Dans les cas graves, l’état de manque peut se traduire par:
perte du sens de la réalité, dépersonnalisation, troubles de l’audition, acouphènes, perte de sensibilité et picotements dans les membres, hypersensibilité à la lumière, au bruit et aux contacts physiq
ues, troubles de la perception, mouvements involontaires, nausées, vomissements, diarrhée, perte d’appétit, crampes abdominales, hallucinations/délires, convulsions/crises d’épilepsie, tremblements, crises de panique, vertiges, exagération des réflexes, perte de la mémoire à cou
...[+++]rt terme, augmentation de la température, palpitations, augmentation de la fréquence cardiaque.
In ernstige gevallen, kunnen volgende ontwenningsverschijnselen optreden: verlies van realiteitsgevoel, een vreemde worden voor zichzelf, gehoorproblemen, oorsuizen, verlies van gevoel en tintelingen in de ledematen, overgevoeligheid aan licht, geluid en aan fysiek contact, verandering van de waarneming, onvrijwillige bewegingen, misselijkheid, braken, diarree, verlies van eetlust, buikkrampen, hallucinaties/deliria, stuipen/epilepsie crisissen, trillingen, paniekaanvallen, vertigo, verhoogde reflexen, verlies van het geheugen op korte termijn, verhoging van de temperatuur, palpitaties, verhoging van de hartfrequentie.