conseil des ministres, par une note du 13 juillet 2009, a tout d'abord réaffirmé que les parties requérantes devant le Conseil d'Etat n'avaient pas perdu, en principe, leur intérêt à se voir reconnaître un droit de séjour mais a ensuite ajouté que « les parties requérantes n'ont pas intérêt aux questions préjudicielles, l'octroi d'une autorisation de séjour étant suffisant pour justifier une absence de discrimination et d'ingérence dans la vie privée et familiale dans leur chef, telles que les questions préjudicielles l'ont pour objet », de telle sorte que « les questions préjudicielles sont dépourvues d'utilité pour la solution des litiges dont la juridiction de renvoi est saisie ».

De verzoekende partijen in de zaak nr. 4088 (tweede middel) vorderen de vernietiging van artikel 9 van de wapenwet, in zoverre het het dragen van een vrij verkrijgbaar wapen onderwerpt aan een wettige reden en aan een voorafgaande vergunning, die de wetgever niet voldoende nauwkeurig zou hebben gedefinieerd.
Les parties requérantes dans l'affaire n° 4088 (deuxième moyen) demandent l'annulation de l'article 9 de la loi sur les armes en ce qu'il soumet le port d'une arme en vente libre à un motif légitime et à une autorisation préalable, lesquels ne seraient pas définis avec suffisamment de précision par le législateur.