Vertaling van "wetgever een zekere soepelheid heeft willen " (Nederlands → Frans) :

Rekening houdend met het feit dat de specifieke methoden het recht op de naleving van het privéleven in mindere mate aantasten dan de uitzonderlijke methoden voor het verzamelen van gegevens en met het feit dat de wetgever een zekere soepelheid heeft willen laten in de operationele werking van de inlichtingen- en veiligheidsdiensten, is het niet zonder redelijke verantwoording voor de aanwending van die methoden geen eensluidend advies van de Bestuurlijke Commissie te eisen.
Compte tenu du fait que les méthodes spécifiques sont moins attentatoires au droit au respect de la vie privée que les méthodes exceptionnelles de collecte de données et du fait que le législateur a entendu laisser une certaine souplesse dans le fonctionnement opérationnel des services de renseignement et de sécurité, il n'est pas sans justification raisonnable de ne pas requérir, pour la mise en oeuvre de ces méthodes, un avis conforme de la commission administrative.

Het tijdelijke karakter van de uitoefening van dat mandaat volgt uit de aard zelf van de opdrachten verbonden aan dat mandaat, dat de wetgever dan ook uitdrukkelijk heeft willen gelijkstellen met een vaste benoeming.
Quant au caractère temporaire de l'exercice de ce mandat, il résulte de la nature même des missions attachées à ce mandat, que le législateur a dès lors expressément voulu pouvoir assimiler à une nomination à titre définitif.

(6) Aangezien het invoeren van deze vergoedingsregeling toegestaan is bij artikel 10, § 8, van de wet van 18 juli 2017 - bepaling waarover de afdeling Wetgeving in advies 60.899/4, verstrekt op 20 februari 2017 over een voorontwerp dat geleid heeft tot de wet van 18 juli 2017 (Parl.St. Kamer 2016-17, nr. 54-2512/001, 42-43), opmerkingen geformuleerd heeft die inzonderheid betrekking hebben op de juridische kwalificatie die uit die regeling voortvloeit en op de gevolgen ervan en waaraan de steller van het voorontwerp dat geleid heeft tot de wet van 18 juli 2017 heeft willen tegemoetkomen in de parlementaire voorbereiding ervan (Ibid., 16-17) - komt het de afdeling Wetgeving niet toe om zich in het stadium waarin het voorliggende ontwerp zich bevindt opnieuw uit te spreken over de kwesties die ze in haar advies 60.899/4 reeds aan de orde gesteld heeft of over het antwoord dat de steller van het voorontwerp van wat daarop heeft willen geven.
(6) Dès lors que la mise en place de ce régime d'indemnités est permise par l'article 10, § 8, de la loi du 18 juillet 2017, laquelle disposition a fait l'objet d'observations de la section de législation dans son avis n° 60.899/4 donné le 20 février 2017 sur l'avant-projet devenu la loi du 18 juillet 2017 (Doc. parl., Chambre, 2016-2017, 54-2512/001, pp. 42-43), spécialement en ce qui concerne la qualification juridique découlant de ce régime et ses conséquences, observations auxquelles l'auteur de l'avant-projet devenu la loi du 18 juillet 2017 a entendu répondre dans les travaux préparatoires de celle-ci (Ibid., pp. 16 à 17), il n'appartient pas à la section de législation, au stade du projet à l'examen, de se prononcer à nouveau sur les questions déjà soulevées dans son avis n° 60.899/4, ni sur la réponse que l'auteur de l'avant-projet de loi a entendu y apporter.

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 9 maart 2014 volgt dat de wetgever, teneinde het doel te bereiken dat de Staten-Generaal van de verkeersveiligheid voor 2020 heeft vooropgesteld, overeenkomstig het voorstel van de Europese Commissie, namelijk het jaarlijks aantal verkeersdoden doen dalen, maatregelen heeft willen nemen die een impact op lange termijn hebben en met name de herhaling bij overtredingen van de wet betreffende de politie over het wegverkeer strenger heeft willen bestraffen (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2880/001, p. 3) :
Il découle des travaux préparatoires de la loi du 9 mars 2014 qu'en vue d'atteindre l'objectif fixé pour 2020 par les Etats Généraux de la sécurité routière, conformément à la proposition de la Commission européenne, qui consiste à diminuer le nombre annuel de morts sur les routes, le législateur a voulu prendre des mesures qui ont un impact à long terme et notamment renforcer la sévérité de la répression de la récidive en matière d'infractions à la loi relative à la police de la circulation routière (Doc. parl., Chambre, 2012-2013, DOC 53-2880/001, p. 3) :

Uit de parlementaire voorbereiding van de wet van 9 maart 2014 volgt dat de wetgever, teneinde het doel te bereiken dat de Staten-Generaal van de Verkeersveiligheid voor 2020 heeft vooropgesteld, overeenkomstig het voorstel van de Europese Commissie, namelijk het jaarlijks aantal verkeersdoden doen dalen, maatregelen heeft willen nemen die een impact op lange termijn hebben en met name de herhaling bij overtredingen van de wet betreffende de politie over het wegverkeer strenger heeft willen bestraffen (Parl. St., Kamer, 2012-2013, DOC 53-2880/001, p. 3) :
Il découle des travaux préparatoires de la loi du 9 mars 2014 qu'en vue d'atteindre l'objectif fixé pour 2020 par les Etats Généraux de la sécurité routière, conformément à la proposition de la Commission européenne, qui consiste à diminuer le nombre annuel de morts sur les routes, le législateur a voulu prendre des mesures qui ont un impact à long terme et notamment renforcer la sévérité de la répression de la récidive en matière d'infractions à la loi relative à la police de la circulation routière (Doc. parl., Chambre, 2012-2013, DOC 53-2880/001, p. 3) :

Uit de in B.1.2 aangehaalde memorie van toelichting bij de bestreden wet blijkt dat de wetgever met de bestreden hervorming het systeem van de rolrechten heeft willen vereenvoudigen, de rechtzoekende heeft willen responsabiliseren, een budgettair oogmerk heeft beoogd en « de rolrechten in verhouding [heeft willen] brengen met de werkingskosten van de rechtspraak » (Parl. St., Kamer, 2014-2015, DOC 54-0906/001, p. 5).
Il ressort de l'exposé des motifs de la loi attaquée, cité en B.1.2, que par la réforme attaquée, le législateur a entendu simplifier le système des droits de rôle, responsabiliser le justiciable, réaliser des économies budgétaires et « rendre les droits de mise au rôle proportionnels aux frais de fonctionnement de la jurisprudence » (Doc. parl., Chambre, 2014-2015, DOC 54-0906/001, p. 5).

Uit de in B.1.4 aangehaalde parlementaire voorbereiding van de wet van 8 juli 2011 blijkt dat de wetgever immigratie via gezinshereniging heeft willen beperken om de migratiedruk te beheersen en misbruiken heeft willen ontmoedigen.
Il ressort des travaux préparatoires de la loi du 8 juillet 2011 évoqués en B.1.4 que le législateur a voulu restreindre l'immigration au moyen du regroupement familial, afin de maîtriser la pression migratoire et de décourager les abus.

Uit de totstandkoming van de wet van 8 juli 2011 blijkt dat de wetgever immigratie via gezinshereniging heeft willen beperken om de migratiedruk te beheersen en misbruiken heeft willen ontmoedigen.
Il ressort de la genèse de la loi du 8 juillet 2011 que le législateur a voulu restreindre l'immigration résultant du regroupement familial afin de maîtriser la pression migratoire et de décourager les abus.

Uit de tekst van de artikelen 4, 5 en 7 van de wet van 20 juli 2005 blijkt dat de wetgever aldus de bevrijding heeft willen regelen van de natuurlijke personen die zich kosteloos persoonlijk zeker hebben gesteld voor de gefailleerde.
Il ressort du texte des articles 4, 5 et 7 de la loi du 20 juillet 2005 que le législateur a ainsi voulu régler la décharge des personnes physiques qui, à titre gratuit, se sont constituées sûreté personnelle du failli.

Aangezien bovendien de hogere tuchtoverheid een eenvormige toepassing van het tuchtrecht moet waarborgen (Parl. St., Kamer, 1998-1999, nr. 1965/1, p. 3), en de wetgever bij de voorgenomen toepassing van de meest ingrijpende lichte tuchtsanctie - de schorsing tot ten hoogste vijftien dagen - toch een zekere controle heeft willen inbouwen (Parl. St., Kamer, 1998-1999, nr. 1965/6, pp. 22-23), is het evenmin onredelijk dat de hogere tuchtoverheid de zaak op grond van artikel 37, tweede lid, kan evoceren nadat de gewone tuchtoverheid de intentie heeft meegedeeld om als tuchtsanctie een schorsing op te leggen.
Etant donné qu'en outre, l'autorité disciplinaire supérieure doit garantir l'application uniforme du droit disciplinaire (Doc. parl., Chambre, 1998-1999, n° 1965/1, p. 3) et que le législateur a voulu instaurer un certain contrôle de l'application envisagée de la sanction disciplinaire légère la plus sévère - la suspension de quinze jours au maximum - (Doc. parl., Chambre, 1998-1999, n° 1965/6, pp. 22-23), il n'est pas davantage déraisonnable que l'autorité disciplinaire supérieure puisse évoquer l'affaire sur la base de l'article 37, alinéa 2, après que l'autorité disciplinaire ordinaire a communiqué son intention d'infliger la sanction disciplinaire de la suspension.