Traduction de «zou niet door » (Néerlandais → Français) :

TERMINOLOGIE

niet-steroïdaal antiflogisticum | niet-steroïdaal antiflogistisch product | niet-steroïdaal anti-inflammatoir product | niet-steroïdaal ontstekingremmend product | niet-steroïdaal ontstekingwerend product | niet-steroïde antiflogisticum | niet-steroïde anti-inflammatoir geneesmiddel | niet-steroïde anti-inflammatorisch farmacum | niet-steroïde ontstekingremmende stof | NSAI [Abbr.]
anti-inflammatoire non stéroïdien | produit anti-inflammatoire non stéroïdien | AINS [Abbr.]

niet-gouvernementele organisatie [ internationale niet-gouvernementele organisatie | mondiale niet-gouvernementele organisatie | NGO | niet-gouvernementeel orgaan | regionale niet-gouvernementele organisatie ]
organisation non gouvernementale [ ONG | organisation internationale non gouvernementale | organisation mondiale non gouvernementale | organisation régionale non gouvernementale | organisme non gouvernemental ]

niet-incassering | niet-inning | niet-invordering,niet-incasso
non-recouvrement

specialiste niet-destructief onderzoek | technicus niet-destructief onderzoek | NDO-specialiste | specialist niet-destructief onderzoek
spécialiste des essais non destructifs

niet in loondienst verrichte arbeid [ niet-loontrekkend arbeider | niet-loontrekker ]
activité non salariée [ non-salarié | travailleur non salarié ]

niet-tarifaire handelsbelemmering [ niet-tarifaire barrière | niet-tarifaire hindernis ]
entrave non tarifaire [ barrière non tarifaire | obstacle non tarifaire ]

niet-ionische oppervlakte-actieve stof | niet-ionische oppervlaktestof | niet-ionogene oppervlakte-actieve stof
agent de surface non-ionique | tensio-actif non ionique

niet-ineengrijpende dakpannen leggen | niet-sluitende dakpannen leggen
poser des tuiles non mécaniques

een ambulance besturen in niet-dringende situaties | een ziekenwagen besturen in niet-dringende situaties
conduire une ambulance en situation non urgente

Omschrijving: Deze categorie verschilt van andere in zoverre dat zij stoornissen omvat die niet alleen kunnen worden geïdentificeerd op grond van symptomen en verloop, maar ook van het bestaan van twee oorzakelijke factoren: een buitengewoon ingrijpende levensgebeurtenis die een acute stressreactie geeft of een belangrijke verandering in het leven leidend tot aanhoudend onaangename omstandigheden die resulteren in een aanpassingsstoornis. Hoewel minder ernstige psychosociale stress ('life events') het begin kan verhaasten of kan bijdragen aan het voorkomen van een zeer ruime reeks stoornissen die elders in dit hoofdstuk zijn geclassificeerd, is het etiologisch belang ervan niet altijd duidelijk en blijkt dit in alle gevallen afhankelijk te zijn van individuele, vaak idiosyncratische, kwetsbaarheid, d.w.z. de levensgebeurtenissen zijn noodzakelijk noch voldoende om het optreden en de vorm van de stoornis te verklaren. De stoornissen die hier bijeen zijn gebracht daarentegen, denkt men altijd te ontstaan als een direct gevolg van acute ernstige stress of aanhoudend trauma. De stressveroorzakende gebeurtenissen of aanhoudend-onaangename omstandigheden zijn de primaire- en overwegend causale factor en de stoornis zou niet zijn opgetreden zonder de inwerking ervan. De stoornissen in deze sectie kunnen aldus worden beschouwd als onaangepaste antwoorden op ernstige of aanhoudende stress, in zoverre dat ze interfereren met succesvolle 'coping'-mechanismen en daarom tot problemen in het sociaal functioneren leiden.
Définition: Cette catégorie est différente des autres dans la mesure où sa Définition: ne repose pas exclusivement sur les symptomes et l'évolution, mais également sur l'un ou l'autre des deux facteurs étiologiques suivants: un événement particulièrement stressant entraînant une réaction aiguë à un facteur de stress, ou un changement particulièrement marquant dans la vie du sujet, comportant des conséquences désagréables et durables et aboutissant à un trouble de l'adaptation. Des facteurs de stress psychosociaux relativement peu sévères parmi les événements de la vie ( life events ) peuvent précipiter la survenue ou influencer le tableau clinique d'un grand nombre de troubles classés ailleurs dans ce chapitre, mais il n'est pas toujours possible de leur attribuer un rôle étiologique, d'autant plus qu'il faut prendre en considération des facteurs de vulnérabilité, souvent idiosyncrasiques, propres à chaque individu. En d'autres termes, ces événements de la vie ne sont ni nécessaires ni suffisants pour expliquer la survenue et la nature du trouble observé. En revanche, on admet que les troubles réunis dans cette catégorie sont toujours la conséquence directe d'un facteur de stress aigu important ou d'un traumatisme persistant. Les événements stressants ou les circonstances pénibles persistantes constituent le facteur causal primaire et essentiel, en l'absence duquel le trouble ne serait pas survenu. Les troubles réunis dans ce chapitre peuvent ainsi être considérés comme des réponses inadaptées à un facteur de stress sévère ou persistant dans la mesure où ils interfèrent avec des mécanismes adaptatifs efficaces et conduisent ainsi à des problèmes dans la fonction sociale.

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Raken aan deze wetgeving zou dus een impact kunnen hebben op de bestaande contractuele relaties tussen ondernemingen. De gevolgen daarvan, als de hervorming niet goed wordt doorgevoerd, zouden kunnen zijn dat de gunstige maatregelen voor de schuldeisers die zij zou invoeren, zich in fine tegen deze laatsten zouden keren (een handelaar of een overheidsdienst in een dominante positie zou kunnen eisen om sneller betaald te worden op grond van de hervorming terwijl zijn klant hetzelfde niet zou durven doen door zijn zwakkere positie). In deze zin moet er ruim overleg plaatsvinden over deze mogelijke hervorming, wat natuurlijk tijd in beslag neemt.
Toucher à cette législation pourrait dès lors avoir un impact sur les relations contractuelles existant en entreprises et ses conséquences, si la réforme n'est pas bien menée, pourraient être que les mesures favorables aux créanciers qu'elle mettrait en place se retournent in fine contre ces derniers (un commerçant ou un service public en position dominante pourrait exiger d'être plus vite payé en arguant de la réforme alors que son client n'osera peut-être pas le faire en retour, vu sa position plus faible.) En ce sens, cette éventuelle réforme nécessite d'être largement concertée ce qui prend naturellement du temps.

In de zaken nrs. 5927 en 5928 wordt ten slotte aangevoerd dat artikel 97 van het decreet van 7 november 2013 artikel 24, § 1, eerste lid, van de Grondwet zou schenden door afbreuk te doen aan de vrijheid van onderwijs van de hogescholen en van de hogere kunstscholen die niet door de overheid zijn ingericht, in zoverre de door die decretale bepaling opgerichte commissie een van die instellingen ertoe zou kunnen verplichten een student in te schrijven die niet het voorwerp kan uitmaken van een financiering of die niet zou beschikken over de vereiste minimumopleiding en in zoverre zij ertoe gemachtigd zou zijn de relevantie te controleren van de motieven op basis waarvan een hogere kunstschool een inschrijving weigert wegens het niet slagen voor een door haar ingerichte toelatingsproef.
Dans les affaires n 5927 et 5928, il est enfin soutenu que l'article 97 du décret du 7 novembre 2013 violerait l'article 24, § 1, alinéa 1, de la Constitution en portant atteinte à la liberté de l'enseignement des Hautes Ecoles et des Ecoles supérieures des Arts qui ne sont pas organisées par les pouvoirs publics, en ce que la commission créée par cette disposition décrétale pourrait obliger un de ces établissements à inscrire un étudiant qui ne peut faire l'objet d'un financement ou qui ne disposerait pas de la formation minimale requise et serait habilitée à contrôler la pertinence des motifs sur la base desquels une Ecole supérieure des Arts refuse une inscription en raison d'un échec à l'épreuve d'admission qu'elle organise.

Volgens de verzoekende partijen in de zaak nr. 5933 zou artikel 28, § 1, eerste lid, 6°, van het decreet van 7 november 2013 afbreuk doen aan de vrijheid van vertegenwoordiging van de leden van het academisch personeel - die erkend zou zijn bij de artikelen 10, 11, 23, derde lid, 1°, 26 en 27 van de Grondwet, al dan niet in samenhang gelezen met artikel 11 van het Europees Verdrag voor de rechten van de mens -, in zoverre die decretale bepaling de vertegenwoordiging van het academisch personeel van de universiteiten zou voorbehouden aan de vertegenwoordigers van de vakorganisaties en derhalve een hoogleraar aan een universiteit zou beletten om vertegenwoordigd te zijn in de raad van bestuur van de « ARES » door een persoon die niet wordt voorgedragen door een vakorganisatie.
Selon les parties requérantes dans l'affaire n° 5933, l'article 28, § 1, alinéa 1, 6°, du décret du 7 novembre 2013 porte atteinte à la liberté de représentation des membres du personnel académique - qui serait reconnue par les articles 10, 11, 23, alinéa 3, 1°, 26 et 27 de la Constitution, lus isolément ou en combinaison avec l'article 11 de la Convention européenne des droits de l'homme - en ce que cette disposition législative réserverait la représentation du personnel académique des universités à des représentants des organisations syndicales et empêcherait dès lors un professeur d'université d'être représenté au conseil d'administration de l'ARES par une personne non proposée par une organisation syndicale.

De vertegenwoordiging van de groep door een natuurlijke persoon, al dan niet zelf benadeeld door de collectieve schade, is inderdaad niet wenselijk : - zij moedigt de benadeelde personen niet aan om zich te groeperen (wat bepaalde fases zoals het bepalen van de schade zou kunnen bemoeilijken), daar zij krediet of representativiteit mist; zij houdt ook risico's in wat betreft de geschiktheid om de procedure te leiden (bv. voor de financiële risico's die verband houden met de procedure, om de informatiebehoeften van de benadeelde personen te evalueren,...); - zij kan leiden tot onrechtmatige procedures, niet alleen omdat een onervaren, natuurlijke persoon zijn kansen op welslagen verkeerd zou kunnen inschatten, maar vooral omdat sommigen een volwaardige, winstgevende bezigheid zouden kunnen maken van het indienen van rechtsvorderingen tot collectief herstel.
La représentation du groupe par une personne physique qu'elle soit ou non elle-même lésée par le préjudice collectif n'est en effet pas souhaitable : - elle n'incite pas les personnes lésées à se réunir (ce qui pourrait rendre certaines étapes, telle la détermination du préjudice, plus difficiles) car elle manque de crédit ou de représentativité; elle présente aussi des risques au niveau de la capacité de gestion de la procédure (par exemple, pour les risques financiers liés à la procédure, pour évaluer les besoins d'information des personnes lésées,...) - elle est susceptible de conduire à des procédures abusives non seulement parce qu'une personne physique inexpérimentée pourrait mal évaluer ses chances de succès mais surtout parce que certains pourraient faire de l'introduction d'actions en réparation collective une activité lucrative à part entière.

b) mede-implicatie van de KBVB in alle contractuele aspecten van de clubs waar niet-EU-spelers bij betrokken worden : zo zou een contract met een niet-EU-speler volledig onbestaand moeten zijn, als de makelaar niet uitdrukkelijk vermeld zou zijn en goedgekeurd zou zijn door de KBVB, of als het niet tegelijk door de medeondertekende KBVB zou geregistreerd zijn.
b) l'implication de l'URBSFA dans tous les aspects contractuels des clubs occupant des joueurs non-ressortissants de l'UE : ainsi, un contrat avec un joueur non-ressortissant de l'UE devrait être radicalement nul si l'intermédiaire n'est pas mentionné explicitement et agréé par l'URBSFA ou s'il n'est pas enregistré simultanément par l'URBSFA, cosignataire.

Een dergelijke wijziging zou ertoe leiden dat een latere wijziging van artikel 44 van het koninklijk besluit een wetgevende handeling zou vereisen, geen koninklijk besluit, in tegenstelling tot alle andere bepalingen van dit koninklijk besluit; dat deze bepaling niet meer onderworpen zou zijn aan de censuur die is voorgeschreven bij artikel 159 van de Grondwet, namelijk het verbod voor hoven en rechtbanken om besluiten toe te passen die niet met de wetten overeenstemmen; dat artikel 44 van het koninklijk besluit, bijgevolg, onderworpen zou zijn aan een controle door het Grondwettelijk Hof en niet meer door de Raad van State, aangezien de grondwettigheidscontrole beperkt is tot de overeenstemming van de akte met bepaalde regels (regels van bevoegdheidsverdeling tussen de Staat en de federale entiteiten; artikelen 8 tot 32, 170, 172 en 191 van de Grondwet).
Pareille modification aboutirait à ce qu'une modification ultérieure de l'article 44, de l'arrêté royal, nécessite un acte législatif, non un arrêté royal, contrairement à l'ensemble des autres dispositions dudit arrêté royal ; que cette disposition ne soit plus susceptible de la censure prévue à l'article 159 de la Constitution, à savoir l'interdiction pour les juridictions de l'ordre judiciaire d'appliquer des arrêtés non conformes à la loi ; que l'article 44, de l'arrêté royal, serait dès lors susceptible d'un contrôle par la Cour Constitutionnelle, et non plus par le Conseil d'État, sachant que le contrôle de constitutionnalité est limité à la conformité de l'acte au regard de certaines règles (règles de répartition de compétences de l'État et des entités fédérées ; articles 8 à 32, 170, 172 et 191 de la Constitution).

Indien de Koning, onder ministeriële verantwoordelijkheid en al dan niet met de instemming van de federale Kamers (244), het Verdrag en/of de protocollen daarbij zou komen op te zeggen of indien België zou ophouden lid te zijn van de Raad van Europa, zouden de bepalingen van het Verdrag en de protocollen daarbij als dusdanig niet langer van toepassing zijn in België, evenwel onder het in artikel 58, § 2, van het Verdrag vermelde voorbehoud dat België gebonden zou blijven door de verplichtingen in dat Verdrag en in de protocollen daarbij die betrekking hebben op daden welke een schending van deze verplichtingen zouden kunnen betekenen en door ons land gepleegd zouden zijn vóór het tijdstip waarop de opzegging of de terugtrekking uit de Raad van Europa van kracht werd.
Si le Roi, sous le couvert de la responsabilité ministérielle, avec ou sans l'assentiment des Chambres fédérales (244), venait à dénoncer la Convention et/ou ses protocoles ou si la Belgique cessait d'être membre du Conseil de l'Europe, les dispositions de la Convention et de ses protocoles en tant que telles cesseraient d'être applicables en Belgique, sous la réserve toutefois prévue à l'article 58, § 2, de la Convention que la Belgique resterait liée par les obligations contenues dans celle-ci et ses protocoles en ce qui concerne les faits qui, pouvant constituer une violation de ces obligations, auraient été accomplis par elle antérieurement à la date à laquelle la dénonciation ou le retrait du Conseil de l'Europe produit effet.

« In zoverre die bepaling zou toelaten een systeem van « corrigerende ongelijkheid » op te zetten, waarbij een ongelijke behandeling tijdelijk wordt gebillijkt met het oog op het opheffen van een andere, meer fundamentele ongelijkheid, dient te worden herinnerd aan de voorwaarden die volgens het Arbitragehof moeten zijn vervuld opdat zulk een systeem niet in strijd zou komen met het grondwettelijk gelijkheids- en niet-discriminatiebeginsel : het systeem van corrigerende ongelijkheid mag slechts worden toegepast in die gevallen waarin een kennelijke ongelijkheid blijkt, het verdwijnen van die ongelijkheid moet door de wetgever als een te bevorderen doelstelling worden aangewezen, de corrigerende maatregelen moeten van tijdelijke aard zijn en moeten verdwijnen wanneer het door de wetgever beoogde doel eenmaal is bereikt en zij mogen tot slot andermans rechten niet onnodig beperken».
« Dans la mesure où cette disposition permettrait d'instaurer un système d'« inégalité correctrice », qui justifierait temporairement une inégalité de traitement pour remédier à une autre inégalité plus fondamentale, il y a lieu de rappeler les conditions qui, selon la Cour d'arbitrage, doivent être remplies afin qu'un pareil système n'entre pas en conflit avec le principe constitutionnel d'égalité et de non-discrimination : le système de l'inégalité correctrice ne peut trouver à s'appliquer que dans les seuls cas où une inégalité manifeste est constatée, et que la disparition de cette inégalité soit désignée par le législateur comme un objectif à promouvoir, que les mesures correctrices soient de nature temporaire et destinées à disparaître dès que l'objectif visé par le législateur est atteint, et enfin, qu'elles ne restreignent pas inutilement les droits d'autrui. »

2. Wanneer u eventueel zou opmerken dat u net een strenger regularisatiebeleid voorstaat en dat dit arrest volgen net zou inhouden dat het regularisatiebeleid zou versoepeld worden (omdat de vereiste verblijfstermijn als voorwaarde bij regularisatie zou vervallen, terwijl die wel is opgenomen in de criteria van de instructie): a) Zou dit dan niet inhouden dat u uw discretionaire bevoegdheid toch niet als "discretionair" invult? b) Zou daarbij niet worden voorbijgegaan aan de vaststelling dat artikel 9bis in de Vreemdelingenwet van 15 december 1980 (VW) u ook de mogelijkheid biedt om strengere voorwaarden toe te passen bij het doorvoeren van individuele regularisaties en dat de wet u net verplicht om individuele beslissingen te nemen, terwijl de vernietigde instructie bijna zo goed als algemene standaardbeslissingen voorstaat? c) Welke stappen zal u ondernemen opdat de wettelijke vereiste van het moeten bewijzen van "bijzondere omstandigheden" eindelijk effectief en correct wordt toegepast bij regularisatieaanvragen? d) Zal u uw regularisatiebeleid aanpassen door de criteria van de vernietigde regularisatie-instructie aan de kant te schuiven?
2. Si vous remarquez, le cas échéant, que vous préconisez justement une politique de régularisation plus ferme et que suivre cet arrêt impliquerait précisément un assouplissement de la politique de régularisation (en raison de la suppression de la durée de séjour requise en tant que condition à la régularisation, alors qu'elle figure bel et bien dans les critères de l'instruction): a) Cela n'impliquerait-il pas que vous n'exercez pas votre pouvoir discrétionnaire "de manière discrétionnaire"? b) N'ignoreriez-vous pas ainsi le constat que l'article 9bis de la loi du 15 décembre 1980 relative aux étrangers vous permet également d'appliquer des conditions plus strictes lorsque vous procédez à des régularisations individuelles et que la loi vous oblige justement à prendre des décisions individuelles, alors que l'instruction annulée préconise à peu de choses près des décisions-type générales? c) Quelles démarches entreprendrez-vous pour que le critère légal de l'obligation de prouver des "circonstances exceptionnelles" soit finalement réellement et correctement appliqué dans les demandes de régularisation? d) Adapterez-vous votre politique de régularisation en mettant de côté les critères de l'instruction de régularisation annulée?