Temporary or short-term contracts, part-time and on-demand work, as well as employment relationships between more than two parties are usually regarded as non-standard forms of employment – as opposed to a standard employment relationship which typically refers to full-time work on a permanent contract.
Tijdelijke contracten, deeltijdwerk en oproepwerk, evenals arbeidsverhoudingen tussen meer dan twee partijen worden doorgaans gezien als atypische vormen van werkgelegenheid. Dit in tegenstelling tot standaardarbeidsverhoudingen, die meestal verwijzen naar voltijdswerk met een contract voor onbepaalde tijd.