« De beslissing van een arts om actief een einde te maken aan het leven van een patiënt buiten bewustzijn op basis van een wilsverklaring als bedoeld in § 1, is enkel verschoonbaar overeenkomstig de principes van de noodtoestand als hij zich ervan heeft vergewist dat :
« Un médecin qui décide de pratiquer un arrêt actif de la vie d'un patient inconscient à la suite d'une déclaration anticipée, telle que prévue au § 1 , ne peut être justifié à agir selon les principes de l'état de nécessité que s'il s'est assuré que :