Traduction de «zijnde werkelijk » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

Omschrijving: Een depressieve episode, die langdurig kan zijn, optredend in de nasleep van een schizofrene ziekte. Enkele schizofrene symptomen, hetzij 'positieve', hetzij 'negatieve', moeten nog aanwezig zijn, maar zij domineren niet meer het klinische beeld. Deze depressieve toestanden gaan samen met een vergroot risico voor suïcide. Als de patiënt geen enkel schizofreen symptoom meer heeft dient een depressieve episode te worden gediagnosticeerd (F32,-). Als schizofrene symptomen nog floride en opvallend zijn dient de diagnose die van het-van- toepassing-zijnde schizofrene subtype te blijven (F20.0-F20.3).
Définition: Episode dépressif, éventuellement prolongé, survenant au décours d'une maladie schizophrénique. Certains symptômes schizophréniques positifs ou négatifs doivent encore être présents, mais ne dominent plus le tableau clinique. Ce type d'état dépressif s'accompagne d'un risque accru de suicide. Si le patient ne présente plus aucun symptôme schizophrénique, on doit faire un diagnostic d'épisode dépressif (F32.-). Si les symptômes schizophréniques restent florides et au premier plan de la symptomatologie, on doit garder le diagnostic de la forme clinique appropriée de schizophrénie (F20.0-F20.3).

van toepassing zijnde veiligheidsvoorschrift
règle de sécurité d'usage

in gebruik zijnde landingsbaan
piste en service

gebleken werkelijke kasbehoeften | werkelijke kasbehoeften
besoins réels de trésorerie

organisatieschema met de in de begroting toegestane posten en met de werkelijke personeelsbezetting | organisatieschema met de in de begroting toegestane posten en met de werkelijke personeelsformatie
organigramme des emplois budgétaires et des effectifs en place

werkelijk gebruik en werkelijke exploitatie van diensten
utilisation et exploitation effectives de services

dreigende ernstige schade (1) | werkelijke dreiging van ernstige schade (2)
menace réelle

opdracht op grond van werkelijke uitgaven
marché à remboursement

verblijfplaats [ hoofdverblijf | residentie | werkelijke verblijfplaats ]
résidence [ lieu de résidence | résidence effective | résidence principale ]

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Uit hetgeen voorafgaat, vloeit voort dat, hoewel de in het geding zijnde regeling aanleunt bij het tewerkstellingsbeleid, het zwaartepunt van de geregelde rechtssituatie - en bijgevolg het werkelijke en concrete voorwerp van de in het geding zijnde maatregel - zich op het niveau bevindt van de hulp aan ondernemingen in het kader van het beleid inzake economische expansie van het Waalse Gewest.
Il résulte de ce qui précède que bien que la réglementation en cause ait des liens avec la politique de l'emploi, l'élément prépondérant de la situation juridique réglée - et, partant, l'objet réel et concret de la mesure en cause - se situe au niveau de l'aide aux entreprises dans le cadre de la politique d'expansion économique de la Région wallonne.

In die interpretatie van de in het geding zijnde bepaling begint, enerzijds, de termijn voor het indienen van een fiscaal bezwaar te lopen op een ogenblik dat de adressaat van het aanslagbiljet daarvan nog geen kennis heeft kunnen nemen en varieert, anderzijds, de werkelijke termijn voor het indienen van het bezwaar volgens de snelheid of traagheid van de administratieve diensten en postdiensten.
Dans cette interprétation de la disposition en cause, d'une part, le délai pour l'introduction d'une réclamation fiscale commence à courir à un moment où le destinataire de l'avertissement-extrait de rôle n'a pas encore pu en prendre connaissance et, d'autre part, le délai réel d'introduction de la réclamation varie en fonction de la rapidité ou de la lenteur des services administratifs et des services postaux.

Uit de prejudiciële vraag kan worden afgeleid dat de verwijzende rechter het Hof ondervraagt over de bestaanbaarheid van de in het geding zijnde bepaling met de artikelen 10, 11 en 172 van de Grondwet, doordat alle betalingen die rechtstreeks of onrechtstreeks zijn verricht naar Staten zoals bedoeld in artikel 307, § 1, derde lid, van het WIB 1992 en die niet zijn aangegeven overeenkomstig die bepaling, als beroepskosten worden verworpen, zonder een onderscheid te maken naargelang de betalingen al dan niet voor werkelijke en oprechte verrichtingen werden uitgevoerd of naargelang zij al dan niet een belastingontduiking in België kunnen inhouden.
Il peut être déduit de la question préjudicielle que le juge a quo interroge la Cour sur la compatibilité de la disposition en cause avec les articles 10, 11 et 172 de la Constitution, en ce que tous les paiements qui sont effectués directement ou indirectement vers des Etats visés dans l'article 307, § 1, alinéa 3, du CIR 1992 et qui n'ont pas été déclarés conformément à cette disposition, sont rejetés en tant que frais professionnels, sans faire de distinction selon que les paiements ont été exécutés ou non dans le cadre d'opérations réelles et sincères ou selon qu'ils peuvent impliquer ou non une fraude fiscale en Belgique.

Het in het geding zijnde artikel 198, § 1, 10°, van het WIB 1992, zoals ingevoegd bij artikel 128 van de programmawet van 23 december 2009, bepaalt in welke gevallen de betalingen aan de zogenaamde belastingparadijzen die aan de voormelde aangifteverplichting zijn onderworpen, als beroepskosten worden verworpen : « Als beroepskosten worden niet aangemerkt : [...] 10° onverminderd de toepassing van artikel 219, de betalingen die rechtstreeks of onrechtstreeks zijn verricht naar Staten die in artikel 307, § 1, derde lid, zijn bedoeld, en die niet zijn aangegeven overeenkomstig genoemd artikel 307, § 1, derde lid, of, als ze toch aangegeven zijn, waarvoor de belastingplichtige niet door alle rechtsmiddelen bewijst dat zij in het kader van werkelijke en oprechte verrichtingen en die met personen andere dan artificiële constructies zijn verricht ».
L'article 198, § 1, 10°, du CIR 1992, en cause, inséré par l'article 128 de la loi-programme du 23 décembre 2009, détermine les cas dans lesquels les paiements vers des « paradis fiscaux » qui sont soumis à l'obligation de déclaration précitée ne sont pas admis en tant que frais professionnels : « Ne sont pas considérés comme des frais professionnels : [...] « 10° sans préjudice de l'application de l'article 219, les paiements effectués directement ou indirectement vers des Etats visés à l'article 307, § 1, alinéa 3, et qui n'ont pas été déclarés conformément audit article 307, § 1, alinéa 3, ou, si les paiements ont été déclarés, pour lesquels le contribuable ne justifie pas par toutes voies de droit qu'ils sont effectués dans le cadre d'opérations réelles et sincères et avec des personnes autres que des constructions artificielles ».

Uit hetgeen voorafgaat, vloeit voort dat, hoewel de in het geding zijnde regeling aanleunt bij het tewerkstellingsbeleid, het zwaartepunt van de geregelde rechtssituatie - en bijgevolg het werkelijke en concrete voorwerp van de in het geding zijnde maatregel - zich op het niveau bevindt van de hulp aan ondernemingen in het kader van het beleid inzake economische expansie van het Waalse Gewest.
Il résulte de ce qui précède que bien que la réglementation en cause ait des liens avec la politique de l'emploi, l'élément prépondérant de la situation juridique réglée - et, partant, l'objet réel et concret de la mesure en cause se situe au niveau de l'aide aux entreprises dans le cadre de la politique d'expansion économique de la Région wallonne.

1 en 3) Volgens de ESR-definities, zijnde de definities die worden gebruikt door de studie uitgevoerd in opdracht van de Europese Commissie, bedroegen de werkelijke BTW-ontvangsten voor 2013 27 226 miljoen euro.
1) et 3). Selon les définitions SEC, à savoir les définitions utilisées dans l’étude réalisée à la demande de la Commission européenne, les recettes TVA réelles pour 2013 s’élevaient à 27 226 millions d’euros.

De verwijzende rechter vraagt of de in het geding zijnde bepaling bestaanbaar is met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in de interpretatie dat het de gemeenten niet zou zijn toegestaan belastingen te heffen lastens de eigenaars van tweede verblijven die deze verblijven niet zelf gebruiken maar verhuren aan of ter beschikking stellen van derden en die er zodoende in de inkomstenbelastingen belastbare werkelijke inkomsten uit halen, terwijl het de gemeenten wel zou zijn toegestaan belastingen te heffen lastens de eigenaars van tweede verblijven die deze verblijven zelf gebruiken en er bijgevolg geen werkelijke inkomsten uit halen.
Le juge a quo demande si la disposition en cause est compatible avec les articles 10 et 11 de la Constitution, dans l'interprétation selon laquelle les communes ne seraient pas autorisées à lever des taxes à charge des propriétaires de secondes résidences qui n'utilisent pas eux-mêmes ces résidences mais les donnent en location à des tiers ou les mettent à disposition de ceux-ci et en retirent ainsi des revenus effectifs, imposables à l'impôt sur les revenus, alors que les communes seraient autorisées, par contre, à lever des taxes à charge des propriétaires de secondes résidences qui occupent eux-mêmes celles-ci et n'en retirent donc pas de revenus effectifs.

3. Schendt artikel 5 van het decreet van het Waalse Gewest van 21 februari 1991 houdende oprichting van lokale adviescommissies inzake gas- en elektriciteitsafsluiting, in zoverre de sanctie die het oplegt zou moeten worden geïnterpreteerd als zijnde een wijze van herstel van de schade geleden door de abonnee die het slachtoffer is van een onregelmatige afsluiting, niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre krachtens de artikelen 1149 tot 1151 van het Burgerlijk Wetboek, en meer bepaald krachtens artikel 1151, het slachtoffer van een contractuele fout alleen aanspraak kan maken op een schadevergoeding voor de werkelijk geleden schade die het onmiddellijke en rechtstreekse gevolg is van het niet uitvoeren van de overeenkomst en waarvan hij het bewijs levert, terwijl artikel 5 van het decreet het slachtoffer van een onregelmatige afsluiting de mogelijkheid zou bieden, zonder het minste bewijs van zijn schade te moeten voorleggen, een schadevergoeding te verkrijgen die wel eens groter zou kunnen zijn dan de werkelijk door hem geleden schade ?
3. Dans la mesure où la sanction qu'il inflige devrait être interprétée comme constituant un mode de réparation du dommage subi par l'abonné victime d'une coupure irrégulière, l'article 5 du décret du 21 février 1991 de la Région wallonne portant création de commissions locales d'avis de coupure de gaz et d'électricité ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de la Constitution dans la mesure où, en vertu des articles 1149 à 1151 du Code civil, et plus précisément de l'article 1151, la victime d'une faute contractuelle ne peut prétendre obtenir indemnisation que du dommage réellement subi et qui est une suite immédiate et directe de l'inexécution de la convention et dont elle apporte la preuve, alors que l'article 5 du décret permettrait à la victime d'une coupure irrégulière d'obtenir, sans devoir fournir aucune preuve de son dommage, une indemnisation qui pourrait s'avérer supérieure à son dommage réel ?

3. Schendt artikel 5 van het decreet van het Waalse Gewest van 21 februari 1991 houdende oprichting van lokale adviescommissies inzake gas- en elektriciteitsafsluiting, in zoverre de sanctie die het oplegt zou moeten worden geïnterpreteerd als zijnde een wijze van herstel van de schade geleden door de abonnee die het slachtoffer is van een onregelmatige afsluiting, niet de artikelen 10 en 11 van de Grondwet, in zoverre krachtens de artikelen 1149 tot 1151 van het Burgerlijk Wetboek, en meer bepaald krachtens artikel 1151, het slachtoffer van een contractuele fout alleen aanspraak kan maken op een schadevergoeding voor de werkelijk geleden schade die het onmiddellijke en rechtstreekse gevolg is van het niet uitvoeren van de overeenkomst en waarvan hij het bewijs levert, terwijl artikel 5 van het decreet het slachtoffer van een onregelmatige afsluiting de mogelijkheid zou bieden, zonder het minste bewijs van zijn schade te moeten voorleggen, een schadevergoeding te verkrijgen die wel eens groter zou kunnen zijn dan de werkelijk door hem geleden schade ?
3. Dans la mesure où la sanction qu'il inflige devrait être interprétée comme constituant un mode de réparation du dommage subi par l'abonné victime d'une coupure irrégulière, l'article 5 du décret du 21 février 1991 de la Région wallonne portant création de commissions locales d'avis de coupure de gaz et d'électricité ne viole-t-il pas les articles 10 et 11 de le Constitution dans la mesure où, en vertu des articles 1149 à 1151 du Code civil, et plus précisément de l'article 1151, la victime d'une faute contractuelle ne peut prétendre obtenir indemnisation que du dommage réellement subi et qui est une suite immédiate et directe de l'inexécution de la convention et dont elle apporte la preuve, alors que l'article 5 du décret permettrait à la victime d'une coupure irrégulière d'obtenir, sans devoir fournir aucune preuve de son dommage, une indemnisation qui pourrait s'avérer supérieure à son dommage réel ?

Volgens de verwijzende rechters doet de in het geding zijnde bepaling een tweevoudig verschil in behandeling ontstaan naargelang de verplichting tot openbaarmaking vervat in de voormelde artikelen 157 tot 159 door de werkgever al dan niet is nageleefd : enerzijds, onder de werkgevers, doordat de werkgevers die de verplichting niet hebben nageleefd aan hun deeltijdse werknemers een loon voor voltijdse prestaties moeten betalen en niet, zoals andere werkgevers, een loon in verhouding tot de werkelijke prestaties en, anderzijds, onder de werknemers, doordat deeltijdse werknemers in dienst van een werkgever die de verplichting niet heeft nageleefd een loon ontvangen voor voltijdse prestaties en niet, zoals andere deeltijdse werknemers, een loon in verhouding tot de werkelijke prestaties.
Selon les juges a quo, la disposition en cause établit une double différence de traitement selon que l'obligation de publicité inscrite aux articles 157 à 159 précités est ou non respectée par l'employeur : d'une part, entre les employeurs, en ce que ceux qui n'ont pas respecté l'obligation doivent payer un salaire pour prestations à temps plein à leurs travailleurs à temps partiel, et non comme d'autres employeurs une rémunération en proportion des prestations effectives; d'autre part, entre les travailleurs, en ce que ceux qui sont occupés à temps partiel par un employeur qui n'a pas respecté l'obligation perçoivent une rémunération pour prestations à temps plein et non, comme d'autres travailleurs à temps partiel, un salaire en proportion des prestations effectives.