Traduction de «voorgesteld ten slotte » (Néerlandais → Français) :

Wat de beroepsprocedure betreft die in amendement nr. 77 wordt voorgesteld ten slotte, meent de minister dat de termijn van 60 dagen, waarin is voorzien om het beroep in te stellen, moet worden herleid tot 30 dagen, wat met de huidige termijn overeenkomt.
Enfin, en ce qui concerne la procédure de recours proposée à l'amendement nº 77, le ministre estime que le délai de 60 jours qui est prévu pour introduire le recours devrait être ramené à 30 jours, ce qui correspond au délai actuel.

Ten slotte weze aangestipt, dat de voorgestelde tekst op alle onkosten slaat, met inbegrip van die voor verbreking en de bijkomende kosten » (ibid., pp. 1-2).
Soulignons enfin que le texte proposé vise tous les dépens y compris ceux de cassation et les dépens accessoires » (ibid., pp. 1-2).

Ten slotte zou de lidstaten die weigeren aan die herverdeling deel te nemen een 'solidaire bijdrage' kunnen worden opgelegd. 1. Staat België gunstig tegenover een herziening van de Dublinverordening in de zin van een automatische herverdeling van de asielzoekers, zoals door de Commissie wordt voorgesteld?
1. La position de la Belgique est-elle à ce jour en faveur d'une réforme du règlement de Dublin sous la forme d'un système automatique de redistribution de demandeurs d'asile tel que proposé par la Commission?

Bemiddeling in strafzaken: Deze categorie bevat de zaken waarvoor een bemiddeling in strafzaken is voorgesteld en waarin op een eindbeslissing wordt gewacht, de zaken die zijn afgesloten door het naleven van de voorwaarden van de bemiddeling en waarin de strafvordering is vervallen en ten slotte, de zaken waarvoor de bemiddeling mislukt is, maar die sindsdien nog niet naar een nieuwe voortgangsstaat zijn geëvolueerd.
Médiation pénale: Dans cette catégorie figurent les affaires pour lesquelles une médiation pénale a été proposée et qui sont en attente d'une décision finale, les affaires clôturées par le respect des conditions de la médiation et pour lesquelles l'action publique est éteinte et, enfin, les affaires pour lesquelles la médiation pénale a échoué mais qui, depuis lors, n'ont pas encore évolué vers un nouvel état d'avancement.

Dat amendement werd als volgt verantwoord : « Het voorgestelde artikel 330 zorgt zowel voor de vordering tot betwisting van de erkenning als voor de vordering tot betwisting van het vermoeden van vaderschap voor een soortgelijke procedure. Ten eerste beoogt het voorgestelde amendement degenen die een vordering mogen instellen te beperken tot de personen die daadwerkelijk belanghebbenden zijn, namelijk de echtgenoot, de moeder, het kind en de persoon die het vaderschap of het moederschap van het kind opeist. Vervolgens lijkt het ons nodig de gezinscel van het kind zoveel mogelijk te beschermen door eensdeels het bezit van staat te behouden die overeenstemt met de situatie van een kind dat door iedereen werkelijk als het kind van zijn ouders wordt beschouwd, ook al strookt dat niet met de biologische afstamming, en anderdeels door termijnen te bepalen voor het instellen van de vordering. Om een leemte te voorkomen tussen de vordering tot betwisting en de erkenning, zoals thans het geval is, wordt ten slotte bepaald dat de beslissing die gevolg geeft aan een vordering tot betwisting die werd ingesteld door een persoon die beweert de biologische vader of moeder van het kind te zijn, van rechtswege de vaststelling van de afstammingsband van de verzoeker met zich brengt » (Parl. St., Kamer, 2004-2005, DOC 51-0597/026, p. 6).
Cet amendement a été justifié comme suit : « L'article 330 proposé organise une procédure similaire pour l'action en contestation de reconnaissance et pour l'action en contestation de présomption de paternité. Tout d'abord, l'amendement proposé entend limiter les titulaires d'action aux personnes véritablement intéressées à savoir le mari, la mère, l'enfant et la personne qui revendique la paternité ou la maternité de l'enfant. Ensuite, il nous parait nécessaire de protéger autant que possible la cellule familiale de l'enfant en maintenant, d'une part, la possession d'état qui correspond à la situation d'un enfant considéré par tous comme étant véritablement l'enfant de ses parents même si cela ne correspond pas à la filiation biologique, et d'autre part, en fixant des délais d'action. Enfin, dans un souci d'éviter un vide entre l'action en contestation et la reconnaissance, comme c'est le cas actuellement, il est prévu que la décision qui fait droit à une action en contestation introduite par une personne qui se prétend être le père ou la mère biologique de l'enfant entraîne de plein droit l'établissement de la filiation du demandeur » (Doc. parl., Chambre, 2004-2005, DOC 51-0597/026, p. 6).

In het geval ten slotte als bedoeld in het 2º van het voorgestelde artikel 316bis, is het vermoeden van vaderschap niet van toepassing wanneer het kind geboren is meer dan 300 dagen na de datum waarop de echtgenoten, blijkens het bevolkingsregister, het vreemdelingenregister of het wachtregister, op verschillende adressen zijn ingeschreven. Echter, volgens het 2º van het voorgestelde artikel 330, § 2, wordt de betwisting van het vermoeden van vaderschap behoudens tegenbewijs evenwel gegrond verklaard wanneer het kind geboren is meer dan 300 dagen na de datum van de feitelijke scheiding, die door alle wettelijke middelen vastgesteld wordt en onder meer als de echtgenoten blijkens het bevolkingsregister, het vreemdelingenregister of het wachtregister op een verschillend adres ingeschreven zijn.
Enfin, dans le cas du 2º de l'article 316bis, la présomption de paternité n'est pas applicable lorsque l'enfant est né plus de 300 jours après la date d'inscription des époux à des adresses différentes, alors que dans le 2º de l'article 330, § 2, la contestation de la présomption de paternité est déclarée fondée sauf preuve contraire lorsque l'enfant est né plus de 300 jours après la séparation de fait, laquelle s'établit par toutes voies de droit, et notamment lorsque les époux sont inscrits à des adresses différentes aux registres de la population.

Ten slotte zouden de verstrekkingen waarin de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994 voorziet, wat betreft de « discrete bevalling », ten laste worden genomen door het Bijzonder Solidariteitsfonds opgericht binnen de Dienst voor geneeskundige verzorging van het Rijksinstituut voor ziekte- en invaliditeitsverzekering en zouden ze vergoed worden aan de instelling die een discrete bevalling heeft uitgevoerd, voor zover de moeder binnen twee maanden na de geboorte het kind niet heeft erkend (voorgestelde artikel 25, derde lid, van de voormelde wet van 14 juli 1994; artikel 9 van het voorstel).
Enfin, les prestations prévues par la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, en ce qui concerne l'« accouchement discret » seraient prises en charge par le Fonds spécial de solidarité créé au sein du Service des soins de santé de l'Institut national d'assurance maladie-invalidité et seraient remboursés à l'établissement qui a pratiqué cet accouchement, pour autant que la mère n'ait pas dans les deux mois de la naissance reconnu l'enfant (article 25, alinéa 3, proposé de la loi précitée du 14 juillet 1994; article 9 de la proposition).

Wat ten slotte het vijfde punt betreft dat door de Tsjechische autoriteiten naar voren is gebracht, namelijk het feit dat het openbaar bod van INH om haar aandelen voor 550 CZK terug te kopen zeer weinig reacties opriep, erkent de Commissie dat dit ten tijde van de transactie niet bekend was, en zij concludeert derhalve dat deze omstandigheid niet kan verklaren waarom de voorgestelde prijs door de overheid niet in aanmerking werd genomen.
Enfin, en ce qui concerne le cinquième fait soumis par les autorités tchèques, à savoir que l’offre publique de la société INH concernant le rachat de ses actions à un prix de 550 CZK est restée quasiment sans écho, la Commission reconnaît que cet élément n’était pas connu au moment de l’opération en cause et en conclut qu’il ne peut justifier la raison pour laquelle l’État n’a pas tenu compte du prix proposé.