Vertaling van "vorige wet omvat de nieuwe wet belangrijke wijzigingen " (Nederlands → Frans) :

In vergelijking met de vorige wet omvat de nieuwe wet belangrijke wijzigingen.
Par rapport à la version précédente, la nouvelle loi introduit d'importantes modifications.

In 2015 heeft de EU haar gemeenschappelijke regels voor uitvoer naar andere landen bijgewerkt door een vorige wet en verschillende wijzigingen ervan te vervangen door een nieuwe wet.
En 2015, l’UE a actualisé son régime commun applicable aux exportations à destination des pays tiers en remplaçant une loi et ses différentes modifications par une nouvelle loi.

Die maatregel werd behouden bij de aanneming van de wet van 1 juli 2006, die verschillende wijzigingen van de regeling voor de betwisting van de afstamming bevatte teneinde « de regels inzake betwisting van het [vermoeden van] vaderschap van de echtgenoot en betwisting van de afstamming door erkenning, nader tot elkaar te brengen », wijzigingen die als volgt zijn becommentarieerd : « De wet van 1987 heeft de meeste vormen van discriminatie tussen kinderen wat de gevolgen van de afstamming betreft, weggewerkt. Nu is het de bedoeling om de verschillen in behandeling weg te werken met betrekking tot het betwisten van een afstamming die niet met de werkelijkheid overeenstemt. Alle kinderen worden zo op dezelfde manier behandeld. De wet van 1987 behoudt het recht om het vaderschap van de echtgenoot te betwisten voor aan de moeder, de echtgenoot (of de vorige echtgenoot) en het kind. De erkenning kan daarentegen door iedere belanghebbende worden betwist (artikel 330). Artikel 318 van het ontwerp bepaalt dat het vermoeden van vaderschap van de echtgenoot dezelfde gevolgen heeft als de erkenning. Het nieuwe artikel 330 legt voor de betwisting van beide dezelfde voorwaarden op. In beide gevallen kan de afstamming worden betwist door de ouder ten aanzien van wie de afstamming al is vastgesteld (meestal : de moeder), door de echtgenoot (of de vorige echtgenoot), door de kandida(a)t(e) voor erkenning en door het kind » (Parl. St., Senaat, 2005-2006, nr. 3-1402/7, p. 4).
Cette mesure fut maintenue lors de l'adoption de la loi du 1 juillet 2006 qui contenait plusieurs modifications du régime de la contestation de la filiation dans le but « de rapprocher les règles de la contestation de la [présomption de] paternité du mari et de la contestation de la filiation établie par la reconnaissance », modifications commentées comme suit : « La loi de 1987 avait supprimé la plupart des discriminations entre les enfants quant aux effets de la filiation. L'objectif est à présent de supprimer les différences de traitement à propos de la remise en cause d'une filiation non conforme à la réalité. Tous les enfants sont ainsi mis sur le même pied. La loi de 1987 réserve le droit de contester la paternité du mari à la mère, au mari (ou à l'ancien mari) et à l'enfant. En revanche, la contestation de la reconnaissance est ouverte à tout intéressé (article 330). L'article 318 du projet indique que la présomption de paternité du mari a les mêmes effets qu'une reconnaissance. Le nouvel article 330 rend identiques les conditions de contestation de l'une et de l'autre. Dans tous les cas, la filiation pourra être contestée par celui des auteurs de l'enfant dont la filiation est déjà établie (le plus souvent : la mère), par le mari (ou le précédent mari), par le ou la candidate à la reconnaissance et par l'enfant » (Doc. parl., Sénat, 2005-2006, n° 3-1402/7, p. 4).

De Commissie was echter van mening dat de bij EEG-wet 2012 ingevoerde wijzigingen aanzienlijk waren en dat de steun die op basis van EEG-wet 2012 werd toegekend, een nieuwe vorm van steun was, en dat dus het vorige besluit van de Commissie niet meer geldig was (overweging 150 van het besluit tot inleiding van de procedure).
Toutefois, la Commission a estimé que les modifications apportées par la loi EEG de 2012 étaient substantielles et que l'aide accordée sur la base de la loi EEG de 2012 constituait une aide nouvelle n'étant pas couverte par sa décision précédente (considérant 150 de la décision d'ouverture).

Deze gecodificeerde versie (Richtlijn 2008/71/EG) is een nieuwe wet die de oorspronkelijke wet (Richtlijn 92/102/EEG) en de daaropvolgende wijzigingen ervan omvat.
Cette version codifiée (directive 2008/71/CE) est un nouvel acte reprenant l’acte original (directive 92/102/CEE) et ses modifications ultérieures.

De wet van 22 maart 2002 houdende wijziging van de wet van 21 maart 1991 betreffende de hervorming van sommige economische overheidsbedrijven heeft belangrijke wijzigingen aangebracht aan de bevoegdheden van de bestaande organen van de N.M.B.S. en heeft nieuwe organen gecreëerd.
La loi du 22 mars 2002 portant modification de la loi du 21 mars 1991 portant réforme de certaines entreprises publiques économiques a apporté des modifications importantes aux compétences des organes existants de la S.N.C. B. et a créé de nouveaux organes.

5. De voornoemde wet van 6 mei 1993 heeft wat de asielzoekers betreft de volgende belangrijke wijzigingen aangebracht : - het invoegen van een beschikking die de minister of diens gemachtigde toelaat een vluchtelingverklaring niet in overweging te nemen wanneer de vreemdeling voorheen al dezelfde verklaring heeft afgelegd en hij, ter ondersteuning van die nieuwe verklaring, geen nieuwe gegevens aanbrengt dat er, wat hem betreft, ernstige aanwijzingen bestaan van een gegronde vrees voor vervolging in de zin van het Internationaal verdrag betreffende de status van vluchtelingen, ondertekend te Genève op 28 juli 1951; die beslissing kan niet door de Raad van State worden geschorst; - het invoegen in artikel 52 van de wet, van bijkomende onontvankelijkheidsmotieven, namelijk wanneer de aanvraag kennelijk ongegrond is en wanneer de vreemdeling zich gedurende minstens een maand aan de meldingsplicht onttrekt (waarvan de nadere regels nog bij een in ministerraad overlegd koninklijk besluit moeten worden bepaald); - het vastleggen van een termijn ten belope van acht werkdagen, waarbinnen de minister of diens gemachtigde over de ontvankelijkheid van de asielaanvraag moet beslissen; - het invoegen van de mogelijkheid voor de minister of diens gemachtigde om de plaats van inschrijving van bepaalde asielzoekers te bepalen; - het herinstellen van het schorsend karakter van het beroep bij de Vaste beroepscommissie voor de vluchtelingen; - het vervangen van de procedure van " het dringend verzoek tot heronderzoek " , waarbij de minister of diens gemachtigde ertoe gehouden was om, na advies van de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen, de oorspronkelijke beslissing tot weigering van binnenkomst of van verblijf te bevestigen of ongedaan te maken, door de procedure van " het dringend beroep " ingediend bij de commissaris-generaal voor de vluchtelingen en de staatlozen, die onmiddellijk over het beroep beschikt en bovendien beslist of ...
5. La loi du 6 mai 1993 précitée, a, en ce qui concerne les demandeurs d'asile, apporté les modifications principales suivantes : - l'insertion d'une disposition permettant au ministre ou à son délégué de ne pas prendre en considération une déclaration en qualité de réfugié, lorsque l'étranger a déjà fait une telle déclaration auparavant et qu'il ne fournit pas d'éléments nouveaux à l'appui de sa nouvelle déclaration, qu'il existe, en ce qui le concerne, de sérieuses indications d'une crainte fondée de persécution au sens de la Convention internationale relative au statut des réfugiés, signée à Genève le 28 juillet 1951; cette décision ne peut faire l'objet d'une suspension par le Conseil d'Etat; - l'insertion dans l'article 52 de la loi, de motifs supplémentaires d'irrecevabilité, notamment lorsque la demande d'asile est manifestement non-fondée, et lorsque l'étranger se soustrait pendant au moins un mois à l'obligation de présentation (dont les modalités doivent encore être déterminées par arrêté royal délibéré en conseil des ministres); - la fixation d'un délai d'ordre de huit jours ouvrables dans lequel le ministre ou son délégué doit statuer sur la recevabilité de la demande d'asile; - l'insertion de la faculté pour le ministre ou son délégué de déterminer le lieu d'inscription de certains demandeurs d'asiles; - la réinstauration du caractère suspensif du recours devant la Commission permanente de recours des réfugiés; - le remplacement de la procédure de " demande urgente de réexamen " , dans laquelle le ministre ou son délégué était amené , après avis du commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, à confirmer ou infirmer sa décision initiale de refus d'entrée ou de séjour, par la procédure de " recours urgent " introduite auprès du commissaire général aux réfugiés et aux apatrides, qui statue directement sur le recours et décide en outre si sa décision est susceptible d'un recours suspensif, et si l'étranger peut être ramen ...