Uit wat voorafgaat volgt dat het bekritiseerde verschil in behandeling tussen beide categorieën van landbouwbedrijven niet kennelijk onredelijk is, nu het vanuit sociaaleconomische overwegingen kan worden verantwoord, inzonderheid vanuit de bekommernis van de wetgever om, gelet op de beperkte budgettaire middelen en de omvang van de schade, de levensvatbaarheid van economisch minder draagkrachtige bedrijven niet nog meer in het gedrang te brengen.
Il résulte de ce qui précède que la différence de traitement critiquée entre les deux catégories d'entreprises agricoles n'est pas manifestement déraisonnable, dès lors qu'elle peut être justifiée par des considérations socioéconomiques, en particulier par le souci du législateur, compte tenu des moyens budgétaires limités et de l'ampleur des dommages, de ne pas compromettre davantage la viabilité d'entreprises économiquement plus faibles.