Traduction de «zee versterkt moeten » (Néerlandais → Français) :

Dit neemt niet weg dat extra inspanningen moeten worden geleverd, zoals versterkte coördinatie inzake beheer van maritieme ontwikkelingsprojecten offshore en de daaraan gekoppelde ontwikkeling op het land (grensvlak van land en zee).
Des efforts supplémentaires sont néanmoins nécessaires, portant notamment sur l'amélioration de la coordination entre la gestion du développement des activités en mer et la gestion du développement sur terre qui y est associé (frontière terre-mer).

Het concept van verantwoordelijkheid van de vlaggenstaat en van de kuststaat is in de internationale visserijwetgeving gestaag versterkt en wordt vandaag beschouwd als een „zorgvuldigheidsplicht”, wat inhoudt dat de staat verplicht is zijn uiterste best te doen om IOO-visserij te voorkomen — onder meer door bestuursrechtelijke en handhavingsmaatregelen vast te stellen die ervoor moeten zorgen dat noch de onder zijn vlag varende vissersvaartuigen, noch zijn onderdanen, noch de vissersvaartuigen die actief zijn in zijn wateren, betrokken zijn bij activiteiten die een inbreuk vormen op de geldende maatregelen voor de instandhouding en het beheer van biologische rijkdommen van de zee — en dat die staat, in geval van een inbreuk, verplicht is met andere staten samen te werken teneinde de zaak te onderzoeken, zo nodig sancties op te leggen die zwaar genoeg zijn om het begaan van inbreuken te ontraden en om overtreders de uit hun illegale activiteiten voortvloeiende voordelen te ontnemen, en overleg te plegen.
La notion de responsabilité de l’État du pavillon et de responsabilité de l’État côtier n’a cessé de se renforcer en droit international de la pêche et est aujourd’hui considérée comme une obligation de «diligence raisonnable», qui est l’obligation incombant à un État de fournir les meilleurs efforts possibles et de faire le maximum pour lutter contre la pêche INN, ce qui comprend l’obligation de prendre les mesures administratives et d’exécution nécessaires afin de veiller à ce que les navires de pêche battant son pavillon, ses ressortissants ou les navires de pêche opérant dans ses eaux ne participent pas à des activités contraires aux mesures applicables de conservation et de gestion des ressources biologiques marines et, en cas d’infraction, de coopérer et de se concerter avec d’autres États afin d’examiner et, le cas échéant, d’imposer des sanctions suffisantes pour décourager les infractions et priver les contrevenants des bénéfices de leurs activités illégales.

Het begrip verantwoordelijkheid van de vlaggenstaat en van de kuststaat is in het internationale visserijrecht gestaag versterkt en wordt vandaag beschouwd als een „zorgvuldigheidsplicht”, wat inhoudt dat de staat verplicht is zijn uiterste best te doen om IOO-visserij te voorkomen - onder meer door bestuursrechtelijke en handhavingsmaatregelen vast te stellen die ervoor moeten zorgen dat noch de onder zijn vlag varende vissersvaartuigen, noch zijn onderdanen, noch de vissersvaartuigen die actief zijn in zijn wateren, betrokken zijn bij activiteiten die een inbreuk vormen op de geldende maatregelen voor de instandhouding en het beheer van biologische rijkdommen van de zee - en dat die staat, in geval van een inbreuk, verplicht is met andere staten samen te werken en te overleggen teneinde de zaak te onderzoeken en zo nodig sancties op te leggen die zwaar genoeg zijn om het begaan van inbreuken te ontraden en om overtreders de uit hun illegale activiteiten voortvloeiende voordelen te ontnemen.
La notion de la responsabilité de l’État du pavillon et de la responsabilité de l’État côtier n’a cessé de se renforcer en droit international de la pêche et est aujourd’hui considérée comme une obligation de «diligence raisonnable», qui est l’obligation de fournir les meilleurs efforts possibles et de faire tout son possible pour lutter contre la pêche INN, ce qui comprend l’obligation de prendre les mesures nécessaires en matière d’administration et d’exécution afin de veiller à ce que les navires de pêche battant son pavillon, ses ressortissants ou les navires de pêche opérant dans ses eaux ne participent pas à des activités contraires aux mesures applicables de conservation et de gestion des ressources biologiques marines et, en cas d’infraction, de coopérer et de se concerter avec d’autres États afin d’examiner et, le cas échéant, d’imposer des sanctions suffisantes pour décourager les infractions et priver les contrevenants des bénéfices de leurs activités illégales.

Zowel in de Europese migratieagenda, de recente verklaring van de Europese Raad als de resolutie van het Europees Parlement, die in de nasleep van de recente tragedies op de Middellandse Zee tot stand zijn gekomen, wordt onderkend dat de situatie voor de lidstaten in de frontlinie dringend en ernstig is, dat de interne solidariteit moet worden versterkt en dat concrete maatregelen moeten worden genomen om de lidstaten in de frontlinie bij te staan.
Présentés à la suite des récentes tragédies survenues en Méditerranée, l'agenda européen en matière de migration, la récente déclaration du Conseil européen et la résolution du Parlement européens’accordent quant aux besoins urgents et spécifiques auxquels les États membres situés en première ligne sont confrontés et quant à la nécessité de renforcer la solidarité interne et de proposer des mesures concrètes pour venir en aide aux États membres les plus touchés.

In het kader van de onmiddellijke acties die zijn aangekondigd in de Europese migratieagenda, moeten het contactpunt voor migrantensmokkel en het gezamenlijk operationeel team "Mare". van Europol worden versterkt en uitgebouwd tot EU-kenniscentrum op het gebied van migrantensmokkel over zee.
Dans le cadre des actions immédiates annoncées dans l'agenda européen en matière de migration, il conviendrait de renforcer le point focal d'Europol sur le trafic de migrants et son équipe opérationnelle conjointe (JOT) «MARE» pour en faire le centre d'information de l'Union pour les affaires de trafic de migrants par mer.

15. verzoekt de lidstaten nauw met Europol, Frontex, EASO en Eurojust samen te werken bij de bestrijding van mensenhandelaren en criminele smokkelorganisaties, en hun financieringsmethode en werkwijze bloot te leggen en in kaart te brengen om te voorkomen dat zij geld verdienen met het op het spel zetten van de levens van migranten; onderstreept dat de samenwerking met derde landen, met name rond Libië, moet worden versterkt omdat deze onmisbaar is om die criminele netwerken met succes te kunnen ontmantelen, waarbij het zowel gaat om opleidingen in wetshandhaving als om de verstrekking van informatiediensten; benadrukt dat derde landen het internationaal recht moeten eerbiedigen met betrekking tot het redden van levens op zee en dat zij de bescherming van vluchtelingen en de eerbiediging van de grondrechten moeten waarborgen;
15. invite les États membres à collaborer étroitement avec l’agence Frontex, le Bureau européen d'appui en matière d'asile, Europol et Eurojust afin de lutter contre la traite des êtres humains et les réseaux criminels de passeurs et d'identifier et de localiser leurs financements et d'analyser leurs modes opératoires de façon à les empêcher de faire du profit en mettant en danger la vie des migrants; souligne que la coopération des pays tiers, en particulier ceux qui entourent la Libye, est indispensable pour que ces réseaux criminels soient démantelés avec succès, tant en termes de formation des services répressifs que de mise à disposition de services d'information; souligne qu'il est impératif que les pays tiers respectent le droit international en ce qui concerne le sauvetage en mer et garantissent la protection des réfugiés et le respect des droits fondamentaux;

10. wijst erop dat de banden tussen de vrouwenorganisaties van de landen van de Middellandse Zee versterkt moeten worden om het maatschappelijk middenveld verder uit te bouwen met actiever deelname van de vrouw.
10. signale la nécessité de resserrer les liens entre les associations de femmes des pays méditerranéens afin de favoriser le développement de la société civile et la participation active des femmes;

52. is meer in het algemeen van mening dat de rol van de regionale adviesraden voor wat hun representativiteit en gezag betreft, moet worden versterkt; dringt er in dat verband bij de Commissie op aan om een nieuw voorstel in te dienen dat gericht is op het versterken van de deelname van belanghebbenden en ambachtelijke en kleinschalige visserijtakken, om zo in het kader van het GVB een werkelijke regionalisering tot stand te brengen; is in dat opzicht ingenomen met het voorstel van de Commissie om een adviesraad voor de Zwarte Zee op te richten; benadrukt tevens dat de Algemene Visserijcommissie voor de Middellandse Zee (GFCM) geen passend kader voor het beheer van de Zwarte Zee biedt, maar dat een nieuwe regionale organisatie voor visserijbeheer moet worden opgezet; verzoekt de Commissie de dialoog met de landen aan de Zwarte Zee te intensiveren, met name wat betreft de exploitatie en instandhouding van visbestanden; vraagt om de oprichting van een adviesraad voor de ultraperifere regio's; is van mening dat er conform de richtsnoeren van de Commissie ten aanzien van de beginselen van regionalisering en subsidiariteit moet worden overwogen om gezien de gevoelige aard van de specifieke situatie van de ultraperifere regio's een regionale adviesraad voor de ultraperifere gebieden op te richten; benadrukt dat de regionale adviesraden het Parlement en de Raad advies moeten verstrekken inzake de goedkeuring van meerjarenplannen en in hun besluitvorming een beroep moeten doen op wetenschappers;
52. estime, plus généralement, que le rôle des CCR devrait être renforcé en termes de représentativité et de pouvoir; invite instamment la Commission, à ce titre, à déposer une nouvelle proposition visant à renforcer la participation des parties prenantes ainsi que de la pêche artisanale, ce qui permettra une véritable régionalisation dans le cadre de la PCP; salue, à cet égard, la proposition de la Commission d'établir un conseil consultatif pour la mer Noire; souligne en même temps que la Commission générale des pêches pour la Méditerranée (CGPM) ne constitue pas un cadre adéquat pour la gestion de la mer Noire, une nouvelle organisation régionale de gestion de la pêche étant nécessaire à cet effet; demande à la Commission d'intensifier le dialogue avec les pays riverains de la mer Noire, notamment en ce qui concerne l'exploitation et la conservation des ressources halieutiques; demande la création d'un conseil consultatif pour les régions ultrapériphériques; estime que, à la suite des orientations de la Commission relatives aux principes de régionalisation et de subsidiarité, il convient d'envisager la création d'un conseil consultatif régional pour les régions ultrapériphériques, compte tenu du caractère sensible de leurs spécificités; souligne que les CCR doivent conseiller le Parlement et le Conseil dans l'adoption des plans pluriannuels, en intégrant des scientifiques dans la prise de décisions;

51. is meer in het algemeen van mening dat de rol van de regionale adviesraden voor wat hun representativiteit en gezag betreft, moet worden versterkt; dringt er in dat verband bij de Commissie op aan om een nieuw voorstel in te dienen dat gericht is op het versterken van de deelname van belanghebbenden en ambachtelijke en kleinschalige visserijtakken, om zo in het kader van het GVB een werkelijke regionalisering tot stand te brengen; is in dat opzicht ingenomen met het voorstel van de Commissie om een adviesraad voor de Zwarte Zee op te richten; benadrukt tevens dat de Algemene Visserijcommissie voor de Middellandse Zee (GFCM) geen passend kader voor het beheer van de Zwarte Zee biedt, maar dat een nieuwe regionale organisatie voor visserijbeheer moet worden opgezet; verzoekt de Commissie de dialoog met de landen aan de Zwarte Zee te intensiveren, met name wat betreft de exploitatie en instandhouding van visbestanden; vraagt om de oprichting van een adviesraad voor de ultraperifere regio's; is van mening dat er conform de richtsnoeren van de Commissie ten aanzien van de beginselen van regionalisering en subsidiariteit moet worden overwogen om gezien de gevoelige aard van de specifieke situatie van de ultraperifere regio's een regionale adviesraad voor de ultraperifere gebieden op te richten; benadrukt dat de regionale adviesraden het Parlement en de Raad advies moeten verstrekken inzake de goedkeuring van meerjarenplannen en in hun besluitvorming een beroep moeten doen op wetenschappers;
51. estime, plus généralement, que le rôle des CCR devrait être renforcé en termes de représentativité et de pouvoir; invite instamment la Commission, à ce titre, à déposer une nouvelle proposition visant à renforcer la participation des parties prenantes ainsi que de la pêche artisanale, ce qui permettra une véritable régionalisation dans le cadre de la PCP; salue, à cet égard, la proposition de la Commission d'établir un conseil consultatif pour la mer Noire; souligne en même temps que la Commission générale des pêches pour la Méditerranée (CGPM) ne constitue pas un cadre adéquat pour la gestion de la mer Noire, une nouvelle organisation régionale de gestion de la pêche étant nécessaire à cet effet; demande à la Commission d'intensifier le dialogue avec les pays riverains de la mer Noire, notamment en ce qui concerne l'exploitation et la conservation des ressources halieutiques; demande la création d'un conseil consultatif pour les régions ultrapériphériques; estime que, à la suite des orientations de la Commission relatives aux principes de régionalisation et de subsidiarité, il convient d'envisager la création d'un conseil consultatif régional pour les régions ultrapériphériques, compte tenu du caractère sensible de leurs spécificités; souligne que les CCR doivent conseiller le Parlement et le Conseil dans l'adoption des plans pluriannuels, en intégrant des scientifiques dans la prise de décisions;

De bepalingen inzake verandering van vlaggenstaat die in de IMO-verdragen en de Gemeenschapswetgeving inzake maritieme veiligheid zijn opgenomen, dienen te worden versterkt door uitvoering te geven aan de procedures die door de IMO worden aanbevolen in MSC/Circ.1140/MEPC/Circ.424 van 20 december 2004 betreffende de overdracht van schepen tussen landen; dit zou ook moeten leiden tot grotere transparantie in de verhoudingen tussen vlaggenstaten en bijdragen tot de veiligheid op zee.
La mise en œuvre des procédures recommandées par l’OMI dans la circulaire MSC/Circ. 1140/MEPC/Circ. 424 du 20 décembre 2004 sur le transfert de navires entre États devrait renforcer les dispositions des conventions de l’OMI et de la législation communautaire sur la sécurité maritime en matière de changement de pavillon et devrait améliorer la transparence dans les rapports entre États du pavillon, dans l’intérêt de la sécurité maritime.