Traduction de «welke straf administratieve » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

zetel welke door de vennootschap is opgegeven en welke voor administratieve doeleinden is ingeschreven
siège déclaré et enregistré à des fins administratives

straf welke geldt voor de gepleegde inbreuk
peine prévue pour l'infraction consommée

administratieve sanctie [ administratieve boete | bestuursrechtelijke sanctie | disciplinaire straf | tuchtstraf ]
sanction administrative [ sanction disciplinaire ]

administratieve controle welke inbreuk op de mensenrechten kan maken
contrôle administratif attentatoire aux droits de l'homme

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Zij dienen tevens te bepalen, binnen de grenzen waarin artikel 4, §§ 1 tot 3, van de wet van 24 juni 2013 voorziet, welke straf, administratieve sanctie of alternatieve maatregel van toepassing is op de voormelde inbreuken.
Les conseils communaux doivent également prévoir, dans les limites prévues par l'article 4, §§ 1 à 3, de la loi du 24 juin 2013, les peines, sanctions administratives ou mesures alternatives applicables aux infractions précitées.

De in artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens vervatte waarborgen vereisen niet dat op iedere persoon ten aanzien van wie een administratieve geldboete wordt opgelegd die als een strafrechtelijke sanctie in de zin van die bepaling wordt gekwalificeerd, dezelfde maatregelen tot verzachting van de straf kunnen worden toegepast als die welke de persoon geniet ten aanzien van wie een sanctie wordt opgelegd die als een strafrechtelijke sanctie in de zin van het interne recht wordt gekwalificeerd.
Les garanties contenues à l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme n'exigent pas que toute personne à charge de laquelle est prononcée une amende administrative, qualifiée de sanction pénale au sens de cette disposition, puisse se voir appliquer les mêmes mesures d'adoucissement de la peine que celles dont bénéficie la personne à laquelle est infligée une sanction qualifiée de pénale au sens du droit interne.

2° de rechtspersoon of de entiteit met om het even welke rechtsvorm, heeft in België het voorwerp uitgemaakt van een strafrechtelijke veroordeling of van een administratieve geldboete die in kracht van gewijsde is gegaan, met toepassing van de wetten en besluiten bedoeld in artikel 5, § 1, 2°, van ten minste 1.500 euro, zelfs met uitstel, of van een definitieve straf in het buitenland die daar voor een auditkantoor het verlies van deze hoedanigheid met zich brengt;
2° la personne morale ou une autre entité, quelle que soit sa forme juridique, a fait l'objet en Belgique d'une condamnation pénale ou d'une amende administrative coulée en force de chose jugée, en application des lois et règlements visés à l'article 5, § 1, 2°, d'au moins 1.500 euros, même avec sursis, ou à l'étranger d'une peine définitive qui y entraînerait, pour un cabinet d'audit, la perte de cette qualité;

HOOFDSTUK II. - Delegaties in personeelszaken Art. 4. De Algemeen directeur is gemachtigd om: 1° de eed van de ambtenaren van niveau A en van het wetenschappelijk personeel af te nemen; 2° de personeelsleden van niveau B, C en D tot ambtenaren te benoemen; 3° de toestemming te verlenen voor de uitoefening van een hoger ambt in een functie van de klassen A1 en A2, B, C en D; 4° te beslissen over het ontslag wegens lichamelijke ongeschiktheid van de ambtenaren van niveau B, C en D; 5° een disciplinaire straf uit te spreken voor een ambtenaar van niveau A of een wetenschappelijk personeelslid met uitzondering van terugzetting, ontslag van ambtswege en afzetting; 6° de administratieve standplaats schriftelijk te bepalen als die om dienstredenen niet samenvalt met de plaats waar de centrale administratie of de buitendienst gevestigd is; 7° de bevoegde hiërarchische overste aan te stellen voor tuchtzaken; 8° overeenkomsten voor tewerkstelling van studenten te sluiten, te wijzigen of op te zeggen; 9° arbeidsovereenkomsten te sluiten, te wijzigen, te schorsen of op te zeggen van het contractuele personeel, zowel voor het administratieve en technische personeel als voor het wetenschappelijke personeel; 10° de toelagen en vergoedingen voor te stellen aan de personeelsleden waarop de betrokkenen aanspraak kunnen maken krachtens een wettelijke of reglementaire bepaling voor de titularis van een functie van operationele directeur of directeur van de ondersteunende dienst; 11° zijn akkoord te verlenen aan dienstreizen en verplaatsingen in het buitenland, alsook de deelname aan welk colloquium, seminarie in het buitenland of congres ook; 12° in geval van misbruik de verblijfsvergoeding te weigeren; 13° de ambtenaren van de niveau A te bevorderen door verhoging in weddeschaal.
Lorsque la fonction n'est pas exercée par un membre du personnel de l'Institut Scientifique de Santé publique, la délégation de compétence peut être exercée par un autre membre du personnel de l'Institut Scientifique de Santé publique qui est individuellement identifié par le Directeur général. CHAPITRE II. - Délégations en matière de personnel Art. 4. Le Directeur général est habilité à : 1° recevoir les prestations de serment des agents de niveau A et du personnel scientifique ; 2° décider de la nomination en qualité d'agents pour les niveaux B, C et D ; 3° accorder autorisation d'exercer une fonction supérieure dans une fonction des classes A1 et A2 et B, C et D ; 4° décider du licenciement pour inaptitude physique des agents de niveau B, C et D ; 5° prononcer une peine disciplinaire à l'encontre d'un agent de niveau A ou d'un agent scientifique à l'exception de la rétrogradation, de la démission d'office et de la révocation; 6° fixer, par écrit, la résidence administrative, lorsque, pour des raisons de service, elle ne coïncide pas avec le lieu où l'administration centrale ou le service extérieur est établi; 7° désigner le supérieur hiérarchique compétent en matière disciplinaire; 8° conclure, modifier ou résilier des contrats d'occupation d'étudiants; 9° conclure, modifier, suspendre ou résilier les contrats de travail du personnel contractuel tant administratif et technique que scientifique; 10° proposer les allocations et indemnités aux membres du personnel auxquels les intéressés peuvent prétendre en vertu d'une disposition légale ou réglementaire pour les titulaires d'une fonction de directeur opérationnel ou du service d'appui; 11° donner son accord sur les missions et déplacements à l'étranger ainsi que la participation à un colloque, séminaire extérieur ou congrès quelconque; 12° refuser l'indemnité de séjour en cas d'abus.

Het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft eveneens geoordeeld : « 89. Gelet op hetgeen voorafgaat, sluit het Hof niet uit dat maatregelen die worden genomen door de wetgever, administratieve overheden of rechtscolleges na de uitspraak van een definitieve straf of gedurende de uitvoering ervan, kunnen leiden tot een herdefiniëring of een wijziging van de draagwijdte van de ' straf ' die is opgelegd door de rechter die ze heeft uitgesproken. In dat geval is het Hof van mening dat de maatregelen in kwestie moeten vallen onder het verbod van de retroactiviteit van de straffen, zoals verankerd in artikel 7.1 in fine van het Verdrag. Zo niet zouden de Staten vrij zijn om - bijvoorbeeld door de wet te wijzigen of de vastgestelde regels opnieuw te interpreteren - maatregelen aan te nemen die de draagwijdte van de opgelegde straf op retroactieve wijze opnieuw zouden definiëren, in het nadeel van de veroordeelde, terwijl die laatste dat niet kon voorzien op het ogenblik dat het misdrijf is gepleegd of de straf is uitgesproken. In dergelijke omstandigheden zou artikel 7.1 geen nuttig effect hebben voor de veroordeelden ten aanzien van wie de draagwijdte van de straf a posteriori zou zijn gewijzigd, in hun nadeel. Het Hof preciseert dat dergelijke wijzigingen moeten worden onderscheiden van die welke kunnen worden aangebracht in de strafuitvoeringsmodaliteiten, die niet vallen onder het toepassingsgebied van artikel 7.1 in fine. 90. Om zich uit te spreken over de vraag of een maatregel die is genomen tijdens de tenuitvoerlegging van een straf uitsluitend betrekking heeft op de uitvoeringsmodaliteiten ervan dan wel daarentegen de draagwijdte ervan aantast, moet het Hof geval per geval nagaan wat de werkelijke gevolgen van de opgelegde ' straf ' waren in het interne recht in de beschouwde periode of, met andere woorden, wat de intrinsieke aard ervan was. Daarbij moet het met name rekening houden met het interne recht in zijn geheel en met de wijze waarop het in die tijd ...
La Cour européenne des droits de l'homme a également jugé : « 89. Au vu de ce qui précède, la Cour n'exclut pas que des mesures prises par le législateur, des autorités administratives ou des juridictions après le prononcé d'une peine définitive ou pendant l'exécution de celle-ci puissent conduire à une redéfinition ou à une modification de la portée de la ' peine ' infligée par le juge qui l'a prononcée. En pareil cas, la Cour estime que les mesures en question doivent tomber sous le coup de l'interdiction de la rétroactivité des peines consacrée par l'article 7, § 1 in fine de la Convention. S'il en allait différemment, les Etats seraient libres d'adopter - par exemple en modifiant la loi ou en réinterprétant des règles établies - des mesures qui redéfiniraient rétroactivement et au détriment du condamné la portée de la peine infligée, alors même que celui-ci ne pouvait le prévoir au moment de la commission de l'infraction ou du prononcé de la peine. Dans de telles conditions, l'article 7, § 1, se verrait privé d'effet utile pour les condamnés dont la portée de la peine aurait été modifiée a posteriori, et à leur détriment. La Cour précise que pareilles modifications doivent être distinguées de celles qui peuvent être apportées aux modalités d'exécution de la peine, lesquelles ne relèvent pas du champ d'application de l'article 7, § 1 in fine. 90. Pour se prononcer sur la question de savoir si une mesure prise pendant l'exécution d'une peine porte uniquement sur les modalités d'exécution de celle-ci ou en affecte au contraire la portée, la Cour doit rechercher au cas par cas ce que la ' peine ' infligée impliquait réellement en droit interne à l'époque considérée ou, en d'autres termes, quelle en était la nature intrinsèque. Ce faisant, elle doit notamment avoir égard au droit interne dans son ensemble et à la manière dont il était appliqué à cette époque (Kafkaris, précité, § 145) » (CEDH, grande chambre, 21 octobre 2013, Del Río Prada c. Espagne).

Het verwijzende rechtscollege vraagt of de in het geding zijnde bepalingen discriminerend zijn doordat zij aan de ziekenfondsen en de landsbonden van ziekenfondsen de bescherming ontnemen van het algemene rechtsbeginsel van het persoonlijke karakter van de straf, in de interpretatie volgens welke die ook een administratieve geldboete kunnen oplopen voor een reclame gemaakt door derden, ook als zij met die derden geen enkele overeenkomst hebben en zij op geen enkele wijze aan die reclame hun medewerking hebben verleend.
La juridiction a quo demande si les dispositions en cause sont discriminatoires en ce qu'elles privent les mutualités et les unions nationales de mutualités de la protection qu'offre le principe général du droit de la personnalité de la peine, dans l'interprétation selon laquelle ces mutualités et unions de mutualités peuvent encourir une amende administrative pour une publicité faite par des tiers, même si elles n'ont aucune convention avec ces tiers et n'ont en aucune façon apporté leur concours à cette publicité.

De waarborgen vervat in artikel 6 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens vereisen niet dat daarnaast op iedere persoon ten aanzien van wie een administratieve sanctie wordt opgelegd die als een strafrechtelijke sanctie in de zin van die bepaling wordt gekwalificeerd, dezelfde maatregelen tot verzachting van de straf kunnen worden toegepast als die welke de persoon geniet ten aanzien van wie een sanctie wordt opgelegd die als een strafrechtelijke sanctie in de zin van het interne recht wordt gekwalificeerd.
Les garanties contenues à l'article 6 de la Convention européenne des droits de l'homme n'exigent pas qu'en outre, toute personne à laquelle est infligée une sanction administrative, qualifiée de pénale au sens de cette disposition, puisse se voir appliquer les mêmes mesures d'adoucissement de la peine que celles dont bénéficie la personne à laquelle est infligée une sanction qualifiée de pénale au sens du droit interne.