Vertaling van "aux anticoagulants oraux " (Frans → Nederlands) :

Un traitement associant des anticoagulants oraux (warfarine) et des antiagrégants plaquettaires (aspirine, clopidogrel et/ou dipyridamole), comparé aux anticoagulants oraux en monothérapie, expose à un risque significativement accru d’incidents hémorragiques.
Een combinatietherapie van orale anticoagulantia (warfarine) en plaatjesaggregantia-inhibitoren (aspirine, clopidogrel en/of dipyridamol), in vergelijking met een monotherapie met orale anticoagulantia, geeft een siginificant verhoogd risico van hemorragische voorvallen.

Les utilisateurs d’AINS et d’anticoagulants ont montré, par rapport aux anticoagulants oraux seuls, un accroisse ment du risque d’hémorragie ‘non-gastro-intestinale’ comparable (OR à 1,7; IC à 95% de 1,3 à 2,2) mais un risque bien plus élevé d’hémorragies gastro-intestinales (OR à 4,6; IC à 95% de 3,3 à 6,5) 31 .
Gebruikers van NSAID’s samen met anticoagulantia hadden eveneens t.o.v. orale anticogulantia alleen een vergelijkbaar gestegen risico van niet-gastro-intestinale bloedingen (OR 1,7; 95% BI 1,3 - 2,2) maar een veel hoger risico van gastro-intestinale bloedingen (OR 4,6; 95%BI 3,3 – 6,5) 31 .

Une étude cas-témoins nous apprend que l’utilisation concomitante d’anticoagulants oraux et d’ISRS comporte, par rapport aux anticoagulants seuls, un risque significativement accru (OR à 1,7; IC à 95% de 1,1 à 2,5) d’hospitalisation pour cause d’hémorragie dont l’origine n’est pas gastro-intestinale; par exemple les hémorragies intracrâniennes, l’hématurie, l’hémoptysie, l’épistaxie.
Case-control onderzoek leert dat er een significant verhoogd risico (OR 1,7; 95% BI 1,1 – 2,5) is van hospitalisatie t.g.v. niet-gastro-intestinale bloeding bij personen die tegelijkertijd perorale anticoagulantia en SSRI’s gebruiken, t.o.v. personen die alleen anticoagulantia gebruiken. Voorbeelden van niet-gastro-intestinale bloedingen zijn intracraniële bloedingen, hematurie, hemoptysis, epistaxis,.

Cette technique est dès lors proposée comme alternative aux anticoagulants oraux en prévention des accidents thrombo-emboliques dans la fibrillation auriculaire, p. ex. chez les patients chez qui un traitement anticoagulant est contre-indiqué.
Deze techniek wordt daarom voorgesteld als alternatief voor orale anticoagulantia in de preventie van trombo-embolische accidenten bij patiënten met voorkamerfibrillatie, bv. wanneer anticoagulantia gecontra-indiceerd zijn.

La prescription d’anticoagulants oraux aux personnes âgées, surtout de plus de 75 ans, exige une attention particulière étant donné la diminution de la fonction rénale, l’existence fréquente d’une co-morbidité, le risque d’interactions et les problèmes d’observance d’un tel traitement.
Het voorschrijven van orale anticoagulantia aan bejaarden, vooral deze boven de 75 jaar, vergt bijzondere aandacht wegens de verminderde nierfunctie, het frequent bestaan van co-morbiditeit, het risico van interacties, en de problemen van therapietrouw.

TROUBLES DE LA COAGULATION DUS AUX ANTICOAGULANTS ORAUX: FAUT-IL PRESCRIRE DE LA VITAMINE K?
STOLLINGSSTOORNISSEN DOOR ORALE ANTICOAGULANTIA: DIENT VITAMINE K TE WORDEN VOORGESCHREVEN ?

Etant donné l’utilisation croissante des anticoagulants oraux, nous sommes de plus en plus souvent confrontés aux problèmes qu’un tel traitement peut occasionner.
Door een toename van het gebruik van orale anticoagulantia wordt men meer en meer geconfronteerd met de problemen bij een dergelijke behandeling.

Cette méta-analyse montre aussi que le risque d’hémorragies lié aux anticoagulants oraux est significativement plus élevé qu’avec un placebo, indépendamment de l’âge 12 .
Diezelfde meta-analyse verduidelijkt dat, ongeacht de leeftijd, het risico van bloedingen die in verband kunnen gebracht worden met VKA hoger is dan bij gebruik van placebo 12 .

L’administration prolongée d’une héparine de faible poids moléculaire en prévention secondaire ne se justifie qu’en présence d’une contre-indication aux anticoagulants oraux, ou selon une étude récente, chez des patients cancéreux.
Langdurige toediening van een heparine met laag moleculair gewicht bij de secundaire preventie is slechts gerechtvaardigd wanneer orale anticoagulantia gecontraindiceerd zijn, of, volgens een recente studie, bij patiënten met kanker.

Troubles de la coagulation dus aux anticoagulants oraux: faut-il prescrire de la vitamine K?
Stollingsstoornissen door orale anticoagulantia: dient vitamine K te worden voorgeschreven?