Traduction de «vingerafdrukken bij kinderen » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

vingerafdrukken detecteren | vingerafdrukken verzamelen
relever des empreintes digitales

Omschrijving: Dit is een slecht omschreven stoornis waarvan de nosologische validiteit niet vaststaat. De categorie is bedoeld om de verschijnselen in onder te brengen van een groep kinderen met ernstige zwakzinnigheid (IQ onder 34) wier problemen vooral te maken hebben met hyperactiviteit en met aandacht, evenals met stereotiep gedrag. Ze verbeteren meestal niet onder medicatie met stimulerende middelen (anders dan kinderen met een normaal IQ) en kunnen op die middelen een ernstig dysfore reactie vertonen (soms met psychomotore vertraging); in deze groep neigt de hyperactiviteit tijdens de adolescentie plaats te maken voor hypoactiviteit (een patroon dat niet gebruikelijk is bij hyperkinetische kinderen met normale intelligentie). Dit syndroom gaat ook vaak samen met verschillende specifieke- of globale vertragingen van de ontwikkeling. De mate waarin het gedragspatroon een functie is van het lage IQ dan wel van organisch hersenletsel is niet bekend.
Définition: Trouble mal défini dont la validité nosologique reste incertaine. Cette catégorie concerne des enfants ayant un retard mental prononcé (Q.I. inférieur à 34) associé à une hyperactivité importante, une perturbation majeure de l'attention et des comportements stéréotypés. Les médicaments stimulants sont habituellement inefficaces (alors qu'ils peuvent être efficaces chez les enfants ayant un Q.I. normal) et peuvent provoquer une réaction dysphorique sévère (accompagnée parfois d'un ralentissement psychomoteur). A l'adolescence, l'hyperactivité fait souvent place à une hypoactivité (ce qui n'est habituellement pas le cas chez les enfants hyperkinétiques d'intelligence normale). Ce syndrome s'accompagne par ailleurs souvent de divers retards du développement, spécifiques ou globaux. On ne sait pas dans quelle mesure le syndrome comportemental est la conséquence du retard mental ou d'une lésion cérébrale organique.

begeleider residentiële kinderen met een fysieke beperking | begeleider residentiële kinderen met een handicap | begeleider residentiële kinderen met een beperking | medewerker centrum voor kinderen met een lichamelijke beperking
assistante de vie auprès d'enfants handicapés | assistant de vie auprès d'enfants handicapés | assistant de vie auprès d'enfants handicapés/assistante de vie auprès d'enfants handicapés

gespecialiseerd onderwijs geven aan kinderen met bijzondere behoeften | gespecialiseerd onderwijs geven aan kinderen met specifieke behoeften | in gespecialiseerd onderwijs voorzien voor kinderen met bijzondere behoeften | in gespecialiseerd onderwijs voorzien voor kinderen met specifieke behoeften
dispenser un enseignement spécialisé à des élèves ayant des besoins spéciaux

afwezigheid van vingerafdrukken, congenitale milia-syndroom
syndrome de Baird

nehmen van vingerafdrukken
relevé des empreintes digitales

Omschrijving: Een groep stoornissen die worden gekenmerkt door een vroeg begin (doorgaans in de eerste vijf levensjaren), gebrek aan doorzettingsvermogen bij activiteiten die cognitieve betrokkenheid vereisen en een neiging om van de ene bezigheid naar de andere te gaan zonder er een af te maken en door slecht georganiseerde, slecht gereguleerde en overmatige activiteit. Er kunnen tevens verscheidene andere afwijkingen optreden. Hyperkinetische kinderen zijn vaak roekeloos en impulsief, vaak betrokken bij ongelukken en komen in disciplinaire problemen door onnadenkend overtreden van regels en niet zozeer door opzettelijke ongehoorzaamheid. Hun relaties met volwassenen zijn dikwijls ongeremd, zonder de gebruikelijke voorzichtigheid en terughoudendheid. Ze zijn niet populair bij andere kinderen en kunnen geïsoleerd raken. Stoornis van cognitieve functies komt veel voor en specifieke achterstand in motorische en taalontwikkeling is onevenredig frequent. secundaire complicaties omvatten dissociaal gedrag en geringe zelfwaardering.
Définition: Groupe de troubles caractérisés par un début précoce (habituellement au cours des cinq premières années de la vie), un manque de persévérance dans les activités qui exigent une participation cognitive et une tendance à passer d'une activité à l'autre sans en finir aucune, associés à une activité globale désorganisée, incoordonnée et excessive. Les troubles peuvent s'accompagner d'autres anomalies. Les enfants hyperkinétiques sont souvent imprudents et impulsifs, sujets aux accidents, et ont souvent des problèmes avec la discipline à cause d'un manque de respect des règles, résultat d'une absence de réflexion plus que d'une opposition délibérée. Leurs relations avec les adultes sont souvent marquées par une absence d'inhibition sociale, de réserve et de retenue. Ils sont mal acceptés par les autres enfants et peuvent devenir socialement isolés. Ces troubles s'accompagnent souvent d'une altération des fonctions cognitives et d'un retard spécifique du développement de la motricité et du langage. Ils peuvent entraîner un comportement dyssocial ou une perte de l'estime de soi.

Omschrijving: Gedragsstoornis, doorgaans bij tamelijk jonge kinderen, die voornamelijk wordt gekenmerkt door opvallend uitdagend, ongehoorzaam, storend gedrag en die geen criminaliteit of de meer extreme vormen van agressief of dissociaal gedrag omvat. De stoornis vereist dat aan de algemene criteria uit F91.- is voldaan; zelfs ernstig kattenkwaad of zeer onbehoorlijk gedrag is op zichzelf niet voldoende voor de diagnose. Deze categorie dient met voorzichtigheid gebruikt te worden, vooral bij oudere kinderen, aangezien een gedragsstoornis die klinisch van belang is doorgaans samengaat met dissociaal of agressief gedrag dat verder gaat dan louter uitdagend gedrag, ongehoorzaamheid of storend optreden.
Définition: Trouble des conduites, se manifestant habituellement chez de jeunes enfants, caractérisé essentiellement par un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur et non accompagné de comportements délictueux ou de conduites agressives ou dyssociales graves. Pour qu'un diagnostic positif puisse être porté, le trouble doit répondre aux critères généraux cités en F91.-; les mauvaises blagues ou mauvais tours , et les perturbations même sévères, observées chez des enfants, ne justifient pas, en eux-mêmes, ce diagnostic. Cette catégorie doit être utilisée avec prudence, en particulier chez les enfants plus âgés, étant donné que les troubles des conduites présentant une signification clinique s'accompagnent habituellement de comportements dyssociaux ou agressifs dépassant le cadre d'un comportement provocateur, désobéissant ou perturbateur.

gezondheidspromotie voor kinderen
promotion de la santé de l'enfant

educatie over nemen van veiligheidsmaatregelen voor kinderen
enseignement sur les mesures de sécurité de l'enfant

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

In de voorgestelde herziening van de Eurodac-verordening wordt de minimumleeftijd voor het nemen van vingerafdrukken en gezichtsopnamen verlaagd van 14 tot 6 jaar, wat eveneens nuttig kan zijn voor het opsporen van vermiste kinderen. Het toekomstige inreis-uitreissysteem zal ook bijdragen tot betere identificatie en opsporing van kinderen uit derde landen die in Europa vermist raken.
L’abaissement, de 14 à 6 ans, de l’âge requis pour relever les empreintes digitales et collecter des images faciales, tel que proposé dans le règlement Eurodac révisé, devrait également faciliter la localisation des enfants disparus. De plus, le futur système d’entrée/sortie contribuera aussi à améliorer l’identification et le repérage des enfants ressortissants de pays tiers disparus en Europe.

1. De vingerafdrukken van alle asielzoekers (volwassenen en niet-begeleide minderjarigen) werden genomen alsook die van de kinderen vanaf 14 jaar die hen vergezellen.
1. Les empreintes digitales de tous les demandeurs d'asile (adultes et mineurs non accompagnés) ont été relevées, ainsi que celles des enfants de 14 ans et plus qui les accompagnent.

4. In het eerste van de in lid 3 bedoelde verslagen wordt op basis van een onder verantwoordelijkheid van de Commissie uit te voeren studie ook nagegaan of een voldoende betrouwbare identificatie en verificatie van de vingerafdrukken van kinderen jonger dan 12 jaar mogelijk is, en in het bijzonder op welke manier vingerafdrukken met de leeftijd evolueren.
4. Le premier des rapports visés au paragraphe 3 examine également la question du degré de fiabilité, à des fins d’identification et de vérification, des empreintes digitales des enfants de moins de douze ans, et plus particulièrement la question de l’évolution des empreintes digitales avec l’âge, en s’appuyant sur les résultats d’une étude conduite sous la responsabilité de la Commission.

Tijdens proefprojecten in sommige lidstaten is gebleken dat de vingerafdrukken van kinderen onder de zes jaar niet van voldoende kwaliteit zijn voor een een-op-een identiteitscontrole.
Au cours des projets pilotes menés dans certains États membres, il est apparu que les empreintes digitales des enfants âgés de moins de 6 ans n’étaient pas d’une qualité suffisante pour permettre de vérifier l’identité de ces enfants sur la base d’une comparaison entre deux séries d’empreintes.

Uiterlijk op 26 juni 2012 legt de Commissie aan het Europees Parlement en de Raad een verslag voor dat gebaseerd is op een grootschalig en diepgaand onderzoek, verricht door een onafhankelijke instantie en gecontroleerd door de Commissie, naar de betrouwbaarheid en de technische haalbaarheid, onder meer op grond van een beoordeling van de nauwkeurigheid van reeds gebruikte systemen, van het gebruik van vingerafdrukken van kinderen onder twaalf jaar voor identificatie en verificatie, met een vergelijking van het percentage onterechte weigeringen in elke lidstaat en, op grond van de resultaten van die studie, een analyse van de behoefte aan gemeenschappelijke voorschriften voor het vergelijkingsproces.
La Commission présente, au plus tard le 26 juin 2012, au Parlement européen et au Conseil un rapport fondé sur une étude approfondie, à grande échelle, menée par une autorité indépendante et supervisée par la Commission, qui examine la fiabilité et la faisabilité technique, y compris par une évaluation de la performance des systèmes en usage, du recours aux empreintes digitales pour les enfants de moins de 12 ans, à des fins d’identification et de vérification de l’identité, et qui comprenne une comparaison des taux de faux rejets dans chaque État membre et, sur la base de ses résultats, une analyse de la nécessité de règles communes concernant le processus de comparaison.

Hiertoe legt de Commissie een verslag voor waarin met name wordt ingegaan op de ervaring van het VIS in verband met het afnemen en het gebruiken van vingerafdrukken van kinderen vanaf de leeftijd van 12 jaar en een gedetailleerde technische evaluatie van de betrouwbaarheid van het afnemen en gebruiken van vingerafdrukken van kinderen van onder de twaalf jaar voor identificatie- en verificatiedoeleinden in een grootschalige gegevensbank als het VIS.
À cette fin, la Commission soumet un rapport faisant notamment état de l'expérience du VIS pour ce qui est du relevé et de l'usage des empreintes digitales des enfants de 12 ans ou plus, ainsi que d'une évaluation technique détaillée de la fiabilité du relevé et de l'usage des empreintes digitales des enfants âgés de moins de 12 ans, aux fins d'identification et de vérification dans une vaste base de données telle que le VIS.

Aangezien de vingerafdrukken van kinderen veranderen, zou de absurde situatie kunnen ontstaan waarbij de vingerafdrukken van kinderen bijvoorbeeld om de twee jaar zouden moeten worden afgenomen, terwijl die van de ouders om de vier of vijf jaar zouden moeten worden genomen.
Les empreintes digitales des enfants étant sujettes à changements, cela pourrait déboucher sur une situation absurde où les empreintes digitales des enfants devraient être relevées tous les deux ans, par exemple, tandis que celles de leurs parents seraient prises tous les quatre ou cinq ans.

De eerste heeft betrekking op wat ik zie als de bereidheid van de Raad om door te gaan met het afnemen van vingerafdrukken van jonge kinderen. Daarbij worden niet alleen de principekwesties, de enorme kosten en het ongemak genegeerd dat de ouders ondervinden als gevolg van de frequente veranderingen van de vingerafdrukken van kinderen, maar ook het probleem van verkeerde matches of weigeringen.
Premièrement, il y a de la part du Conseil ce que je perçois comme une volonté de maintenir la collecte des empreintes digitales des jeunes enfants, et ce en dépit tant des questions de principe que des coûts supplémentaires et des inconvénients que cela implique pour les parents compte tenu du fait que les empreintes digitales des enfants peuvent subir d’importantes changements avec l’âge ainsi que des problèmes de fausses concordances ou de rejets.