Traduction de «social cohesion » (Anglais → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

economic and social cohesion [ economic cohesion | social cohesion ]
economische en sociale samenhang [ economische samenhang | sociale samenhang ]

Protocol on economic and social cohesion | Protocol on economic, social and territorial cohesion
Protocol betreffende economische en sociale samenhang | Protocol betreffende economische, sociale en territoriale samenhang

strengthening of economic and social cohesion
versterking van de economische en sociale samenhang

Working Party on Economic and Social Cohesion
Werkgroep Economische en sociale samenhang

Cohesion Fund [ cohesion financial instrument | Cohesion Fund aid ]
Cohesiefonds [ bijdrage van het Cohesiefonds | Cohesie financieel instrument ]

Definition: In this disorder there is a wariness of strangers and social apprehension or anxiety when encountering new, strange, or socially threatening situations. This category should be used only where such fears arise during the early years, and are both unusual in degree and accompanied by problems in social functioning. | Avoidant disorder of childhood or adolescence
Omschrijving: Bij deze stoornis bestaat er een behoedzaamheid jegens vreemden en sociale angst bij confrontatie met nieuwe, vreemde of sociaal bedreigende situaties. Deze categorie moet alleen gebruikt worden indien deze angsten ontstaan in de vroege jaren, ongebruikelijk hevig zijn en samengaan met problemen in het sociaal functioneren. | Neventerm: | ontwijkingsstoornis op kinderleeftijd of in adolescentie

Definition: Fear of scrutiny by other people leading to avoidance of social situations. More pervasive social phobias are usually associated with low self-esteem and fear of criticism. They may present as a complaint of blushing, hand tremor, nausea, or urgency of micturition, the patient sometimes being convinced that one of these secondary manifestations of their anxiety is the primary problem. Symptoms may progress to panic attacks. | Anthropophobia Social neurosis
Omschrijving: Angst voor kritische beoordeling door anderen die leidt tot vermijding van sociale situaties. Ernstiger sociale-fobieën gaan doorgaans gepaard met weinig zelfwaardering en angst voor kritiek. Zij kunnen worden gepresenteerd als klachten over blozen, trillende handen, misselijkheid of aandrang tot plassen, terwijl de patiënt er soms van overtuigd is dat een van deze secundaire uitingen van zijn angst het primaire probleem is. De symptomen kunnen de intensiteit aannemen van paniekaanvallen. | Neventerm: | antropofobie | sociale angst | sociale neurose

Definition: States of subjective distress and emotional disturbance, usually interfering with social functioning and performance, arising in the period of adaptation to a significant life change or a stressful life event. The stressor may have affected the integrity of an individual's social network (bereavement, separation experiences) or the wider system of social supports and values (migration, refugee status), or represented a major developmental transition or crisis (going to school, becoming a parent, failure to attain a cherished personal goal, retirement). Individual predisposition or vulnerability plays an important role in the risk of occurrence and the shaping of the manifestations of adjustment disorders, but it is nevertheless assumed that the condition would not have arisen without the stressor. The manifestations vary and include depressed mood, anxiety or worry (or mixture of these), a feeling of inability to cope, plan ahead, or continue in the present situation, as well as some degree of disability in 9the performance of daily routine. Conduct disorders may be an associated feature, particularly in adolescents. The predominant feature may be a brief or prolonged depressive reaction, or a disturbance of other emotions and conduct. | Culture shock Grief reaction Hospitalism in children
Omschrijving: Toestanden van subjectieve spanning en emotionele ontregeling die doorgaans het sociaal functioneren en optreden belemmeren en ontstaan in de periode van aanpassing aan een belangrijke levensverandering of stressveroorzakende levensgebeurtenis. De stressveroorzakende factor kan de samenhang van iemands sociale netwerk aangetast hebben (sterfgeval, scheiding) of sociale steun en waarden in groter verband (migratie, vluchtelingenstatus) of vertegenwoordigde een belangrijke ontwikkelingsstap of crisis (naar school gaan, ouder worden, falen in het bereiken van een dierbaar persoonlijk doel, pensionering). Individuele predispositie of kwetsbaarheid speelt een belangrijke rol bij het risico voor het optreden van aanpassingsstoornissen en de vormen daarvan, maar men neemt niettemin aan dat de toestand niet zou zijn ontstaan zonder de stressveroorzakende factor. De vormen variëren en omvatten depressieve stemming, angst, zorgen (of een mengsel hiervan); een gevoel van onvermogen de problemen het hoofd te bieden, vooruit te plannen of in de huidige situatie voort te gaan, alsmede enige mate van beperking bij het verrichten van alledaagse taken. Gedragsstoornissen kunnen een begeleidend kenmerk zijn, vooral bij adolescenten. Het meest op de voorgrond tredende kenmerk kan een korte of langdurige depressieve reactie zijn of een stoornis van andere emoties en gedragingen. | Neventerm: | cultuurschok | hospitalisme bij kinderen | rouwreactie

Group (social concept)
groep

social analysis [ social research | Social research(ECLAS) ]
sociale analyse

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

The debate launched by the Commission following the adoption of the Second Report on Economic and Social Cohesion, on the options for future cohesion policy, has continued to engage the principal parties involved in the regions, in the present and future Member States and in the EU Institutions. This second progress report presents an update of the analysis of the situation and trends emerging in the regions, along with the main topics of the debate during 2002 on the future of cohesion policy.
Het debat over de opties voor het toekomstige cohesiebeleid dat de Commissie na de aanneming van het tweede verslag over de economische en sociale cohesie op gang heeft gebracht, heeft de aandacht vastgehouden van de belangrijkste betrokken partijen in de regio's, in de huidige en de toekomstige lidstaten en in de instellingen van de EU. In dit tweede voortgangsverslag wordt de analyse van de situatie en de tendensen in de regio's geactualiseerd en wordt ook ingegaan op de belangrijkste onderwerpen waarop het debat over de toekomst van het cohesiebeleid in 2002 betrekking heeft gehad.

[4] At the Council meeting of 11 June 2001 and following discussions on the Second Report on Economic and Social Cohesion, the Commission stated that it would 'report regularly to the Council' on progress in preparing the Third Report on Cohesion and the proposals required for the continuation of cohesion policy after 2006.
[4] Tijdens de Raad van de Europese Unie van 11 juni 2001 heeft de Commissie naar aanleiding van de discussie die op gang was gekomen door het tweede verslag over de economische en sociale cohesie, verklaard dat zij "regelmatig verslag zal uitbrengen aan de Raad" over de stand van zaken bij de opstelling van het derde cohesieverslag en van de voorstellen die nodig zijn voor de voortzetting van het cohesiebeleid na 2006.

This seminar addressed the priorities relating to employment and social cohesion policies as defined in the Second Cohesion Report: more and better jobs, knowledge society, social inclusion and equal opportunities.
Onderwerp van de studiedag waren de prioriteiten voor werkgelegenheid en sociale cohesie, als vastgesteld in het tweede cohesieverslag: meer en betere banen, kennismaatschappij, sociale insluiting en gelijke kansen.

The European Economic and Social Committee issued two opinions, one on the strategy for economic and social cohesion and the other on the future of cohesion policy in the context of enlargement and the transition to a learning society.
Het Europees Economisch en Sociaal Comité heeft twee adviezen uitgebracht, één over de strategie inzake de economische en sociale cohesie en één over de toekomst van het cohesiebeleid in het licht van de uitbreiding en de overgang naar een kenniseconomie.

10. Emphasises that cohesion policy must continue to focus on territorial cohesion and points out that the Lisbon Treaty added the objective of territorial cohesion to those of economic and social cohesion; affirms that this aim remains indissociable from the challenges of economic and social cohesion and strengthens the European added value of cohesion policy; emphasises that ‘territorial cohesion’ is also relevant at the sub-regional level, particularly in urban areas (urban districts facing difficulties, uncontrolled urban sprawl), even within regions considered to be rich;
10. benadrukt dat het cohesiebeleid de nodige aandacht moet blijven schenken aan de territoriale cohesie en onderstreept dat het Verdrag van Lissabon territoriale cohesie als doelstelling heeft toegevoegd aan de na te streven economische en sociale cohesie; wijst erop dat deze doelstelling onlosmakelijk verbonden is met de te verwezenlijken economische en sociale cohesie en de Europese meerwaarde van het cohesiebeleid vergroot; onderstreept ten slotte dat territoriale cohesie ook op subregionaal niveau van belang is, met name in stedelijke gebieden (stedelijke probleemwijken, ongecontroleerde stedelijke expansie), zelfs in gebieden die als rijk worden beschouwd;

– having regard to the Commission’s third progress report on economic and social cohesion, issued on 18 February 2004 (COM(2004)0107; its resolution on the Commission’s third report on economic and social cohesion; and the opinion delivered by the Committee of the Regions on 16 July 2004 on the third report on economic and social cohesion (CR/2004/120) and the opinion delivered by the European Economic and Social Committee on 30 June 2004 on the Commission’s third report on economic and social cohesion (CES/2004/962); having regard also to the first contribution from the outermost regions on the future of economic and social cohesion, delivered to the Commission in February 2002,
– gezien de Mededeling van de Commissie over het Derde verslag over de economische en sociale cohesie van 18 februari 2004 (COM(2004)107), de resolutie van het Parlement over deze mededeling, het advies van het Comité van de Regio's van 16 juli 2004 over het Derde verslag over de economische en sociale cohesie (CdR 120/2004), het advies van het Europees Economisch en Sociaal Comité van 30 juni 2004 over het Derde verslag over de economische en sociale cohesie (CES 962/2004), en gezien ook de eerste bijdrage van de ultraperifere regio's over de toekomstige economische en sociale cohesie, die in februari 2002 bij de Commissie is ingediend,

Welcomes the Commission's second report on economic and social cohesion, and considers it to be a useful and necessary basis for embarking on a broader debate on post-2006 cohesion policy; regrets, however, that insufficient attention is being paid to the challenge posed by the forthcoming enlargement of the Union, particularly the impact that this challenge will have on the Union as a globally competitive and cohesive community; calls on the Commission, therefore, to continue analysing both the economic and social consequences of enlargement and the social solidarity necessary to meet this challenge; and looks forward to receiving the results of the evaluations of the 1994-1999 programmes and mid-term evaluations for the 2000-2006 programmes as key factors in determining the achievements in cohesion policies and for future priorities; asks the Commission in particular to address the disparities in progress where some regions continue to lag behind and some regions have achieved rapid improvements;
30. is te spreken over het tweede verslag over de cohesie van de Commissie en beschouwt dit als een nuttige en noodzakelijke basis voor het op gang brengen van een bredere discussie over het cohesiebeleid na 2006; betreurt het evenwel dat onvoldoende rekening is gehouden met de uitdaging van de aanstaande uitbreiding van de Unie en in het bijzonder de gevolgen daarvan voor de Unie als wereldwijd concurrerende en samenhangende gemeenschap; verzoekt de Commissie derhalve verder onderzoek te verrichten naar de economische en sociale gevolgen van de uitbreiding en naar de solidariteitsvoorwaarden die nodig zijn om die uitdaging tot een goed einde te brengen; ziet uit naar de resultaten van de evaluaties van de programma's in de periode 1994-1999 en de tussentijdse evaluaties van de programma's in de periode 2000-2006 als sleutelfactoren bij het vaststellen van de resultaten van het cohesiebeleid, alsmede voor het vastleggen van de toekomstige prioriteiten; verzoekt de Commissie in het bijzonder aandacht te besteden aan de ongelijkheden op het gebied van de vooruitgang, aangezien sommige regio's achter blijven lopen, terwijl andere regio's snelle vooruitgang hebben geboekt;

30. Welcomes the Commission’s second report on economic and social cohesion, and considers it to be a useful and necessary basis for embarking on a broader debate on post-2006 cohesion policy; regrets, however, that sufficient attention is not being paid to the challenge posed by the forthcoming enlargement of the Union, particularly the impact that this challenge will have on the Union as a globally competitive and cohesive community; calls on the Commission, therefore, to continue analysing both the economic and social consequences of enlargement and the social solidarity necessary to meet this challenge; and looks forward to receiving the results of the evaluations of the 1994-1999 programmes and mid-term evaluations for the 2000-2006 programmes as key factors in determining the achievements in cohesion policies and for future priorities; asks the Commission in particular to address the disparities in progress where some regions continue to lag behind and some regions have achieved rapid improvements;
30. is te spreken over het tweede verslag over de cohesie van de Commissie en beschouwt dit als een nuttige en noodzakelijke basis voor het op gang brengen van een bredere discussie over het cohesiebeleid na 2006; betreurt het evenwel dat onvoldoende rekening is gehouden met de uitdaging van de aanstaande uitbreiding van de Unie en in het bijzonder de gevolgen daarvan voor de Unie als wereldwijd concurrerende en samenhangende gemeenschap; verzoekt de Commissie derhalve verdere studie te verrichten naar de economische en sociale gevolgen van de uitbreiding en naar de solidariteitsvoorwaarden die nodig zijn om die uitdaging tot een goed einde te brengen; ziet uit naar de resultaten van de evaluaties van de programma's in de periode 1994-1999 en de tussentijdse evaluaties van de programma's in de periode 2000-2006 als sleutelfactoren bij het vaststellen van de resultaten van het cohesiebeleid, alsmede voor het vastleggen van de toekomstige prioriteiten; verzoekt de Commissie in het bijzonder aandacht te besteden aan de ongelijkheden op het gebied van de vooruitgang, aangezien sommige regio's achter blijven lopen, terwijl andere regio's snelle vooruitgang hebben geboekt;

[43] See the position of UNICE on the Commission's Second Report on the state of economic and social cohesion in the European Union, November 2001: "UNICE reiterates its firm support for pursuit of an EU economic and social cohesion policy.The purpose of European (and indeed national) aid is to allow regions and/or countries with a development lag to improve their competitiveness. Thus, such aid must be maintained over a sufficient period.Conditions which guarantee fair competition must be strengthened, in particular through ongoing and active reduction of state aid".
[44] Zie in dit kader het standpunt van de UNICE over het tweede verslag van de Commissie over de economische en sociale cohesie in de Europese Unie, november 2001. De UNICE blijft de voorzetting van een beleid gericht op economische en sociale cohesie krachtig ondersteunen.de Europese steun (zo goed als de staatssteun) die erop gericht is de regio's en/of de landen met een ontwikkelingsachterstand mogelijkheden te verschaffen hun achterstand op het gebied van het concurrentievermogen van hun gebied in te lopen dient gedurende een voldoende lange tijd gehandhaafd te blijven.de voorwaarden voor een eerlijke en niet schadelijke mededinging dienen verbeterd te worden, met name door een voordurende actieve vermindering van de staatssteun.