In hun kranten kunnen ze niet schrijven dat de re
gering in Italië in vier maanden tijd de slachtoffers van de aardbeving in L’Aquila uit de tentenkampen heeft bevrijd en echte huizen heeft gegeven; in hun kranten kunnen ze niet schrijven dat de nieuwe regering onder leiding van Berlusconi in drie
maanden tijd de afvalbergen uit de straten van Napels, die zijzelf jar
enlang hebben laten liggen, heeft verwijderd; ze kunnen niet schrijven dat Italië volg
...[+++]ens de OESO het land is waar ondanks de economische crisis de minste banen zijn verloren; ze kunnen in hun kranten niet schrijven dat in Italië ondanks de crisis geen enkele bank is omgevallen en geen enkele spaarder zijn geld heeft verloren – dat kunnen ze niet schrijven in hun kranten, niemand leest die kranten en niemand gelooft die kranten – en ze geven de schuld aan een zogenaamd gebrek aan informatievrijheid.Dans leurs nombreux journaux, ils ne peuvent pas écrire qu’en Italie, un gouvernement a permis aux victimes du tremblement de terre de l’Aquila de quitter leurs villages de tentes
et de retrouver un logement adéquat en l’espace de quatre mois; dans leurs journaux, ils ne peuvent pas écrire qu’en trois mois, un nouveau gouvernement italien dirigé par Berlusconi a fait disparaître les déchets de la ville de Naples qu’ils avaient laissé s’entasser pendant des années; ils ne peuvent pas dire que, selon l’OCDE, l’Italie est le pays qui a connu le moins de pertes d’emploi, malgré la crise économique; ils ne peuvent pas écrire dans leurs jou
...[+++]rnaux que, en Italie, aucune banque ne s’est effondrée et qu’aucun épargnant n’a perdu son argent, malgré la crise économique; ils ne peuvent pas le dire, personne ne les lit, personne ne les croit, et ils mettent en cause le manque supposé de liberté de l’information.