Uit deze grondwetsbepaling wordt traditioneel als lering getrokken dat er voor het taalgebruik in de betrekkingen tussen particulieren onderling een absolute vrijheid is, doch dat voor het taalgebruik in de betrekkingen van de overheid met de particulieren er wel beperkingen mogelijk zijn mits zij uitgaan van het wetgevend orgaan, met uitsluiting van enige bevoegdheidsopdracht aan het uitvoerend orgaan, en zij betrekking hebben op de in de Grondwet vermelde aangelegenheden (3).
Selon l'enseignement traditionnellement tiré de cette disposition constitutionnelle, l'emploi des langues dans les relations entre particuliers bénéficie d'une liberté absolue, mais des restrictions peuvent bel et bien exister pour l'emploi des langues dans les relations de l'autorité avec les particuliers, à condition qu'elles émanent de l'organe législatif, à l'exclusion de toute délégation de compétence à l'organe exécutif, et qu'elles concernent les matières mentionnées dans la Constitution (3).