Traduction de «wettelijk samenwonenden wel degelijk verplichtingen » (Néerlandais → Français) :

Het artikel 1477 B.W. stelt immers zeer duidelijk dat de wettelijk samenwonenden wel degelijk verplichtingen tegenover elkaar hebben, ook voor wat betreft de schulden die elk van hen zouden opbouwen.
L'article 1477 du Code civil dispose en effet très clairement que les cohabitants légaux ont bien des obligations mutuelles, y compris en ce qui concerne les dettes contractées par chacun d'eux.

Dat amendement werd als volgt verantwoord : « De Raad van State geeft aan dat met een verbintenis tot tenlasteneming het duurzame en stabiele karakter van de partnerrelatie niet zou kunnen worden geattesteerd. Het klopt dat de indieners deze tenlasteneming in de vreemdelingenwet wilden invoegen als controle-instrument wanneer het een aanvraag tot gezinshereniging betrof voor mensen met een wettelijk geregistreerd partnerschap. Na diverse maatregelen tegen de schijnhuwelijken en na de invoeging van de mogelijkheid om een verblijfsvergunning te bekomen op basis van samenwoonst door de wet van 15 september 2006, wordt echter vaak misbruik gemaakt van deze mogelijkheid om een verblijfrecht in ons land te bekomen. De redenering van de Raad van State komt trouwens heel merkwaardig over. Het artikel 1477 B.W. stelt immers zeer duidelijk dat de wettelijk samenwonenden wel degelijk verplichtingen tegenover elkaar hebben, ook voor wat betreft de schulden die elk van hen zouden opbouwen. De verplichting tot de eventuele terugbetaling van kosten door partners blijft dus onverminderd bestaan in hoofde van deze bepaling uit het burgerlijk wetboek. Hoe dan ook willen de indieners tegemoet komen aan de opmerkingen rond de tenlasteneming en werd deze expliciete verwijzing naar deze verplichting dan ook geschrapt in de voorgestelde tekst » (Parl. St., Kamer, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).
Cet amendement est justifié comme suit : « Le Conseil d'Etat indique que l'engagement de prise en charge n'est pas de nature à permettre d'établir le caractère durable et stable de la relation de partenariat. Il est exact que nous souhaitions insérer cette prise en charge dans la loi sur les étrangers à titre d'instrument de contrôle en cas de demande de regroupement familial pour des personnes liées par un partenariat enregistré. Après l'adoption de plusieurs mesures contre les mariages de complaisance et l'adjonction, par la loi du 15 septembre 2006, de la possibilité d'obtenir un permis de séjour sur la base d'une cohabitation, on observe toutefois qu'il est souvent recouru à cette possibilité de façon abusive pour obtenir un droit de séjour en Belgique. Le raisonnement du Conseil d'Etat est d'ailleurs très curieux. L'article 1477 du Code civil dispose en effet très clairement que les cohabitants légaux ont bien des obligations mutuelles, y compris en ce qui concerne les dettes contractées par chacun d'eux. L'obligation relative au remboursement éventuel des frais par les partenaires continue dès lors à s'appliquer sans restriction en vertu de cette disposition du Code civil. Quoi qu'il en soit, nous souhaitons tenir compte des observations concernant la prise en charge et la référence explicite à cette obligation a dès lors été supprimée du texte proposé » (Doc. parl., Chambre, 2010-2011, DOC 53-0443/16, pp. 33-34).

In dat verband dient erop te worden gewezen dat de verplichtingen tot samenwoning en getrouwheid die door artikel 213 van het Burgerlijk Wetboek worden opgelegd aan gehuwden niet gelden voor wettelijk samenwonenden.
Il convient d'observer à cet égard que les obligations de cohabitation et de fidélité imposées aux époux par l'article 213 du Code civil ne s'appliquent pas aux cohabitants légaux.

De juridische toestand waarin de echtgenoten, enerzijds, en de wettelijk samenwonenden, anderzijds, zich bevinden, verschilt ook wat hun persoonlijke verplichtingen jegens elkaar en hun vermogensrechtelijke toestand betreft.
La situation juridique dans laquelle se trouvent les personnes mariées, d'une part, et les cohabitants légaux, d'autre part, diffère également en ce qui concerne leurs devoirs personnels mutuels et en ce qui concerne leur situation patrimoniale.

In die interpretatie zou de in het geding zijnde bepaling een verschil in behandeling invoeren tussen echtgenoten en wettelijk samenwonenden van een verschoonbaar verklaarde gefailleerde, naargelang de in het geding zijnde schuld overeenstemt met het gedeelte van de belasting met betrekking tot hun inkomsten, dan wel het elke andere schuld van de gefailleerde betreft, ongeacht of die al dan niet eigen is aan hem, terwijl het in beide gevallen gaat om schulden die kunnen worden ingevorderd op het eigen vermogen van de gefailleerde.
Dans cette interprétation, la disposition en cause créerait une différence de traitement entre conjoints et cohabitants légaux d'un failli déclaré excusable, selon que la dette en cause correspond à la quotité d'impôt afférente à leurs revenus ou qu'il s'agit de toute autre dette du failli, qu'elle lui soit propre ou non, alors que dans l'un et l'autre cas, il s'agit de dettes pouvant être recouvrées sur le patrimoine propre du failli.

Te dezen steunt het verschil in behandeling op een objectief element, namelijk de juridische toestand van de partners, die verschilt naargelang de enen gehuwd of wettelijk samenwonenden zijn, en de anderen feitelijk samenwonenden zijn, zowel wat hun persoonlijke verplichtingen jegens elkaar als wat hun vermogensrechtelijke toestand betreft.
En l'espèce, la différence de traitement se fonde sur un élément objectif, à savoir la situation juridique des partenaires, qui diffère suivant que les uns sont mariés ou cohabitants légaux, et les autres sont cohabitants de fait, aussi bien en ce qui concerne leurs devoirs personnels mutuels que pour ce qui est de leur situation patrimoniale.

Art. 2. De volgende akten van familiale aard worden uitgesloten uit de definitie 'vervreemding van een zakelijk recht' zoals bepaald in artikel 3, 28°, van de ordonnantie van 5 maart 2009 betreffende het beheer en de sanering van verontreinigde bodems : 1° de gehele of gedeeltelijke verdeling van een onroerend goed tussen echtgenoten of ex-echtgenoten, die ofwel plaatsvindt tijdens het huwelijk, door de wijziging van het huwelijksstelsel of in toepassing van artikel 1595 van het Burgerlijk Wetboek; ofwel in het kader van en tijdens de procedure van een echtscheiding door onderlinge toestemming; ofwel een verdeling vast te stellen na de ontbinding van het huwelijk ingevolge overlijden of echtscheiding; 2° de gehele of gedeeltelijke verdeling van een onroerend goed tussen wettelijk samenwonenden of ex-wettelijk samenwonenden, die ofwel plaatsvindt tijdens de wettelijke samenwoning, of die is vast te stellen na het beëindigen van de wettelijke samenwoning ingevolge overlijden of de eenzijdige of gemeenschappelijke verklaring van beëindiging; 3° het inbrengen in de huwelijksgemeenschap of in een beperkte vennootschap toegevoegd aan een stelsel van scheiding van goederen van een onroerend goed dat aan een van de of beide echtgenoten of toekomstige echtgenoten toebehoort, en dat ofwel voorafgaand aan het huwelijk door inbreng vastgesteld in het huwelijkscontract zelf, ofwel tijdens het huwelijk door het huwelijksstelsel te wijzigen; 4° de gehele of gedeeltelijke verdeling tussen rechthebbenden van een onroerend goed van de overledene en, in voorkomend geval, zijn/haar langstlevende echtgeno(o)t(e) of wettelijk samenwonende partner en dit ongeacht of het eigendomsrecht van het onroerend goed de uitsluitende eigendom van de overledene was dan wel van de overledene en zijn/haar langstlevende echtgeno(o)t(e) of wettelijk samenwonende partner en/of zijn/haar rechthebbenden komende uit diens nalatenschap; 5° de gehele of gedeeltelijke schenking van een onroerend goed aan ...
Art. 2. Les actes à caractère familial suivants sont exclus de la définition " aliénation d'un droit réel" telle que définie à l'article 3 28° de l'ordonnance du 5 mars 2009 relative à la gestion et à l'assainissement des sols pollués : 1° le partage total ou partiel, pendant le mariage par la modification du régime ou en application de l'article 1595 du Code Civil, dans le cadre et pendant la procédure de divorce par consentement mutuel ou à constater après la dissolution du mariage par décès ou divorce, d'un bien immeuble entre époux ou ex-époux; 2° le partage total ou partiel, pendant la cohabitation légale ou à constater après la cessation de la cohabitation légale par décès ou par la déclaration de cessation unilatérale ou commune, d'un bien immeuble entre des cohabitants légaux ou ex-cohabitants légaux; 3° l'apport en communauté ou dans une société limitée créée accessoirement au régime de la séparation de biens d'un bien immeuble appartenant à l'un ou aux époux ou futurs époux et ce, soit préalablement au mariage par l'apport constaté dans le contrat de mariage, soit pendant le mariage par la modification du régime; 4° le partage total ou partiel entre les ayants droit d'un bien immeuble du défunt et, le cas échéant, son conjoint ou cohabitant légal survivant et ceci nonobstant que le droit de propriété appartient au défunt seul ou au défunt et à son conjoint ou cohabitant légal survivant et/ou à ses ayants-droit appelés à sa succession; 5° la donation totale ou partielle d'un bien immeuble à des parents jusqu'au 4ième degré inclus.

Anderzijds, wat betreft het ontbreken van een wettelijke basis die aan de Koning de bevoegdheid verleent om artikel 56, aangeduid door de Raad van state, uit te werken, is het zo dat deze wettelijke basis wel degelijk voorhanden is in artikel 37, § 1, tweede lid, van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, dat uitdrukkelijk voorziet dat « Bij in ministerraad overlegd besluit kan de koning eveneens de voorwaarden vaststellen waaronder het recht op de verhoogde verzekeringstegemoetkoming ingaat, wordt behouden of wordt ingetrokken en wat men dient te verstaan onder samenwonende persoon.
D'autre part, en ce qui concerne l'absence de base légale conférant au Roi la compétence d'élaborer l'article 56, pointée par le Conseil d'Etat, la base légale est bel et bien présente dans l'article 37, § 1, alinéa 2, de la loi relative à l'assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, qui prévoit expressément que " Par arrêté délibéré en Conseil des Ministres, le Roi peut également préciser les conditions dans lesquelles le droit à l'intervention majorée de l'assurance est ouvert, maintenu ou retiré et ce qu'il faut entendre par cohabitant.

Aangezien echter artikel 25 van de wet het Instituut de opdracht geeft het toelatingsexamen te organiseren en artikel 14, 2°, van dezelfde wet toelaat om diverse inkomsten te verkrijgen uit activiteiten die eigen zijn aan de opdracht is de wettelijke basis wel degelijk aanwezig, en is het Instituut gerechtigd om aan de deelnemers van het examen een bijdrage te vragen in de administratieve kosten.
Vu que l'article 25 de la loi donne à l'Institut la mission d'organiser l'examen d'admission et que l'article 14, 2° de la même loi permet à l'Institut de demander une participation aux frais administratifs dans le cadre des revenus divers provenant des activités propres à sa mission, on peut considérer qu'il existe une base légale.

Zelfs indien men aanneemt dat de bekrachtigingswet aan het in het geding zijnde koninklijk besluit kracht van wet heeft gegeven, kan het Hof, volgens de verzoekende partijen, onderzoeken of de wettelijke vormen wel degelijk in acht werden genomen bij de totstandkoming ervan; de artikelen 10 en 11 van de Grondwet zijn geschonden doordat de wetgever (na zich te hebben ontdaan van één van zijn belangrijkste opdrachten, het maken van wetten) de aanneming, door de uitvoerende macht, van een norm heeft vergemakkelijkt, zonder de meest elementaire inachtneming van de regels die aan iedere burger de waarborg bieden van een controle die door de wetgever fundamenteel werd geacht bij de aanneming van de gecoördineerde wetten op de Raad van State, en die zowel door het Hof van Cassatie als door de Raad van State worden beschouwd als substantiële regels voorgeschreven bij een wet van openbare orde en waarvan de rechters desnoods ambtshalve de schending moeten vaststellen.
Même si l'on admet que la loi de confirmation a donné force de loi à l'arrêté royal en cause, la Cour peut, selon les requérants, examiner si les formes légales ont bien été respectées lors de son élaboration; les articles 10 et 11 de la Constitution ont été violés en ce que le législateur (après s'être privé d'une de ses missions les plus essentielles, la confection des lois) a facilité l'adoption, par le pouvoir exécutif, d'une norme, sans le respect le plus élémentaire des règles qui permettent de garantir à tout citoyen un contrôle jugé fondamental par le législateur lors de l'adoption des lois coordonnées sur le Conseil d'Etat, et qui sont considérées tant par la Cour de cassation que par le Conseil d'Etat comme des règles substantielles prescrites par une loi d'ordre public et dont les juges doivent, au besoin, relever d'office la violation.