Traduction de «voornoemde richtlijn heeft » (Néerlandais → Français) :

2. In het verleden heeft de Dienst Voorafgaande beslissingen een aantal voorafgaande beslissingen met betrekking tot PPL's uitgevaardigd. a) Heeft die dienst ingevolge de voornoemde richtlijn de toekenning van dergelijke beslissingen stopgezet?
2. Le Service des Décisions anticipées a accordé dans le passé plusieurs décisions anticipées en matière de PPL. a) En conséquence de la directive mentionnée, ce Service a-t-il interrompu l'octroi de ce type de décision?

De Raad van State heeft dan ook bijvoorbeeld geen onderzoek verricht naar de overeenstemming van het voorgelegde samenwerkingsakkoord met onder meer de voornoemde richtlijn 2003/87/EG, zoals gewijzigd, en de voornoemde verordening (EG) nr. 2216/2004.
Le Conseil d'État n'a dès lors, par exemple, pas examiné la conformité de l'accord de coopération soumis notamment à la directive 2003/87/CE tel qu'elle a été modifiée, et au règlement (CE) nº 2216/2004, précités.

De Raad van ministers heeft met dit oordeel van het Hof rekening gehouden door de voornoemde richtlijn goed te keuren, daarbij uitdrukkelijk stellend dat « deze richtlijn zich tot het vereiste minimum beperkt en niet verder gaat dan hetgeen daartoe noodzakelijk is » (overweging 20, motiverend gedeelte).
Le Conseil des ministres a tenu compte de ce jugement de la Cour en approuvant la directive précitée, stipulant expressément que « cette directive se limite au minimum requis et ne va pas plus loin que nécessaire » (considération 20, motivation).

Dit heeft ook tot gevolg dat andere artikelen, die geen direct verband houden met voornoemde richtlijn, eveneens geheel of gedeeltelijk moeten worden herschreven om meer in overeenstemming te zijn met de btw-richtlijn en een betere leesbaarheid van het Wetboek van de belasting over de toegevoegde waarde te verkrijgen.
Il en résulte en outre qu'il faut réécrire, en tout ou en partie, d'autres articles qui ne sont pas directement concernés par la directive précitée afin de les harmoniser davantage avec la directive TVA et d'améliorer la lisibilité du Code de la taxe sur la valeur ajoutée.

Zo onder meer wat betreft de aan te brengen wijziging in artikel 102 van de voornoemde wet van 10 mei 2015 waarin aan het begin van hoofdstuk 9 van diezelfde wet werd verwezen naar de omzetting van de richtlijn 2005/36/EG: het feit dat het gaat om de omzetting van een richtlijn wordt voortaan vermeld in een nieuw artikel 2/1 in de inleidende bepalingen bij de wet van 10 mei 2015, vermits onderhavige omzetting niet enkel betrekking heeft op hoofdstuk 9 van de wet maar ook op verschillende bepalingen uit andere hoofdstukken van die wet.
Ainsi, concernant, entre autres, la modification prévue à l'article 102 de la loi du 10 mai 2015 précitée dans lequel il était fait référence, au début du chapitre 9 de cette même loi, à la transposition de la directive 2005/36/CE : la mention du fait qu'il s'agit de la transposition d'une directive est désormais reprise dans un nouvel article 2/1 au sein des dispositions introductives de la loi du 10 mai 2015, dans la mesure où la présente transposition ne concerne pas uniquement le chapitre 9 de la loi mais plusieurs dispositions relevant de différents chapitres de celle-ci.

De leden van het directiecomité, of, bij ontstentenis van een directiecomité, de personen die deelnemen aan de effectieve leiding van de verzekerings- of herverzekeringsonderneming, mogen geen mandaat uitoefenen dat een deelname aan het dagelijks bestuur inhoudt, tenzij in: 1° een vennootschap als bedoeld in artikel 89, lid 1, van Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende prudentiële vereisten voor kredietinstellingen en beleggingsondernemingen en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 648/2012, waarmee de verzekerings- of herverzekeringsonderneming nauwe banden heeft; 2° een instelling voor belegging in schuldvorderingen die geregeld is bij statuten in de zin van de wet van 3 augustus 2012 betreffende de instellingen voor collectieve belegging die voldoen aan de voorwaarden van Richtlijn 2009/65/EG en de instellingen voor belegging in schuldvorderingen of een instelling voor collectieve belegging die geregeld is bij statuten in de zin van de voornoemde wet van 3 augustus 2012 of de wet van 19 april 2014 betreffende de alternatieve instellingen voor collectieve belegging en hun beheerders; 3° een onderneming met een activiteit in het verlengde van het verzekerings- of herverzekeringsbedrijf, zoals verzekeringsbemiddeling of schaderegeling; 4° een patrimoniumvennootschap waarin zij of hun familie, in het kader van het normale beheer van hun vermogen, een significant belang bezitten.
Les membres du comité de direction ou, en l'absence de comité de direction, les personnes qui participent à la direction effective de l'entreprise d'assurance ou de réassurance ne peuvent exercer un mandat comportant une participation à la gestion courante que s'il s'agit: 1° d'une société visée à l'article 89, paragraphe 1, du règlement (UE) n° 575/2013 du Parlement européen et du Conseil du 26 juin 2013 concernant les exigences prudentielles applicables aux établissements de crédit et aux entreprises d'investissement et modifiant le règlement (UE) n° 648/2012, avec laquelle l'entreprise d'assurance a des liens étroits; 2° d'un organisme de placement en créance à forme statutaire au sens de la loi du 3 août 2012 relative aux organismes de placement collectif qui répondent aux conditions de la directive 2009/65/CE et aux organismes de placement en créances ou d'un organisme de placement collectif à forme statutaire au sens de la loi du 3 août 2012 précitée ou de la loi du 19 avril 2014 relative aux organismes de placement collectif alternatifs et à leurs gestionnaires; 3° d'une entreprise dont l'activité se situe dans le prolongement de l'activité d'assurance ou de réassurance, telle l'intermédiation en assurances et en réassurance ou le règlement de sinistres; 4° d'une société patrimoniale dans laquelle de telles personnes ou leur famille détiennent, dans le cadre de la gestion normale de leur patrimoine, un intérêt significatif.

Ik wil er evenwel op wijzen dat er zich verschillende situaties kunnen voordoen waarbij er verschillende manieren van toepassing kunnen zijn voor de terugbetaling: - de grensarbeider die in België woont en in Frankrijk werkt, heeft in België recht op geneeskundige zorg volgens de regels en tarieven van de Belgische verplichte verzekering voor rekening van Frankrijk (= toepassing van de voornoemde Verordeningen (EG) 883/2004 en 987/2009); - de verzekerde die in Frankrijk woont en in België (geplande) geneeskundige zorg ontvangt, kan die geneeskundige zorg, onder bepaalde voorwaarden ontvangen volgens of de regels en de tarieven van de Belgische verplichte ziekteverzekering voor rekening van Frankrijk (= toepassing van de voornoemde Verordeningen (EG) 883/2004 en 987/2009) of, onder bepaalde voorwaarden, volgens de regels en de tarieven van de Franse wettelijke ziekteverzekering (= toepassing van de principes van Richtlijn 2011/24/EU van 9 maart 2011 betreffende de toepassing van de rechten van patiënten bij grensoverschrijdende gezondheidszorg); - in de grensstreek tussen België en Frankrijk kan de in Frankrijk wonende verzekerde, mits hij voldoet aan een aantal voorwaarden en op voorlegging van zijn Franse carte Vitale, in het kader van specifieke grensoverschrijdende samenwerkingsovereenkomsten op het gebied van de geneeskundige zorg, zoals de zogenaamde ZOAST-overeenkomsten (Zone Organisée d'Accès aux Soins Transfrontaliers of Georganiseerde Toegangszones tot Grensoverschrijdende Zorgverstrekking) in bepaalde ziekenhuizen geneeskundige zorg ontvangen waarbij hij de Belgische remgelden niet zelf hoeft te betalen maar waarbij deze rechtstreeks aan zijn Franse ziekenfonds worden aangerekend; - en tot slot is er nog de mogelijke tussenkomst van een aanvullende verzekering, afgesloten in België dan wel in Frankrijk, in de kosten van prestaties die niet of slechts gedeeltelijk door de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging worden ten laste genomen en di ...
Je souhaite cependant attirer votre attention sur le fait que plusieurs situations peuvent se présenter auxquelles peuvent s'appliquer différents modes de remboursement: - le travailleur frontalier qui réside en Belgique et travaille en France a droit aux soins de santé en Belgique selon les règles et tarifs de l'assurance obligatoire belge pour le compte de la France (= application des Règlements (CE) 883/2004 et 987/2009 précités); - l'assuré qui réside en France et qui reçoit en Belgique des soins de santé (planifiés), peut recevoir ces soins médicaux sous certaines conditions selon les règles et tarifs de l'assurance maladie obligatoire belge pour le compte de la France (= application des Règlements (CE) 883/2004 et 987/2009) ou, sous certaines conditions, suivant les règles et tarifs de l'assurance maladie légale française (= application des principes de la Directive 2011/24/UE du 9 mars 2011 relative à l'application des droits des patients en matière de soins de santé transfrontaliers); - dans la région frontalière entre la Belgique et la France, l'assuré résidant en France peut, à condition de satisfaire à un certain nombre de conditions et sur production de sa carte Vitale française, dans le cadre de conventions de collaboration transfrontalières spécifiques en matière de soins de santé, comme les conventions dites ZOAST (Zone Organisée d'Accès aux Soins Transfrontaliers of Georganiseerde Toegangszone tot Grensoverschrijdende Zorgverstrekking), recevoir dans certains hôpitaux belges des soins médicaux dont il ne doit pas s'acquitter lui-même des tickets modérateurs belges, ceux-ci étant directement portés en compte à sa mutualité française; - et, enfin, il y a encore l'intervention éventuelle d'une assurance complémentaire, conclue en Belgique ou bien en France, dans le coût de prestations qui ne sont pas prises en charge ou qui ne le sont qu'en partie par l'assurance obligatoire soins de santé et qui peut donner lieu à une différence quant au montant du ...

Het Hof heeft geoordeeld dat Richtlijn 2000/13/EG de mogelijkheid niet uitsluit dat nationale regelgeving alle spelers in de voedingsmiddelenketen, inclusief de distributeurs, verantwoordelijk stelt voor de niet-naleving van de in voornoemde richtlijn gestelde verplichtingen met betrekking tot de etikettering.
La Cour y a jugé que la directive 2000/13 ne s’oppose pas à ce qu’une réglementation nationale prévoit la responsabilité de tous les opérateurs de la chaîne alimentaire, y compris du distributeur pour non respect des obligations d’étiquetage figurant dans ladite directive.