Traduction de «vrijheidsberoving langer » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

maatregel van vrijheidsberoving
mesure privative de liberté

vrijheidsberoving
séquestration

capaciteitstoewijzing op de langere termijn | toewijzing van capaciteit op langere termijn
allocation de capacité à terme

het niet langer in de balans opnemen | het niet langer in de balans verwerken | verwijdering uit de balans
décomptabilisation | sortie du bilan

lijnen van Langer | splijtlijnen van Langer
ligne de quadrillage de la peau

vrijheidsberoving [ gijzelaar | gijzeling | ontvoering ]
séquestration de personnes [ enlèvement | otage | prise d'otage ]

visum voor verblijf van langere duur
visa de long séjour

antimicrobiële zachte corrigerende contactlens voor langere draagtijd
lentille correctrice souple antimicrobienne à port prolongé

decoratieve contactlens voor langere draagtijd
lentille de contact cosmétique à port prolongé

Omschrijving: Een stoornis die wordt gekenmerkt door geheugenstoornissen, leerproblemen en verminderd vermogen zich gedurende wat langere tijd op een taak te concentreren. Er is vaak een uitgesproken gevoel van geestelijke vermoeidheid wanneer geestelijke taken worden ondernomen en het leren van nieuwe dingen wordt subjectief als moeilijk ervaren, zelfs indien dit objectief met goed resultaat verloopt. Geen van deze symptomen is dermate ernstig dat een diagnose van hetzij dementie (F00-F03), hetzij delirium (F05.-) gesteld kan worden. Deze diagnose dient alleen gesteld te worden in verband met een gespecificeerde lichamelijke stoornis en dient niet gesteld te worden bij aanwezigheid van een van de psychische stoornissen of gedragsstoornissen die geclassificeerd zijn onder F10-F99. De stoornis kan voorafgaan aan, samengaan met of volgen op een grote verscheidenheid van infecties en lichamelijke stoornissen, zowel van de hersenen als algemeen, maar directe blijk van betrokkenheid van de hersenen is niet noodzakelijk aanwezig. Zij kan worden gedifferentieerd van postencefalitisch syndroom (F07.1) en postcommotioneel syndroom (F07.2) door haar verschillende etiologie, beperktere spreiding van over het algemeen lichtere symptomen en doorgaans kortere duur.
Définition: Trouble caractérisé par une altération de la mémoire, des difficultés d'apprentissage et une réduction de la capacité à se concentrer sur une tâche, sauf pendant des périodes de courte durée. Le sujet éprouve souvent une fatigue mentale accentuée quand il fait des efforts mentaux, et un nouvel apprentissage peut être subjectivement difficile même quand il est objectivement réussi. Aucun de ces symptômes ne présente une sévérité suffisante pour justifier un diagnostic de démence (F00-F03) ou de delirium (F05.-). Ce diagnostic ne doit être fait qu'en présence d'un trouble somatique spécifié; il ne doit pas être fait en présence de l'un des troubles mentaux ou du comportement classés en F10-F99. Le trouble peut précéder, accompagner ou succéder à des infections et des troubles physiques très divers, cérébraux et généraux, sans qu'il existe obligatoirement des preuves directes en faveur d'une atteinte cérébrale. Il peut être différencié d'un syndrome post-encéphalitique (F07.1) et d'un syndrome post-commotionnel (F07.2) sur la base de son étiologie, de sa symptomatologie, moins riche et moins sévère, et de sa durée, habituellement plus courte.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De minister argumenteert dat de toetsing van de beslissingen aan de wettelijke voorwaarden strenger wordt naarmate de vrijheidsberoving langer duurt.
Le ministre fait valoir que le contrôle de la conformité des décisions aux conditions légales devient plus strict à mesure que la privation de liberté se prolonge.

De vrijheidsberoving mag nooit langer duren dan de tijd vereist door de omstandigheden die deze maatregel rechtvaardigen.
La privation de liberté ne peut jamais durer plus longtemps que le temps requis par les circonstances.

­ tenslotte mag niet uit het oog worden verloren dat een bestuurlijke aanhouding niet ten doel heeft de betreffende persoon aan een autoriteit over te dragen en dat de vrijheidsberoving « nooit langer mag duren dan de tijd vereist door de omstandigheden die deze maatregel rechtvaardigen » (art. 31, derde lid, van de wet van 5 augustus 1992).
­ enfin il ne faut pas perdre de vue qu'une arrestation administrative n'a pas pour but de déférer la personne en question à une autorité et que la privation de liberté « ne peut jamais durer plus longtemps que le temps requis par les circonstances qui la justifient » (art. 31, al. 3, de la loi du 5 août 1992).

De vrijheidsberoving in de fase van de arrestatie mag in principe niet langer duren dan 24 uren.
La privation de liberté dans la phase de l'arrestation ne peut en principe pas dépasser un délai de 24 heures.

Zij kan op basis van het dossier er wel op toezien dat de vreemdeling zich bevindt in één van de wettelijk voorgeschreven gevallen die een vrijheidsberoving wettigen en dat de duur van de detentie niet langer is dan strikt noodzakelijk voor de uitvoering van de maatregel.
Elle peut par contre veiller, en se basant sur le dossier, à ce que l'étranger se trouve dans un des cas prescrits par la loi comme justifiant une privation de liberté et à ce que la durée de la détention ne dépasse pas ce qui est strictement nécessaire pour l'exécution de la mesure.

Uit het voorgaande vloeit voort dat, door de combinatie van de artikelen 25 en 56, tweede lid, van het Strafwetboek, artikel 216novies van het Wetboek van strafvordering en artikel 2, eerste lid en derde lid, 2°, van de wet van 4 oktober 1867, de inverdenkinggestelde die tot de in B.2 beschreven eerste categorie behoort en die naar de correctionele rechtbank wordt verwezen kan worden veroordeeld tot een vrijheidsberoving van langere duur (correctionele gevangenisstraf van veertig jaar) dan die welke de inverdenkinggestelde die tot de beschreven tweede categorie behoort, die van zijn kant naar het hof van assisen wordt verwezen, riskeert (opsluiting van dertig jaar).
Il résulte de ce qui précède que, par la combinaison des articles 25 et 56, alinéa 2, du Code pénal, de l'article 216novies du Code d'instruction criminelle et de l'article 2, alinéas 1 et 3, 2°, de la loi du 4 octobre 1867, l'inculpé relevant de la première catégorie décrite en B.2, qui est renvoyé devant le tribunal correctionnel, peut être condamné à une privation de liberté d'une durée plus longue (emprisonnement correctionnel de quarante ans) que celle que risque l'inculpé relevant de la seconde catégorie décrite (réclusion de trente ans), qui est, lui, renvoyé devant la cour d'assises.

Uit het voorgaande vloeit voort dat, door de combinatie van de artikelen 25 en 56, tweede lid, van het Strafwetboek en artikel 2, eerste lid en derde lid, 2°, van de wet van 4 oktober 1867, de inverdenkinggestelde die tot de in B.5 beschreven eerste categorie behoort en die naar de correctionele rechtbank wordt verwezen, kan worden veroordeeld tot een vrijheidsberoving van langere duur (correctionele gevangenisstraf van veertig jaar) dan die welke de inverdenkinggestelde die tot de beschreven tweede categorie behoort, die van zijn kant naar het hof van assisen wordt verwezen, riskeert (opsluiting van 30 jaar).
Il résulte de ce qui précède que, par la combinaison des articles 25 et 56, alinéa 2, du Code pénal et de l'article 2, alinéas 1 et 3, 2°, de la loi du 4 octobre 1867, l'inculpé relevant de la première catégorie décrite en B.5, qui est renvoyé devant le tribunal correctionnel, peut être condamné à une privation de liberté d'une durée plus longue (emprisonnement correctionnel de quarante ans) que celle que risque l'inculpé relevant de la seconde catégorie décrite (réclusion de trente ans), qui est, lui, renvoyé devant la cour d'assises.

De aanhouding van een gezochte persoon op grond van een Europees aanhoudingsbevel is volgens artikel 10 van de bestreden wet onderworpen aan artikel 2 van de wet van 20 juli 1990 betreffende de voorlopige hechtenis, wat onder meer impliceert dat de betrokkene slechts ter beschikking van het gerecht kan worden gesteld voor een termijn die niet langer duurt dan vierentwintig uren, waarbij de beslissing tot vrijheidsberoving alleen kan worden genomen door de procureur des Konings.
En vertu de l'article 10 de la loi attaquée, l'arrestation d'une personne recherchée sur la base d'un mandat d'arrêt européen est soumise à l'article 2 de la loi du 20 juillet 1990 relative à la détention préventive, ce qui implique notamment que l'intéressé ne peut être mis à la disposition de la justice que pour une durée ne dépassant pas vingt-quatre heures, la décision de privation de liberté ne pouvant être prise que par le procureur du Roi.

De algemene termijn inzake de vrijheidsberoving is van toepassing op het vasthouden van een persoon door een agent van politie en kan in geen enkel geval langer dan 24 uur duren.
Le délai général en matière de privation de liberté s'applique à la rétention d'une personne opérée par un agent de police, laquelle ne peut en aucun cas dépasser 24 heures.

De voortgezette verzekering wordt toegestaan voor een duur welke niet langer mag zijn dan de periode van voorlopige hechtenis of vrijheidsberoving».
L'assurance continuée est admise pour une durée qui ne peut dépasser la période de détention préventive ou de privation de liberté».