Traduction de «wet niet uitsluit » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

niet-uitsluiting van de kiesrechten
non-déchéance des droits électoraux

alles-of-niets-wet | wet van Bowditch
phénomène de l'escalier

sociale uitsluiting, niet elders opgenomen
exclusion sociale et non classée ailleurs | fonction exclusion sociale et non classée ailleurs

Verdrag betreffende de niet-toepasselijkheid van verjaring terzake van oorlogsmisdrijven en misdrijven tegen de menselijkheid | Verdrag nopens de niet-toepasselijkheid van bij de wet voorziene verjaringstermijnen ten aanzien van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de mensheid
Convention sur l'imprescriptibilité des crimes contre l'humanité et des crimes de guerre | Convention sur l'imprescriptibilité des crimes de guerre et des crimes contre l'humanité

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

De verzoekende partijen voeren aan dat de in die bepaling vervatte waarborg ontoereikend is om te kunnen voldoen aan de vereisten die door de in het middel vermelde grondwets- en internationale bepalingen worden gesteld, doordat : - de bestreden wet geen specifieke opleiding en bekwaamheid vereist van de kinder- en jeugdpsychiater of psycholoog (eerste onderdeel); - de bestreden wet geen criteria bevat op grond waarvan de behandelende arts een kinder- en jeugdpsychiater dan wel een psycholoog dient te raadplegen (tweede onderdeel); - de bestreden wet geen criteria bevat ter beoordeling, door de voormelde beroepsbeoefenaars, van de oordeelsbekwaamheid van de minderjarige (derde onderdeel); - de bestreden wet niet erin voorziet dat de kinder- en jeugdpsychiater of psycholoog onafhankelijk dient te zijn ten aanzien van de behandelende arts, de minderjarige patiënt en zijn wettelijke vertegenwoordigers (vierde onderdeel); - de bestreden wet niet voorziet in een tweede onderzoek van de oordeelsbekwaamheid wanneer de kinder- en jeugdpsychiater of de psycholoog besluit tot de oordeelsbekwaamheid van de minderjarige (vijfde onderdeel); en - de bestreden wet niet uitsluit dat de behandelende arts de euthanasie uitvoert wanneer de kinder- en jeugdpsychiater of de psycholoog van oordeel is dat de niet-ontvoogde minderjarige niet beschikt over de vereiste oordeelsbekwaamheid (zesde onderdeel).
Les parties requérantes font valoir que la garantie contenue dans cette disposition est insuffisante pour pouvoir satisfaire aux exigences des dispositions constitutionnelles et internationales mentionnées dans le moyen, en ce que : - la loi attaquée n'exige aucune formation ou compétence spécifique de la part du pédopsychiatre ou du psychologue (première branche); - la loi attaquée ne précise pas les critères à l'aune desquels le médecin traitant optera pour un pédopsychiatre ou pour un psychologue (deuxième branche); - la loi attaquée ne précise pas les critères à l'aune desquels les praticiens précités seront appelés à apprécier la capacité de discernement du mineur (troisième branche); - la loi attaquée n'impose au pédopsychiatre ou au psychologue aucune obligation d'indépendance à l'égard du médecin traitant, du patient mineur ou de ses représentants légaux (quatrième branche); - la loi attaquée ne prévoit pas une seconde appréciation de la capacité de discernement lorsque le pédopsychiatre ou le psychologue conclut à la capacité de discernement du mineur (cinquième branche); et - la loi attaquée n'exclut pas que le médecin traitant pratique l'euthanasie lorsque le pédopsychiatre ou le psychologue estime que le mineur non émancipé est dépourvu du discernement requis (sixième branche).

»; 2. « Schendt artikel 56ter van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals vervangen bij artikel 50 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, voor de referentiebedragen, de daghospitalisaties en de verstrekkingen ten aanzien van een patiënt in een periode die volgt op zijn hospitalisatie (carenzperiode) uitsluit, terwijl niets die uitsluiting verantwoordt ?
»; 2. « L'article 56ter de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel que remplacé par l'article 50 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il exclut pour les montants de référence les hospitalisations de jour et les prestations réalisées sur un patient dans une période qui suit son hospitalisation (période de carence) alors que rien ne justifie cette exclusion ?

Art. 3. In artikel 45 van de wet van 12 januari 2007 betreffende de opvang van asielzoekers en van bepaalde andere categorieën van vreemdelingen, gewijzigd bij de wet van 30 december 2009, worden de volgende wijzigingen aangebracht : 1° het tweede lid wordt vervangen als volgt : "Enkel de volgende sancties kunnen worden opgelegd : 1° de formele verwittiging met vermelding in het sociaal dossier bedoeld in artikel 32; 2° de tijdelijke uitsluiting van deelname aan de acti-viteiten georganiseerd door de opvangstructuur; 3° de tijdelijke uitsluiting van de mogelijkheid tot het verrichten van betaalde prestaties van gemeenschapsdiensten zoals bedoeld in artikel 34; 4° de beperking van de toegang tot sommige diensten; 5° de verplichting om taken van algemeen nut te verrichten, waarvan de niet-uitvoering of de gebrekkige uitvoering als een nieuwe overtreding beschouwd kan worden; 6° de tijdelijke opheffing of vermindering van de dagvergoeding bedoeld in artikel 34, eerste en tweede lid, met een maximumtermijn van vier weken; 7° de overplaatsing, zonder verwijl, van de begunstigde van de opvang naar een andere opvangstructuur; 8° de tijdelijke uitsluiting van het recht op de materiële hulp in een opvangstructuur, voor een maximale duur van een maand; 9° de definitieve uitsluiting van het recht op de materiële hulp in een opvangstructuur".
Art. 3. A l'article 45 de la loi du 12 janvier 2007 sur l'accueil des demandeurs d'asile et de certaines autres catégories d'étrangers, modifié par la loi du 30 décembre 2009, les modifications suivantes sont apportées : 1° l'alinéa 2 est remplacé par ce qui suit : "Seules les sanctions suivantes peuvent être prononcées : 1° l'avertissement formel avec mention dans le dossier social visé à l'article 32; 2° l'exclusion temporaire de la participation aux activités organisées par la structure d'accueil; 3° l'exclusion temporaire de la possibilité d'exécuter des prestations rémunérées de services communautaires, telles que visées par l'article 34; 4° la restriction de l'accès à certains services; 5° l'obligation d'effectuer des tâches d'intérêt général, dont la non-exécution ou l'exécution défaillante peut être considérée comme un nouveau manquement; 6° la suppression ou la diminution temporaire de l'allocation journalière visée à l'article 34, alinéas 1 et 2, pour un délai maximum de quatre semaines; 7° le transfert, sans délai, du bénéficiaire de l'accueil, vers une autre structure d'accueil; 8° l'exclusion temporaire du bénéfice de l'aide matérielle dans une structure d'accueil, pour une durée maximale d'un mois; 9° l'exclusion définitive du bénéfice de l'aide matérielle dans une structure d'accueil".

Indien zich na deze eerste twee ziekteperiodes een hospitalisatie van de arbeider voordoet, al dan niet gevolgd door een herstelperiode, zal deze laatste periode eveneens gelijkgesteld worden, mits de bedoelde drie periodes geen 6 maanden overschrijden; c) Zwangerschap : gelijkstelling gedurende de wettelijke periode van afwezigheid; d) Wederoproeping onder de wapens : volledige gelijkstelling van de wederoproepingsperiode, met uitsluiting van een wederoproeping tijdens mobilisatie- of oorlogstijd; e) Klein verlet, jaarlijkse vakantie en betaalde feestdagen : volledige gelijkstelling voor de duur voorzien bij wet of collectieve arbeidsovereenkomst; f) Tijdelijke werkloosheid : volledige gelijkstelling met uitsluiting van werkloosheid ingevolge staking in de onderneming.
En cas d'hospitalisation de l'ouvrier après ces deux premières périodes de maladie, suivie ou non par une période de rétablissement, cette dernière période sera assimilée également, à condition que les trois périodes visées ne dépassent pas les 6 mois; c) Grossesse : assimilation pendant la période d'absence; d) Rappel sous les armes : assimilation complète de la période de rappel, à l'exclusion d'un rappel pendant une période de mobilisation ou de guerre; e) Petit chômage, vacances annuelles et jours fériés payés : assimilation complète pour la durée prévue par la loi ou par la convention collective de travail; f) Chômage temporaire : assimilation complète à l'exclusion du chômage à la suite d'une grève dans l'entreprise.

Bericht voorgeschreven bij artikel 74 van de bijzondere wet van 6 januari 1989 Bij vonnis van 13 januari 2016 in zake F.D. tegen M.V., waarvan de expeditie ter griffie van het Hof is ingekomen op 3 februari 2016, heeft de Rechtbank van eerste aanleg Namen, afdeling Namen, de volgende prejudiciële vraag gesteld : « Schendt artikel 1253ter/5, in fine, van het Gerechtelijk Wetboek, dat de feitelijk samenwonenden duidelijk van het toepassingsgebied ervan uitsluit, niet met name de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met andere, supranationale wetsbepalingen zoals het Europees Verdrag voor de rechten van de mens, in zoverre het, in het geval dat een feitelijk samenwonende zich tegenover de andere schuldig zou hebben gemaakt aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, de andere feitelijk samenwonende uitsluit van het recht om, om die reden, het genot van de echtelijke of de gemeenschappelijke verblijfplaats te vorderen, hetgeen klaarblijkelijk nadelig voor hem is en een discriminatie tussen de gezinnen kan doen ontstaan naargelang zij bestaan uit gehuwde partners, wettelijk samenwonenden of feitelijk samenwonenden, in een periode waarin het feitelijk samenwonen een ruim verspreide samenlevingsvorm is, die zelfs de meerderheid uitmaakt ?
Avis prescrit par l'article 74 de la loi spéciale du 6 janvier 1989 Par jugement du 13 janvier 2016 en cause de F.D. contre M.V., dont l'expédition est parvenue au greffe de la Cour le 3 février 2016, le Tribunal de première instance de Namur, division Namur, a posé la question préjudicielle suivante : « L'article 1253ter/5, in fine, du Code judiciaire, lequel exclut clairement de son champ d'application les concubins de fait, ne viole-t-il pas notamment les articles 10 et 11 de la Constitution, combinés ou non avec d'autres dispositions légales supranationales telle la Convention européenne des droits de l'homme, en ce qu'il exclut, dans l'hypothèse où un concubin de fait se rendrait coupable, à l'égard de son conjoint, d'un fait visé à l'article 375, 398 à 400, 402, 403 ou 405 du Code pénal ou a tenté de commettre un fait visé à l'article 375, 393, 394 ou 397 du même Code, ou s'il existe des indications sérieuses de tels comportements, l'autre cohabitant de fait du droit de demander la jouissance de la résidence conjugale ou commune pour ce motif, ce qui lui est manifestement préjudiciable et susceptible de créer une discrimination entre les familles selon qu'elles sont constituées de partenaires mariés, cohabitants légaux ou cohabitants de fait, à une époque où le concubinage de fait est un modèle de vie en commun largement répandu, voire majoritaire ?

- Schendt artikel 56ter, § 1, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, zoals vervangen bij artikel 50 van de wet van 19 december 2008 houdende diverse bepalingen inzake gezondheidszorg, de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre het, voor de referentiebedragen, de daghospitalisaties en de verstrekkingen ten aanzien van een patiënt in een periode die volgt op zijn hospitalisatie (carenzperiode) uitsluit, terwijl niets die uitsluiting verantwoordt ?
- L'article 56ter, § 1, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, tel que remplacé par l'article 50 de la loi du 19 décembre 2008 portant des dispositions diverses en matière de santé, viole-t-il les articles 10 et 11 de la Constitution, en ce qu'il exclut pour les montants de référence les hospitalisations de jour et les prestations réalisées sur un patient dans une période qui suit son hospitalisation (période de carence) alors que rien ne justifie cette exclusion ?

Art. 33. § 1. De kosten en kostenverminderingen die deel uitmaken van de categorieën van elementen van het totaal inkomen, bedoeld in artikel 12octies, § 3, van de wet, met uitsluiting van deze bedoeld in artikel 12quater, § 1, 2°, van de wet kunnen alleen ex ante en ex post in de tarieven, bedoeld in artikel 12octies, § 2, van de wet, doorgerekend worden voor zover de commissie ze niet als onredelijk of niet noodzakelijk voor de zekerheid, de efficiëntie en de betrouwbaarheid van het net, of niet noodzakelijk voor de uitvoering van de door de geldende wetgeving en reglementering aan de netbeheerder opgelegde taken verworpen heeft.
Art. 33. § 1. Les coûts et réductions de coûts qui font partie des catégories des éléments du revenu total, visées à l'article 12octies, § 3, de la loi, à l'exclusion de celles visées à l'article 12octies, § 3, 2°, de la loi, ne peuvent être imputés que ex ante et ex post aux tarifs, visés à l'article 12octies, § 2r, de la loi, que pour autant que la commission ne les ait pas rejetés en raison de leur caractère déraisonnable, ou non nécessaire à la sécurité, l'efficacité et la fiabilité du réseau, ou non nécessaire à l'exécution des tâches imposées au gestionnaire du réseau par la législation ou réglementation en vigueur.

Art. 32. § 1. De kosten en kostenverminderingen die deel uitmaken van de categorieën van elementen van het totaal inkomen, bedoeld in artikel 12, § 2, van de wet, met uitsluiting van deze bedoeld in artikel 12quater, § 1, 2°, van de wet kunnen alleen ex ante en ex post in de tarieven, bedoeld in artikel 12, § 1, van de wet, doorgerekend worden voor zover de commissie ze niet als onredelijk of niet noodzakelijk voor de zekerheid, de efficiëntie en de betrouwbaarheid van het net verworpen heeft.
Art. 32. § 1. Les coûts et réductions de coûts qui font partie des catégories des éléments du revenu total, visées à l'article 12, § 2, de la loi, à l'exclusion de celles visés à l'article 12quater, § 1, 2°, de la loi, ne peuvent être imputés que ex ante et ex post aux tarifs, visés à l'article 12, § 1, de la loi, que pour autant que la commission ne les ait pas rejetés en raison de leur caractère déraisonnable ou non nécessaire à la sécurité, l'efficacité et la fiabilité du réseau.

- Artikel 46, § 1, van de arbeidsongevallenwet van 10 april 1971, geïnterpreteerd in de zin dat het de rechthebbenden van het slachtoffer van een dodelijk arbeidsongeval die niet zijn bedoeld in de artikelen 12 tot 17 van die wet, niet uitsluit van het recht om op grond van de artikelen 1382 en volgende van het Burgerlijk Wetboek een rechtsvordering in te stellen tot vergoeding van de geleden schade, schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet niet.
- Interprété comme n'excluant pas les ayants droit de la victime d'un accident mortel du travail non visés par les articles 12 à 17 de la loi du 10 avril 1971 du droit d'intenter une action en réparation de leur dommage sur la base des articles 1382 et suivants du Code civil, l'article 46, § 1, de cette loi ne viole pas les articles 10 et 11 de la Constitution.

De uitsluiting van de spoorvoertuigen vloeit niet alleen voort uit de invoering van het stelsel van de automatische vergoeding in de wet van 21 november 1989, vermits het ontwerp van een artikel 1385bis van het Burgerlijk Wetboek, waarvan ondertussen is afgestapt, zelf het autovoertuig definieerde onder verwijzing naar die wet; die uitsluiting houdt in de eerste plaats verband met de wezenlijke verschil dat bestaat tussen de spoorvoertuigen en de andere voertuigen, enerzijds, en met de natuurlijke band tussen de verplichte verzekering en de automatische vergoeding, anderzijds.
L'exclusion des véhicules sur rails ne découle pas uniquement de l'insertion du régime de l'indemnisation automatique dans la loi du 21 novembre 1989 puisque le projet d'un article 1385bis du Code civil, entre-temps abandonné, définissait lui-même le véhicule automoteur en faisant référence à cette loi; l'exclusion tient, d'une part, à la différence essentielle qui existe entre les véhicules sur rails et les autres véhicules et, d'autre part, au lien naturel entre l'assurance obligatoire et l'indemnisation automatique.