Traduction de «wet daarentegen heeft ratione » (Néerlandais → Français) :

De wet daarentegen heeft ratione personae een veel ruimer toepassingsgebied dan de richtlijn :
La loi, quant à elle, possède un champ d'application ratione personae beaucoup plus étendu que celui de la directive:

De verbodsbepaling van artikel 67, § 6, van de wet van 20 juli 2004, daarentegen, heeft uitsluitend betrekking op ondernemingen waarvan de activiteit enkel te maken heeft met antipersoonsmijnen, met uitsluiting dus van alle andere verboden wapens die zijn opgesomd in artikel 3 van de wet van 3 januari 1933.
En revanche, l'interdiction prévue à l'article 67, § 6, de la loi du 20 juillet 2004 concerne uniquement les entreprises qui exercent des activités en relation avec les seules mines antipersonnel, à l'exclusion des autres armes prohibées énumérées à l'article 3 de la loi du 3 janvier 1933.

Ratione materiae heeft het besluit betrekking op alle niet-levensverzekeringsactiviteiten en levensverzekeringsactiviteiten, d.w.z., respectievelijk op de takken 1 tot 18 van Bijlage I en op de takken 21 tot 29 van Bijlage II bij de wet.
Ratione materiae, l'arrête concerne l'ensemble des activités d'assurance non-vie et vie, c'est-à-dire, respectivement, les branches 1 à 18 de l'Annexe I et les branches 21 à 29 de l'Annexe II de la loi.

Tot de opheffing ervan bij artikel 64 van de wet van 15 maart 1999 betreffende de beslechting van fiscale geschillen heeft artikel 205 van hetzelfde Wetboek, dat verwees naar artikel 203, eerste lid, daarentegen het woord « overtreder » behouden.
En revanche, jusqu'à son abrogation par l'article 64 de la loi du 15 mars 1999 relative au contentieux en matière fiscale, l'article 205 du même Code, qui renvoyait à l'article 203, alinéa 1, le terme « contrevenant » avait été maintenu.

Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût en T. Giet, bijgestaan door de griffier P.-Y. Dutilleux, onder voorzitterschap van rechter A. Alen, wijst na beraad het volgende arrest : I. Onderwerp van de prejudiciële vraag en rechtspleging Bij vonnis van 18 december 2014 in zake Mr. F. Van Vlaenderen, handelend in zijn hoedanigheid van voogd van N.Y., tegen Famifed (voorheen de Rijksdienst voor Kinderbijslag voor Werknemers), waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 12 januari 2015, heeft de Arbeidsrechtbank te Gent, afdeling Gent, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt het artikel 1 van de wet van 20 juli 1971 tot instelling van een gewaarborgde gezinsbijslag de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 14 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, doordat het personen die zich in een ogenschijnlijk identieke of vergelijkbare situatie bevinden, niet op dezelfde manier behandelt, nu dit artikel geen uitzondering voorziet op het principe dat een kind hoofdzakelijk of uitsluitend ten laste moet zijn van een in België verblijvende natuurlijke persoon, wanneer dit kind wees is geworden, terwijl voor kinderen die wees zijn geworden en voor wie de toepassing geldt van het K.B. van 19 december 1939 inzake de samengeordende wetten betreffende de kinderbijslag voor loonarbeiders, daarentegen wel een specifieke wezenbijslagregeling geldt ?
Snappe, E. Derycke, T. Merckx-Van Goey, P. Nihoul, F. Daoût et T. Giet, assistée du greffier P.-Y. Dutilleux, présidée par le juge A. Alen, après en avoir délibéré, rend l'arrêt suivant : I. Objet de la question préjudicielle et procédure Par jugement du 18 décembre 2014 en cause de Me F. Van Vlaenderen, agissant en qualité de tuteur de N.Y., contre Famifed (antérieurement : Office national d'allocations familiales pour travailleurs salariés), dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 12 janvier 2015, le Tribunal du travail de Gand, division Gand, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 1 de la loi du 20 juillet 1971 instituant des prestations familiales garanties viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec l'article 14 de la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il ne traite pas de la même manière des personnes qui se trouvent dans une situation apparemment identique ou comparable, dès lors que cet article ne prévoit pas d'exception au principe selon lequel un enfant doit être principalement ou exclusivement à la charge d'une personne physique qui réside en Belgique, lorsque cet enfant est devenu orphelin, alors que, pour les enfants qui sont devenus orphelins et auxquels s'applique l'arrêté royal du 19 décembre 1939 coordonnant les lois relatives aux allocations familiales pour travailleurs salariés, un régime spécifique d'allocations d'orphelin est en revanche applicable ?

De wetgever heeft daarentegen, bij de wet van 20 januari 2014 houdende hervorming van de bevoegdheid, de procedureregeling en de organisatie van de Raad van State, het beginsel van de verhaalbaarheid bij de Raad van State ingevoerd.
En revanche, le législateur a, par la loi du 20 janvier 2014 portant réforme de la compétence, de la procédure et de l'organisation du Conseil d'Etat, introduit le principe de la répétibilité au Conseil d'Etat.

Daarentegen, wanneer het Federaal Agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten (FAGG) optreedt, dient te worden opgemerkt dat zij de mogelijkheid heeft om op grond van artikel 12 van de wet van 24 februari 1921 betreffende het verhandelen van giftstoffen, slaapmiddelen en verdovende middelen, psychotrope stoffen, ontsmettingsstoffen en antiseptica en van de stoffen die kunnen gebruikt worden voor de illegale vervaardiging van verdovende middelen en psychotrope stoffen, in overeenstemming met de regels zoals voorzien door dit artikel, een bedrag voor te stellen waarvan de vrijwillige betaling door de dader een einde maakt aan de openbare vordering.
Néanmoins, lorsque l’AFMPS intervient, il faut remarquer qu’elle peut fixer, sur base de l’article 12 de la loi du 24 février 1921 concernant le trafic des substances vénéneuses, soporifiques, stupéfiantes, psychotropes, désinfectantes ou antiseptiques et des substances pouvant servir à la fabrication illicite de substances stupéfiantes et psychotropes, dans le respect des règles de procédure prévues par cet article, une somme dont le paiement volontaire par le contrevenant éteint l'action publique.