It is a desperate cry for help and for effective action, principally from international politicians and decision makers, who, while building relations with the Cuban authorities, do not want to talk to people from the opposition, and are turning a deaf ear to the voice of the representatives of civil society in Cuba.
Het is een wanhoopskreet om hulp en om een doeltreffend optreden, hoofdzakelijk van internationale politici en besluitvormers die betrekkingen aanknopen met de Cubaanse autoriteiten, maar die niet willen spreken met oppositieleden en niet luisteren naar de stem van de vertegenwoordigers van de burgermaatschappij in Cuba.
