Met andere woorden, het vergemakkelijken van het verkeer van personen tussen de verschillende landen mag niet worden aangewend om uitbuiting van goedkope tijdelijke arbeidskrachten die gemakkelijk “afgedankt” kunnen worden te vergemakkelijken, om uitbuiting en de druk op lonen te vergroten, om onzekere voorwaarden te bevorderen, arbeidsrelaties te dereguleren, een stap terug te zetten in termen van de rechten van werknemers en sociale omstandigheden, maar moet juist worden aangewend ter bestrijding van deze fenomenen.
En d'autres termes, la facilitation de la libre circulation des citoyens entre les différents pays ne doit pas être utilisée comme un moyen de faciliter l'exploitation de la main-d’œuvre temporaire bon marché dont on se «débarrasse» facilement, d'augmenter l'exploitation et les pressions sur les salaires, de promouvoir des conditions précaires, ou de déréglementer les relations de travail, d'alimenter une mesure rétrograde s'agissant des droits des travailleurs et des conditions sociales en général, mais plutôt de lutter contre ces phénomènes.