Parliament’s compromise text has four main planks, all of which we wholeheartedly support: firstly, an extension of the term of copyright protection for performers and record producers from 50 to 70 years; secondly, a new claim for session players amounting to 20% of record labels’ off-line and online sales revenue; thirdly a ‘use it or lose it’ provision that allows performers to recover the rights after 50 years, should the producer fail to market the sound recording; and, fourthly, a so-called ‘clean slate’, which prevents record producers from making deductions from the royalties they pay to feature performers.
De compromistekst van het Parlement bestaat uit vier hoofdpunten, die we allemaal van harte steunen: in de eerste plaats wordt de beschermingstermijn van het auteursrecht voor uitvoerende kunstenaars en producenten uitgebreid van 50 tot 70 jaar; in de tweede plaats kunnen sessiemuzikanten aanspraak maken op 20 procent van de inkomsten van de platenlabels uit de offline- en onlineverkoop; in de derde plaats wordt er een ‘use it or lose it’-clausule ingevoerd, waardoor de rechten na vijftig jaar terugkeren naar de uitvoerende kunstenaar indien de producent
de geluidsopname niet op de markt brengt; en in de vierde plaats wordt er een zog
...[+++]enaamde “schone lei” ingevoerd, waardoor platenproducenten de royalty's die zij aan bekende uitvoerende kunstenaars uitkeren, niet kunnen verlagen.
