In die interpretatie vergelijkt de verwijzende rechter meer bepaald de situatie waarin die schuldeiser zich bevindt met die waarin hij zich zou bevinden indien hij diezelfde vorderingen zou hebben ingesteld, hetzij voor de vrederechter, maar bij twee afzonderlijke akten (eerste onderdeel), hetzij voor de rechtbank van eerste aanleg, bij één en dezelfde akte, overeenkomstig de artikelen 568 en 701 van het Gerechtelijk Wetboek (tweede onderdeel).
Dans cette interprétation, le juge a quo compare, plus précisément, la situation dans laquelle se trouve ce créancier et celle qui eût été la sienne s'il avait introduit ces mêmes demandes, soit devant le juge de paix, mais par deux actes distincts (première branche), soit devant le tribunal de première instance par un seul et même acte, conformément aux articles 568 et 701 du Code judiciaire (seconde branche).