Vertaling van "vreemde nationaliteit verkrijgt " (Nederlands → Frans) :

TERMINOLOGIE

vreemde nationaliteit
nationalité étrangère

ingezetenen van vreemde nationaliteit die naar hun vaderland terugkeren
résidents de nationalité étrangère rentrant dans leur patrie

onderdanen of ingezetenen van vreemde nationaliteit
ressortissants ou résidents de nationalité étrangère

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

De huidige regeling, waarbij iemand automatisch de Belgische nationaliteit verliest wanneer hij vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt, druist in tegen het principe van gelijkheid tussen de Belg die zich in een vreemd land vestigt en daar de nationaliteit verwerft en zijn Belgische nationaliteit verliest, en anderzijds de vreemdeling die zich in België vestigt, de Belgische nationaliteit verwerft en zijn oorspronkelijke nationaliteit kan bewaren.
Les règles actuelles, en vertu desquelles une personne perd automatiquement la nationalité belge quand elle acquiert volontairement une nationalité étrangère, sont contraires au principe de l'égalité entre le Belge qui s'installe dans un pays étranger, en acquiert la nationalité et perd sa nationalité belge, et l'étranger qui s'installe en Belgique, acquiert la nationalité belge et peut conserver sa nationalité d'origine.

Verder staat de regeling waarbij een Belg de Belgische nationaliteit verliest wanneer hij vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt, in schril contrast met de regeling waarbij een vreemdeling die de Belgische nationaliteit verwerft toch zijn oorspronkelijke nationaliteit kan bewaren.
De plus, le régime qui prévoit qu'un Belge perd la nationalité belge lorsqu'il acquiert volontairement une nationalité étrangère est en contradiction flagrante avec les dispositions qui permettent à un étranger qui acquiert la nationalité belge de conserver malgré tout sa nationalité d'origine.

Een meerderjarige Belg die vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt, verliest de Belgische nationaliteit.
Un Belge majeur qui acquiert une nationalité étrangère perd la qualité de Belge.

4. Ingevolge de wijziging van het Wetboek van de Belgische nationaliteit door de wet van 27 december 2006, verliest een Belg niet langer automatisch zijn nationaliteit wanneer hij vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt.
4. Suite à la modification du Code de la Nationalité belge par la loi du 27 décembre 2006, un Belge ne perd plus automatiquement sa nationalité lorsqu'il acquiert volontairement une nationalité étrangère.

De verzoekende partij verwijt de bestreden bepaling in de eerste plaats dat zij, enerzijds, afbreuk doet aan het recht op een nationaliteit van het kind dat op het Belgisch grondgebied uit vreemde ouders is geboren en dat staatloos riskeert te zijn indien het de Belgische nationaliteit niet verkrijgt en, anderzijds, een discriminerend verschil in behandeling doet ontstaan naargelang de wettelijke vertegenwoordigers van dat kind de vereiste administratieve handelingen opdat het kind de nationaliteit van zijn ouders of van een van hen kan verkrijgen, al dan niet zullen verrichten.
La partie requérante fait tout d'abord grief à la disposition attaquée, d'une part, de porter atteinte au droit à la nationalité de l'enfant né sur le territoire belge de parents étrangers et qui risque d'être apatride s'il n'obtient pas la nationalité belge et, d'autre part, de créer une différence de traitement discriminatoire selon que les représentants légaux de cet enfant accompliront ou non la démarche administrative nécessaire afin que celui-ci obtienne la nationalité de ses parents ou de l'un d'entre eux.

De huidige regeling waarbij een meerderjarige Belg die vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt, zijn Belgische nationaliteit verliest op grond van artikel 22, §1, van het Wetboek van de Belgische nationaliteit, is conform artikel 1.1 van de door België in 1991 geratificeerde Internationale Overeenkomst van de Raad van Europa betreffende de beperking van gevallen van meervoudige nationaliteit en betreffende militaire verplichtingen in geval van meervoudige nationaliteit, opgemaakt te Straatsburg op 6 mei 1963.
Selon la législation actuelle, une personne belge majeure qui acquiert volontairement une nationalité étrangère perd sa nationalité belge sur la base de l'article 22, §1 , du Code de la nationalité belge, conformément à l'article 1.1. de la Convention internationale du Conseil de l'Europe, ratifiée par la Belgique en 1991, limitant les cas de nationalités multiples et relative aux obligations militaires en cas de nationalités multiples, faite à Strasbourg le 6 mai 1963.

Overeenkomstig artikel 22, § 1, 1° van het Wetboek van de Belgische nationaliteit verliest «hij die de leeftijd van achttien jaar heeft bereikt en vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt» de staat van Belg. Die zeer eenvoudige en zeer duidelijke regel bestond als dusdanig reeds in de wetgeving die aan het Wetboek van de Belgische nationaliteit van 1985 voorafging, te weten in artikel 18, § 1, van de wetten op de verwerving, het verlies en de herkrijging van de nationaliteit, gecoördineerd bij het koninklijk besluit van 14 december 1932.
Selon l'article 22, § 1er, 1° du Code de la nationalité belge, perd la qualité de Belge «celui qui, ayant atteint l'âge de dix-huit ans, acquiert volontairement une nationalité étrangère». Cette règle très simple et très claire existait déjà, telle quelle, dans la législation antérieure au Code de la nationalité de 1985, à savoir à l'article 18, § 1er, des lois sur l'acquisition, la perte et le recouvrement de la nationalité belge, coordonnées par l'arrêté royal du 14 décembre 1932.

De nationaliteitswetgeving in Finland bepaalt dat de Finse nationaliteit wordt verloren door een persoon die een vreemde nationaliteit verkrijgt.
En Finlande, la législation relative à la nationalité prévoit que la nationalité finlandaise se perd par une personne qui fait l'acquisition d'une nationalité étrangère.

Hoewel daaruit niet kan worden opgemaakt dat die «juridische band tussen een persoon en een Staat» noodzakelijkerwijs exclusief is en de persoon met enkel een Staat verbindt, kan uit het Verdrag evenmin worden afgeleid dat het meervoudige nationaliteit zou aanmoedigen - of a fortiori opleggen - als een meerderjarig persoon vrijwillig een vreemde nationaliteit verkrijgt.
Si l'on ne peut en inférer que ce «lien juridique entre une personne et un État» serait nécessairement exclusif, et ne rattacherait la personne qu'à un seul État, l'on ne peut davantage déduire de la Convention qu'elle encouragerait - ou a fortiori qu'elle imposerait - la pluralité de nationalités en cas d'acquisition volontaire d'une nationalité étrangère par un individu majeur.