Vertaling van "wib 1992 stelt " (Nederlands → Frans) :

Artikel 219, zevende lid, van het WIB 1992 stelt een belastingplichtige vrij van de betaling van de afzonderlijke aanslag wanneer de verkrijger van de voordelen van alle aard « op ondubbelzinnige wijze » werd geïdentificeerd uiterlijk binnen twee jaar en zes maanden volgend op 1 januari van het betreffende aanslagjaar.
L'article 219, alinéa 7, du CIR 1992 dispense le contribuable du paiement de la cotisation distincte lorsque le bénéficiaire des avantages de toute nature a fait l'objet d'une identification « univoque » au plus tard dans un délai de deux ans et six mois à partir du 1 janvier de l'exercice d'imposition concerné.

Artikel 171 van het WIB 1992 stelt een bijzondere berekeningswijze voor de belasting en speciale aanslagvoeten voor bepaalde inkomsten vast, op voorwaarde evenwel dat het stelsel van de volledige samentelling van alle belastbare inkomsten, met inbegrip van die welke afzonderlijk kunnen worden belast, niet voordeliger uitvalt voor de belastingplichtige.
L'article 171 du CIR 1992 fixe un mode de calcul particulier de l'impôt et des taux d'imposition spéciaux pour certains revenus, à condition toutefois que le régime de l'addition de tous les revenus imposables, en ce compris ceux qui peuvent être imposés distinctement, ne s'avère pas plus avantageux pour le contribuable.

Artikel 154 van het WIB 1992 stelt een « afbouwregel » in waarbij het voordeel van de bijkomende belastingvermindering, wanneer de netto-inkomsten alleen uit pensioenen bestaan, afhangt van een maximumbedrag van die inkomsten, bepaald met verwijzing naar de bedragen van de werkloosheidsuitkeringen.
L'article 154 du CIR 1992 établit une « règle de palier » selon laquelle le bénéfice de la réduction supplémentaire d'impôt, lorsque les revenus nets se composent uniquement de pensions, dépend d'un montant maximal de ces revenus, fixé en référence aux montants des allocations de chômage.

Artikel 171 van het WIB 1992 stelt een bijzondere berekeningswijze voor de belasting en speciale aanslagvoeten voor bepaalde inkomsten vast, op voorwaarde evenwel dat het stelsel van de volledige samentelling van alle belastbare inkomsten, met inbegrip van diegene die afzonderlijk kunnen worden belast, niet voordeliger uitvalt voor de belastingplichtige.
L'article 171 du CIR 1992 fixe un mode de calcul particulier de l'impôt et des taux d'imposition spéciaux pour certains revenus, à condition toutefois que le régime de l'addition de tous les revenus imposables, en ce compris ceux qui peuvent être imposés distinctement, ne s'avère pas plus avantageux pour le contribuable.

Uit de motivering van de verwijzingsbeslissing en uit de formulering van de prejudiciële vraag blijkt dat de verwijzende rechter de vraag stelt of aan de vereiste van de voorzienbaarheid van de inmenging in het recht op eerbiediging van de woning is voldaan, indien artikel 319, eerste lid, van het WIB 1992 en artikel 63, eerste lid, van het WBTW zo worden begrepen « dat zij de bevoegde fiscale ambtenaren een algemeen, onvoorwaardelijk en onbeperkt recht verlenen tot vrije toegang van de in die artikelen vermelde bedrijfslokalen, waarbij deze ambtenaren deze lokalen zonder voorafgaandelijke toestemming mogen doorzoeken [...] met het oog op het onderzoeken van de boeken en stukken die zich aldaar bevinden ».
Il ressort de la motivation de la décision de renvoi et de la formulation de la question préjudicielle que le juge a quo demande s'il est satisfait à la condition de prévisibilité de l'ingérence dans le droit au respect du domicile si les articles 319, alinéa 1, du CIR 1992 et 63, alinéa 1, du Code de la TVA sont interprétés en ce sens qu'ils « confèrent aux agents compétents de l'administration fiscale un droit général, inconditionnel et illimité, de libre accès aux locaux professionnels mentionnés dans ces articles, ce qui permet à ces agents, sans autorisation préalable, de visiter [...] ces locaux [...] en vue d'examiner les livres et les documents qui s'y trouvent ».

Artikel 219, zevende lid, van het WIB 1992, zoals gewijzigd bij artikel 30 van de programmawet van 19 december 2014, kan evenwel anders worden geïnterpreteerd, namelijk in die zin dat die bepaling zich niet ertegen verzet dat de verwijzende rechter bij wie een beroep wordt ingesteld tegen een afzonderlijke aanslag, de uitzondering waarin die bepaling voorziet kan beperken tot de gevallen waarin een ondubbelzinnige identificatie van de verkrijger binnen de termijn van twee jaar en zes maanden de belastingadministratie in staat stelt om over te gaan tot de belasting van die laatste.
L'article 219, alinéa 7, du CIR 1992, tel qu'il a été modifié par l'article 30 de la loi-programme du 19 décembre 2014, peut cependant recevoir une autre interprétation, selon laquelle cette disposition ne s'oppose pas à ce que le juge a quo, saisi d'un recours contre une cotisation distincte, puisse limiter l'exception prévue par cette disposition aux cas dans lesquels l'identification univoque du bénéficiaire dans le délai de deux ans et six mois permet à l'administration fiscale de procéder à l'imposition dans le chef de celui-ci.

De verwijzende rechter stelt aan het Hof een vraag over de bestaanbaarheid van artikel 342, § 3, van het WIB 1992 met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, in zoverre die bepaling belastbare minima invoert en de belastingplichtige de mogelijkheid ontzegt om het willekeurige karakter van de door de belastingadministratie gevestigde aanslag aan te tonen, terwijl de andere belastingplichtigen die ambtshalve zijn belast, maar niet op grond van die minima, die mogelijkheid wel genieten.
Le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de l'article 342, § 3, du CIR 1992 avec les articles 10, 11 et 172 de la Constitution, en ce que cette disposition instaure des minima imposables et prive le contribuable de la possibilité d'établir le caractère arbitraire de la taxation opérée par l'administration fiscale, alors que les autres contribuables imposés d'office mais pas sur la base desdits minima disposent de cette faculté.

U stelt zich klaarblijkelijk de vraag over de mogelijkheden van een afzonderlijke taxatie in de inkomstenbelasting van kapitalen en afkoopwaarden van "groepsverzekeringen", namelijk collectieve levensverzekeringscontracten, die geheel of gedeeltelijk zijn gevormd door middel van: a) werkgeversbijdragen of bijdragen van de onderneming van aanvullende verzekering tegen ouderdom en vroegtijdige dood met het oog op het vestigen van een kapitaal bij leven of bij overlijden; b) werkgeversbijdragen en -premies of bijdragen en premies van de onderneming voor de vorming van een aanvullend pensioen als bedoeld in de wet van 28 april 2003 betreffende de aanvullende pensioenen en het belastingstelsel van die pensioenen en van sommige aanvullende voordelen inzake sociale zekerheid (hierna "WAP" genoemd), daarin begrepen de aanvullende pensioenen die worden toegekend in uitvoering van een solidariteitstoezegging als bedoeld in de artikelen 10 en 11 van de genoemde wet en de pensioenen die zijn gevormd door middel van bijdragen en premies als bedoeld in artikel 38, § 1, eerste lid, 18° en 19°, van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (WIB 92).
Vous vous interrogez manifestement sur les possibilités de taxation distincte, aux impôts sur les revenus, des capitaux et valeurs de rachat des "assurances de groupe", à savoir des contrats d'assurance-vie collectifs, constitués en tout ou en partie au moyen de: a) cotisations patronales ou de l'entreprise d'assurance complémentaire contre la vieillesse et le décès prématuré en vue de la constitution d'un capital en cas de vie ou en cas de décès; b) cotisations et primes patronales ou de l'entreprise en vue de la constitution d'une pension complémentaire visée dans la loi du 28 avril 2003 relative aux pensions complémentaires et au régime fiscal de celles-ci et de certains avantages complémentaires en matière de sécurité sociale (appelée ci-après "la LPC"), en ce compris les pensions complémentaires attribuées en exécution d'un engagement de solidarité visé aux articles 10 et 11 de la loi précitée et les pensions constituées au moyen de cotisations et primes visées à l'article 38, § 1er, alinéa 1er, 18° et 19°, du Code des impôts sur les revenus 1992 (CIR 92).

Artikel 253 van het Wetboek van de inkomstenbelastingen 1992 (hierna : WIB 1992) stelt het kadastraal inkomen van de in artikel 12, § 1, van hetzelfde Wetboek vermelde goederen vrij van de onroerende voorheffing.
L'article 253 du Code des impôts sur les revenus 1992 (ci-après : CIR 1992) exonère du précompte immobilier les biens mentionnés à l'article 12, § 1, du même Code.