Op fiscaal vlak worden die afschrijvingen « als beroepskosten aangemerkt naar de mate dat ze gegrond zijn op de aanschaffings- of beleggingswaarde en voor zover ze noodzakelijk zijn en samengaan met een waardevermindering die zich in het belastbare tijdperk werkelijk heeft voorgedaan » (artikel 45, 4°, van het WIB 1964, huidig artikel 61 van het WIB 1992).
Sur le plan fiscal, ces amortissements « sont considérés comme des frais professionnels dans la mesure où ils sont basés sur la valeur d'investissement ou de revient, où ils sont nécessaires et où ils correspondent à une dépréciation réellement survenue pendant la période imposable » (article 45, 4°, du CIR 1964, actuel article 61 du CIR 1992).
