Over the past thirty years the International Monetary Fund and the World Bank have taken primarily a supply-oriented approach in the developing countries, with loans, support for direct investment and debt remission for poor countries in which reform is needed, subject to concomitant restrictive monetary, fiscal and wage policies that were designed to reduce inflation and current account deficits.
Het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank hebben door middel van leningen, steun voor directe investeringen en vermindering van de schuldenlast de afgelopen drie decennia voornamelijk een op de aanbodzijde georiënteerd beleid gevoerd ten overstaan van arme landen waar hervormingen noodzakelijk waren. Deze aanpak stond in het teken van een restrictief monetair, budgettair en loonbeleid waarmee inflatie en tekorten op de lopende rekening moesten worden teruggedrongen.