Traduction de «aux patients hypertendus » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Des spécialités pharmaceutiques et des remèdes populaires très divers peuvent être impliqués. Trois groupes sont particulièrement importants: a) des médicaments psychotropes n'entraînant pas de dépendance tels les antidépresseurs, b) les laxatifs, et c) des analgésiques pouvant être achetés sans prescription médicale, tels que l'aspirine et le paracétamol. L'utilisation persistante de ces substances entraîne fréquemment des contacts excessifs avec des professionnels de la santé ou leurs équipes et s'accompagne parfois d'effets somatiques nocifs induits par les substances. Les sujets s'opposent souvent aux tentatives faites pour déconseiller ou interdire l'utilisation du produit; en ce qui concerne les laxatifs et les analgésiques, les sujets peuvent ne pas tenir compte des avertissements relatifs aux complications somatiques telles qu'un dysfonctionnement rénal ou des perturbations électrolytiques (voire à la survenue de celles-ci). Alors que le patient a habituellement une appétence manifeste pour la substance, il ne présente pas de symptômes de dépendance ou de sevrage comme dans le cas des substances psycho-actives précisées en F10-F19. | Abus de:antiacides | préparations à base de plantes ou remèdes populaires | stéroïdes ou hormones | vitamines | Prise régulière de laxatifs
Omschrijving: Een grote verscheidenheid van geneesmiddelen en huismiddelen kan hier een rol spelen, maar met name belangrijk zijn de groepen: (a) psychotrope middelen die geen afhankelijkheid geven, zoals antidepressiva, (b) laxantia en (c) analgetica die zonder recept verkrijgbaar zijn, zoals aspirine en paracetamol. Aanhoudend gebruik van deze middelen brengt vaak nodeloze contacten met de gezondheidszorg mee en gaat soms gepaard met schadelijke lichamelijke-effecten. Pogingen om het gebruik van het middel te ontraden of te verbieden stuiten dikwijls op weerstand; met betrekking tot laxantia en analgetica kan dit zo zijn ondanks waarschuwingen voor (of zelfs de ontwikkeling van) lichamelijke schade, zoals nierfunctiestoornissen of elektrolytverstoringen. Hoewel het doorgaans duidelijk is dat de patiënt sterk gemotiveerd is om het middel in te nemen, ontwikkelen zich geen afhankelijkheid of onthoudingsverschijnselen, zoals bij de psychoactieve middelen die zijn gespecificeerd in F10-F19. | Neventerm: | misbruik van | antacida | misbruik van | kruiden of huismiddelen | misbruik van | steroïden of hormonen | misbruik van | vitaminen | habitueel gebruik van laxeermiddelen

Définition: Les limites des territoires cutanés anesthésiés correspondent plus aux conceptions personnelles du patient sur le fonctionnement du corps qu'à des connaissances médicales. Il peut y avoir atteinte de certains types de sensibilité, avec conservation des autres, ne correspondant à aucune lésion neurologique connue. La perte de sensibilité peut s'accompagner de paresthésies. La perte de la vision ou de l'audition est rarement totale dans les troubles dissociatifs. | Surdité psychogène
Omschrijving: De anesthetische huidgebieden hebben vaak grenzen die duidelijk meer aansluiten bij de voorstelling van de patiënt omtrent lichamelijke functies dan bij medische kennis. Er kan een verschil in functieverlies tussen de zintuigen zijn dat niet is terug te voeren op een neurologische laesie. Zintuiglijk gewaarwordingsverlies kan vergezeld gaan van klachten omtrent paresthesie. Gezichts- en gehoorverlies zijn bij dissociatieve stoornissen zelden volledig. | Neventerm: | psychogene doofheid

exposition d'un patient aux rayonnements des isotopes diagnostiques
blootstelling van patiënt aan straling van diagnostische isotopen

exposition d'un patient aux rayonnements thérapeutiques médicaux
blootstelling van patiënt aan medische therapeutische straling

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Caractéristiques des patients Chez les patients âgés hypertendus, les concentrations plasmatiques de losartan et de son métabolite actif ne sont pas significativement différentes par rapport aux jeunes patients hypertendus.
Kenmerken bij patiënten Bij oudere hypertensieve patiënten verschillen de plasmaconcentraties van losartan en zijn actieve metaboliet niet essentieel van de concentraties die worden gevonden bij jonge hypertensieve patiënten.

Une méta-analyse 42 incluant des études portant sur des patients diabétiques et non-diabétiques accorde un effet bénéfique aux IECA et aux antagonistes des récepteurs de l’angiotensine II dans la survenue de l’insuffisance rénale chez des patients hypertendus.
Een meta-analyse 42 waarbij zowel studies met diabetici als met niet-diabetici waren opgenomen toont een gunstig effect aan van ACE-inhibitoren en angiotensine-II-receptorantagonisten op het optreden van nierfalen bij patiënten met hypertensie.

Posologie en cas d'insuffisance hépatique Chez les patients hypertendus avec une insuffisance hépatique légère à modérée, la dose initiale de ZOPRANOL est la moitié de la dose administrée aux patients ayant une fonction hépatique normale.
Dosering bij een verminderde leverfunctie: Bij hypertensiepatiënten met een milde tot matige leverfunctiestoornis is de aanvangsdosis ZOPRANOL de helft van de dosis voor patiënten met een normale leverfunctie.

Chez des patients ayant une insuffisance rénale de stade terminal (GFR< 10 ml/min) subissant une hémodialyse, l’ASC et la demi-vie terminale sont respectivement 6 fois et 4 fois plus élevées, par rapport aux patients hypertendus ayant une fonction rénale normale.
Bij patiënten met een nieraandoening in het eindstadium (GFR < 10 ml/min) die hemodialyse ondergaan, lagen de AUC en terminale halfwaardetijd respectievelijk 6 en 4 maal hoger dan bij hypertensieve patiënten met een normale nierfunctiestoornis.

La dose initiale et le schéma posologique de ZOPRANOL chez les patients hypertendus sous dialyse doit être le quart de la dose administrée par rapport aux patients ayant une fonction rénale normale.
De aanvangsdosis en de onderhoudsdosis ZOPRANOL voor hypertensiepatiënten die worden gedialyseerd bedragen een kwart van de dosis voor patiënten met een normale nierfunctie.

Dans une étude clinique incluant 110 enfants hypertendus âgés de 6 à 16 ans, les patients avec un poids ≥ 20 kg et un taux de filtration glomérulaire > 30 ml/min/1,73m 2 , jusqu'aux patients pesant plus de 50 kg (< 50 kg) ont reçu soit 0,625, 2,5 ou 20 mg d'énalapril par jour et ceux pesant ≥ 50 kg ont reçu soit 1,25, 5 ou 40 mg d'énalapril par jour.
In een klinisch onderzoek bij 110 hypertensieve kinderen in de leeftijd van 6 tot 16 jaar met een lichaamsgewicht ≥ 20 kg en een glomerulaire filtratiesnelheid > 30 ml/min/1,73 m 2 , kregen patiënten die < 50 kg wogen 0,625, 2,5 of 20 mg enalapril per dag en patiënten die ≥ 50 kg wogen 1,25, 5 of 40 mg enalapril/dag.

Chez les patients ayant une insuffisance rénale modérée (GFR 30-60 ml/min), les concentrations plasmatiques à l’état d’équilibre et la demi-vie terminale sont respectivement environ 2 fois et 1,5 fois plus élevées, par rapport aux patients hypertendus ayant une fonction rénale normale (GFR > 90 ml/min).
Bij patiënten met een matige nierfunctiestoornis (GFR 30-60 ml/min) liggen de steady-state plasmaconcentraties en terminale halfwaardetijd respectievelijk ongeveer 2 en 1,5 maal hoger dan bij hypertensieve patiënten met een normale nierfunctiestoornis (GFR > 90 ml/min.).

Dans une étude de 8 semaines conduite chez 754 patients âgés hypertendus (≥ 65 ans) et chez des patients très âgés (30 % ≥ 75 ans) l’aliskiren aux doses de 75 mg, 150 mg et 300 mg a permis une réduction statistiquement significative de la pression artérielle (à la fois systolique et diastolique) supérieure par rapport au placebo.
Tijdens een 8 weken durende studie bij 754 hypertensieve oude (≥ 65 jaar) en zeer oude patiënten (30% ≥ 75 jaar) gaf een dosis van aliskiren van 75 mg, 150 mg en 300 mg een statistisch significant grotere daling van de bloeddruk (zowel systolisch als diastolisch) in vergelijking met placebo.

hypertension, insuffisance cardiaque, après un infarctus du myocarde en présence de signes d’insuffisance cardiaque et/ou de dysfonction importante du ventricule gauche : lorsque les inhibiteurs ECA sont indiqués mais ne sont pas supportés ; néphropathie chez les patients diabétiques de type 2 hypertendus (irbésartan, losartan) ; les sartans peuvent, en association aux inhibiteurs ECA, éventuellement être utiles en cas d’insuffisance cardiaque grave.
hypertensie, hartfalen, na myocardinfarct bij bestaan van tekenen van hartfalen en/of uitgesproken linkerventrikeldisfunctie: wanneer ACE-inhibitoren geïndiceerd zijn, maar niet verdragen worden; nefropathie bij hypertensieve patiënten met type 2-diabetes; de sartanen kunnen in associatie met ACE-inhibitoren mogelijk nut hebben bij ernstig hartfalen.

Les études in vitro ont montré que l’amlodipine circulante est liée à environ 97,5 % aux protéines plasmatiques chez les patients hypertendus.
Uit in-vitrostudies blijkt dat bij hypertensieve patiënten ongeveer 97,5% van de circulerende amlodipine aan plasma-eiwitten gebonden is.