Mijn bescheiden mening is als volgt: ten eerste kunnen we het niet maken om een alomvattende overeenkomst over de gevolgen van de crisis nog langer uit te stellen en alleen maar een financiële overeenkomst te sluiten. Ten tweede moet Europa de euro behouden als eenheidsmunt of − als u dat verkiest − als anker, om te beletten dat we in de woelige waters van de markt meegesleurd worden en de fouten van de 20e eeuw opnieuw begaan. Ten derde moet de euro een voorbode zijn voor al hetgeen Europa de wereld te bieden heeft op het vlak van democratische waarden en openbare vrijheden.
À mon humble avis, voilà ce que je pense: premièrement, il ne faut pas retarder l’adoption d’un accord mondial pour lutter contre les conséquences de la crise en adoptant un simple accord financier; deuxièmement, l’Europe doit garder l’euro comme devise de référence ou, si l’on préfère, comme point d’ancrage pour empêcher que les turbulences du marché ne nous entraînent avec elles et ne nous poussent à répéter les erreurs commises tout au long du XXe siècle; troisièmement, l’euro doit annoncer ce que l’Europe doit représenter dans le monde des valeurs démocratiques et des libertés publiques.
