Traduction de «visum moeten weigeren » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

het visum weigeren
refuser le visa

Verordening (EG) nr. 539/2001 van de Raad tot vaststelling van de lijst van derde landen waarvan de onderdanen bij overschrijding van de buitengrenzen in het bezit moeten zijn van een visum en de lijst van derde landen waarvan de onderdanen van die plicht zijn vrijgesteld | visumverordening
règlement visas | règlement (CE) n° 539/2001 du Conseil fixant la liste des pays tiers dont les ressortissants sont soumis à l’obligation de visa pour franchir les frontières extérieures des États membres et la liste de ceux dont les ressortissants sont exemptés de cette obligation

gemeenschappelijke lijst van landen waarvan de onderdanen in het bezit moeten zijn van een visum | gemeenschappelijke lijst van Staten wier onderdanen aan de visumplicht zijn onderworpen
liste commune des Etats soumis à l'obligation de visa | liste commune des pays dont les ressortissants doivent être munis d'un visa

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Ook wat de toekomst betreft, zien de perspectieven er somber uit, omdat de politiek er thans op gericht is aanvragen tot regularisering ter plaatse principieel te weigeren en ook vreemdelingen die men een verblijf moet of wil toekennen te dwingen een visum aan te vragen, waardoor niet alleen de vreemdelingen nutteloze verplaatsingskosten moeten doen maar wat ook als gevolg heeft dat meer een meer dossiers zullen moeten behandeld worden door de reeds overbelaste consulaten en visadienst.
En ce qui concerne l'avenir également, les perspectives sont sombres, parce que la politique suivie actuellement vise à refuser en principe les demandes de régularisation sur place et à contraindre les étrangers dont on doit ou veut autoriser le séjour à demander un visa, ce qui non seulement leur impose des frais de déplacement inutiles mais a en outre pour effet que de plus en plus de dossiers devront être examinés par des consulats et des services des visas déjà surchargés.

Het Gerechtshof heeft in hetzelfde arrest bovendien bevestigd dat artikel 3 en 4, paragraaf 3, van richtlijn 68/360/EEG, artikel 3 en 6 van richtlijn 73/148/EEG en artikel 3 van richtlijn 64/221/EEG van de Raad van 25 februari 1964 voor de coördinatie van de voor vreemdelingen geldende bijzondere maatregelen ten aanzien van verplaatsing en verblijf, die gerechtvaardigd zijn uit hoofde van de openbare orde, de openbare veiligheid en de volksgezondheid, moeten worden geïnterpreteerd in de zin dat een lidstaat niet mag weigeren om een verblijfsvergunning af te leveren aan een onderdaan van een derde Staat die de echtgenoot/echtgenote is van een onderdaan van een lidstaat en die op wettige wijze het grondgebied van die lidstaat is binnengekomen, en tegenover die persoon geen maatregel tot verwijdering uit het grondgebied mag nemen met als enige grond dat zijn/haar visum is verstreken voordat hij/zij een verblijfvergunning heeft aangevraagd.
La Cour de justice a également affirmé dans ce même arrêt que les articles 3 et 4, paragraphe 3, de la directive 68/360/CEE, 3 et 6 de la directive 73/148/CEE et 3, paragraphe 3, de la directive 64/221/CEE du Conseil, du 25 février 1964, pour la coordination des mesures spéciales aux étrangers en matière de déplacement et de séjour justifiées par des raisons d'ordre public, de sécurité publique et de santé publique, doivent être interprétés en ce sens qu'un État membre ne peut refuser de délivrer un titre de séjour à un ressortissant d'un pays tiers, conjoint d'un ressortissant d'un État membre, qui est entré régulièrement sur le territoire de cet État membre, ni prendre à son encontre une mesure d'éloignement du territoire, au seul motif que son visa a expiré avant qu'il sollicite un titre de séjour.

Mevrouw Schroedter heeft gezegd dat we alle verantwoordelijken een visum moeten weigeren, en terecht.
Mme Schroedter a déclaré que toutes les personnes responsables devraient être interdites de visa, et c’est précisément ce que nous exigeons.

– in dit verband wordt gewezen op het recente arrest-Koushkaki[8], dat inhoudt dat artikel 23, lid 4, artikel 32, lid 1, en artikel 35, lid 6 (artikel 20, lid 4, artikel 29, lid 1, en artikel 32, lid 5, van de herschikte Visumcode) “in die zin moeten worden uitgelegd dat de bevoegde autoriteiten van een lidstaat, na een onderzoek van een aanvraag voor een eenvormig visum, de afgifte van een dergelijk visum aan een aanvrager alleen kunnen weigeren in de gevallen waarin een van de in die bepalingen genoemde gronden voor weigering van een visum aan die aanvrager kan worden tegengeworpen.
– Dans ce contexte, il convient de signaler le récent arrêt Koushkaki[8] selon lequel l'article 23, paragraphe 4, l'article 32, paragraphe 1, et l'article 35, paragraphe 6 (article 20, paragraphe 4, article 29, paragraphe 1, et article 32, paragraphe 5, du code des visas dans sa version refondue) «doivent être interprétés en ce sens que les autorités compétentes d’un État membre ne peuvent refuser, au terme de l’examen d’une demande de visa uniforme, de délivrer un tel visa à un demandeur que dans le cas où l’un des motifs de refus de visa énumérés à ces dispositions peut être opposé à ce demandeur.

3) De artikelen 3 en 4, lid 3, van richtlijn 68/360, de artikelen 3 en 6 van richtlijn 73/148, en artikel 3, lid 3, van richtlijn 64/221/EEG van de Raad van 25 februari 1964 voor de coördinatie van de voor vreemdelingen geldende bijzondere maatregelen ten aanzien van verplaatsing en verblijf, die gerechtvaardigd zijn uit hoofde van de openbare orde, de openbare veiligheid en de volksgezondheid, moeten aldus worden uitgelegd, dat een lidstaat niet een verblijfsvergunning kan weigeren aan een onderdaan van een derde land die gehuwd is met een onderdaan van een lidstaat en het grondgebied van deze lidstaat regelmatig is binnengekomen, en hem niet van het grondgebied kan verwijderen, op de enkele grond dat zijn visum verlopen is vóór de aanvraag van de verblijfsvergunning ».
3) Les articles 3 et 4, paragraphe 3, de la directive 68/360, 3 et 6 de la directive 73/148 et 3, paragraphe 3, de la directive 64/221/CEE du Conseil, du 25 février 1964, pour la coordination des mesures spéciales aux étrangers en matière de déplacement et de séjour justifiées par des raisons d'ordre public, de sécurité publique et de santé publique, doivent être interprétés en ce sens qu'un Etat membre ne peut refuser de délivrer un titre de séjour à un ressortissant d'un pays tiers, conjoint d'un ressortissant d'un Etat membre, qui est entré régulièrement sur le territoire de cet Etat membre, ni prendre à son encontre une mesure d'éloignement du territoire, au seul motif que son visa a expiré avant qu'il sollicite un titre de séjour».

Het Gerechtshof heeft in hetzelfde arrest bovendien bevestigd dat artikel 3 en 4, paragraaf 3, van richtlijn 68/360/EEG, artikel 3 en 6 van richtlijn 73/148/EEG en artikel 3, paragraaf 3, van richtlijn 64/221/EEG van de Raad van 25 februari 1964 voor de coördinatie van de voor vreemdelingen geldende bijzondere maatregelen ten aanzien van verplaatsing en verblijf, die gerechtvaardigd zijn uit hoofde van de openbare orde, de openbare veiligheid en de volksgezondheid, moeten worden geïnterpreteerd in de zin dat een lidstaat niet mag weigeren om een verblijfsvergunning af te leveren aan een onderdaan van een derde Staat die de echtgenoot/echtgenote is van een onderdaan van een lidstaat en die op wettige wijze het grondgebied van die lidstaat is binnengekomen, en tegenover die persoon geen maatregel tot verwijdering uit het grondgebied mag nemen met als enige grond dat zijn/haar visum is verstreken voordat hij/zij een verblijfvergunning heeft aangevraagd.
La Cour de justice a également affirmé dans ce même arrêt que les articles 3 et 4, paragraphe 3, de la directive 68/360/CEE, 3 et 6 de la directive 73/148/CEE et 3, paragraphe 3, de la directive 64/221/CEE du Conseil, du 25 février 1964, pour la coordination des mesures spéciales aux étrangers en matière de déplacement et de séjour justifiées par des raisons d'ordre public, de sécurité publique et de santé publique, doivent être interprétés en ce sens qu'un État membre ne peut refuser de délivrer un titre de séjour à un ressortissant d'un pays tiers, conjoint d'un ressortissant d'un État membre, qui est entré régulièrement sur le territoire de cet État membre, ni prendre à son encontre une mesure d'éloignement du territoire, au seul motif que son visa a expiré avant qu'il sollicite un titre de séjour.