Traduction de «Secrecy » (Anglais → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

duty of secrecy | obligation of secrecy | secrecy obligation
geheimhoudingsplicht

bank secrecy | banking secrecy
bankgeheim

banking secrecy
bankgeheim

investigation secrecy | investigative secrecy
geheim van het onderzoek

assure discretion in escort services | maintaining privacy in escort services | maintain privacy in escort services | maintain secrecy in escort services
zorgen voor privacy bij escortdiensten | privacy bij escortdiensten bewaren | privacy by escortdiensten respecteren

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

3. By way of derogation from paragraph 2, where the statutory audit is carried out by an audit firm and all the statutory auditors were involved in the carrying-out of the statutory audit, or where the statutory audit is carried out by a statutory auditor and the statutory auditor is not a partner or employee of an audit firm, he, she or it shall arrange for another statutory auditor to perform a review. The disclosure of documents or information to the independent reviewer for the purposes of this Article shall not constitute a breach of professional secrecy. Documents or information disclosed to the reviewer for the purposes of this Article shall be subject to professional secrecy.
3. Indien de controle wordt uitgevoerd door een auditkantoor waarvan alle wettelijke auditors betrokken waren bij de wettelijke controle of de wettelijke controle wordt uitgevoerd door een wettelijke auditor die geen vennoot of werknemer is van een auditkantoor, draagt hij, zij of het er, in afwijking van lid 2, zorg voor dat een andere wettelijke auditor een beoordeling uitvoert. De openbaarmaking van documenten of informatie aan de onafhankelijke beoordelaar in het kader van de toepassing van dit artikel vormt geen schending van het beroepsgeheim. Documenten en informatie die in het kader van de toepassing van dit artikel aan de beoordelaar worden meegedeeld, zijn onderworpen aan het beroepsgeheim.

1. In accordance with the rules set out in this Regulation, Member States, shall ensure that specific rules are in place setting out the powers by the supervisory authorities laid down in Article 53 in relation to controllers or processors that are subjects under national law or rules established by national competent bodies to an obligation of professional secrecy or other equivalent obligations of secrecy, where this is necessary and proportionate to reconcile the right of the protection of personal data with the obligation of secrecy.These rules shall only apply with regard to personal data which the controller or processor has received from or has obtained in an activity covered by this obligation of secrecy.
1. Overeenkomstig de voorschriften in deze verordening zorgen de lidstaten ervoor dat er specifieke voorschriften gelden waarin de in artikel 53 bedoelde bevoegdheden van de toezichthoudende autoriteiten worden beschreven die betrekking hebben op voor de verwerking verantwoordelijken of verwerkers die onderworpen zijn aan het in de nationale wetgeving, of in de door nationale bevoegde instanties vastgestelde regelgeving, vastgelegde beroepsgeheim of een andere gelijkwaardige geheimhoudingsplicht, wanneer dit noodzakelijk en evenredig is om het recht op bescherming van persoonsgegevens te verzoenen met de geheimhoudingsplicht. Deze voorschriften zijn slechts van toepassing op persoonsgegevens die de voor de verwerking verantwoordelijke of de verwerker in het kader van een onder deze geheimhoudingsplicht vallende activiteit heeft ontvangen of verkregen.

whereas Recital 55 of Regulation (EU) No 1024/2013 specifies that any reporting obligations vis-à-vis Parliament should be subject to the relevant professional secrecy requirements; whereas Recital 74 and Article 27(1) of that Regulation provide that the members of the Supervisory Board, the steering committee, staff of the ECB and staff seconded by participating Member States carrying out supervisory duties shall be subject to the professional secrecy requirements set out in Article 37 of the Statute of the ESCB and in relevant acts of Union law; whereas Article 339 TFEU and Article 37 of the Statute of the ESCB establish that the members of the governing bodies and the staff of the ECB and the national central banks are bound by the obligation of professional secrecy;
overwegende dat in overweging 55 van Verordening (EU) nr. 1024/2013 vermeld staat dat alle rapportageverplichtingen tegenover het Europees Parlement gebonden moeten zijn aan de toepasselijke voorschriften inzake het beroepsgeheim; overwegende dat overweging 74 en artikel 27, lid 1, van die verordening bepalen dat de leden van de Raad van toezicht, het stuurcomité, de personeelsleden van de ECB en de door deelnemende lidstaten gedetacheerde personeelsleden die toezichttaken vervullen, gehouden zijn aan de voorschriften inzake het beroepsgeheim van artikel 37 van de statuten van het ESCB en van de toepasselijke handelingen van het Unierecht; overwegende dat artikel 339 VWEU en artikel 37 van de statuten van het ESCB bepalen dat de leden van de bestuursorganen en de personeelsleden van de ECB en de nationale centrale banken zijn onderworpen aan de geheimhoudigsplicht;

whereas subject to future amendments or any future relevant legal acts, the provisions of Union law relevant in respect of the treatment of information, which has been found to be confidential, in particular Articles 53 to 62 of Directive 2013/36/EU of the European Parliament and of the Council (3) impose strict obligations of professional secrecy on the competent authorities and their staff for the supervision of credit institutions; whereas all persons working for or who have worked for the competent authorities are bound by the obligation of professional secrecy; whereas confidential information which they receive in the course of their duties may be disclosed only in summary or aggregate form, such that individual credit institutions cannot be identified, without prejudice to cases covered by criminal law;
overwegende dat, behoudens toekomstige amendementen of eventuele toekomstige rechtshandelingen ter zake, de bepalingen van het Unierecht die relevant zijn voor de behandeling van informatie die als vertrouwelijk is aangemerkt, met name de artikelen 53 tot en met 62 van Richtlijn 2013/36/EU van het Europees Parlement en de Raad (3), strenge verplichtingen inzake het beroepsgeheim opleggen aan de voor het toezicht op kredietinstellingen bevoegde autoriteiten en hun personeelsleden; overwegende dat alle personen die werkzaam zijn of geweest zijn voor de bevoegde autoriteiten, zijn gebonden aan het beroepsgeheim; overwegende dat de vertrouwelijke gegevens waarvan zij beroepshalve kennis krijgen, uitsluitend in een samengevatte of geaggregeerde vorm openbaar mogen worden gemaakt, zodat individuele kredietinstellingen niet kunnen worden geïdentificeerd, onverminderd de gevallen die onder het strafrecht vallen;

3. Highlights the extremely sensitive nature of anti-terrorism policies; believes that only genuine grounds of national security can justify secrecy; recalls, however, that in no circumstance does state secrecy take priority over inalienable fundamental rights and that therefore arguments based on state secrecy can never be employed to limit states' legal obligations to investigate serious human rights violations; considers that definitions of classified information and state secrecy should not be overly broad and that abuses of state secrecy and national security constitute a serious obstacle to democratic scrutiny;
3. wijst erop dat de strijd tegen terrorisme bijzonder gevoelig ligt; is van mening dat het staatsgeheim enkel om gegronde redenen van nationale veiligheid ingeroepen mag worden; wijst er evenwel op dat het staatsgeheim in geen geval kan prevaleren boven onvervreemdbare grondrechten en dat het dus nooit als argument kan worden aangevoerd voor inperking van de wettelijke verplichting van de overheid om ernstige schendingen van de mensenrechten te onderzoeken; is van mening dat de definities van als geheim aan te merken informatie en van het staatsgeheim niet al te ruim mogen zijn en dat misbruik van het staatsgeheim een ernstige belemmering van de democratische controle vormt;

3. Highlights the extremely sensitive nature of anti-terrorism policies; believes that only genuine grounds of national security can justify secrecy; recalls, however, that in no circumstance does state secrecy take priority over inalienable fundamental rights and that therefore arguments based on state secrecy can never be employed to limit states’ legal obligations to investigate serious human rights violations; considers that definitions of classified information and state secrecy should not be overly broad and that abuses of state secrecy and national security constitute a serious obstacle to democratic scrutiny;
3. wijst erop dat de strijd tegen terrorisme bijzonder gevoelig ligt; is van mening dat het staatsgeheim enkel om gegronde redenen van nationale veiligheid ingeroepen mag worden; wijst er evenwel op dat het staatsgeheim in geen geval kan prevaleren boven onvervreemdbare grondrechten en dat het dus nooit als argument kan worden aangevoerd voor inperking van de wettelijke verplichting van de overheid om ernstige schendingen van de mensenrechten te onderzoeken; is van mening dat de definities van als geheim aan te merken informatie en van het staatsgeheim niet al te ruim mogen zijn en dat misbruik van het staatsgeheim een ernstige belemmering van de democratische controle vormt;

1. Within the limits of this Regulation, Member States may adopt specific rules to set out the investigative powers by the supervisory authorities laid down in Article 53(2) in relation to controllers or processors that are subjects under national law or rules established by national competent bodies to an obligation of professional secrecy or other equivalent obligations of secrecy, where this is necessary and proportionate to reconcile the right of the protection of personal data with the obligation of secrecy.
1. Binnen de grenzen van deze verordening kunnen de lidstaten specifieke voorschriften vaststellen voor de in artikel 53, lid 2, bedoelde onderzoeksbevoegdheden van de toezichthoudende autoriteiten in verband met voor de verwerking verantwoordelijken of verwerkers die onderworpen zijn aan het in de nationale wetgeving, of in de door nationale bevoegde instanties vastgestelde regelgeving, vastgelegde beroepsgeheim of een andere gelijkwaardige geheimhoudingsplicht, wanneer dit noodzakelijk en evenredig is om het recht op bescherming van persoonsgegevens te verzoenen met de geheimhoudingsplicht.

Analyses should as a standard practice be public: any need for secrecy must be substantiated in detail and secrecy permitted only on condition that a separate decision is taken concerning it. The data from the analyses should be publicly accessible, albeit in an appropriate anonymous form, which could help to improve the quality of recommendations.
Openbaarmaking van de analyses moet de standaardprocedure zijn, terwijl geheimhouding uitvoerig met redenen moet worden omkleed en alleen is toegestaan, wanneer een speciaal besluit daartoe is genomen. De analysegegevens moeten voor het publiek toegankelijk zijn, zij het in een naar behoren geanonimiseerde vorm, hetgeen ten goede zou kunnen komen van de kwaliteit van de aanbevelingen.

6. The processing of personal health data shall only be carried out by a health professional subject under national law or rules established by national competent bodies to the obligation of professional secrecy or by another person subject to an equivalent obligation of secrecy.
6. Persoonlijke gezondheidsgegevens worden alleen verwerkt door gezondheidswerkers die, op grond van het nationale recht of op grond van voorschriften die door nationale bevoegde instanties zijn vastgesteld, onderworpen zijn aan het beroepsgeheim, of door andere personen voor wie een gelijkwaardige geheimhoudingsplicht geldt.

The Secrecy Act of 1980 ("the Secrecy Act") contained provisions restricting the right of access to public records and was considered to be in conformity with the exception provisions of the Directive.
De wet inzake de Geheimhouding van 1980 ("de Geheimhoudingswet") bevat een aantal bepalingen die het recht van toegang tot openbare documenten beperkt en wordt geacht in overeenstemming te zijn met de uitzonderingsbepalingen in de richtlijn.