Vertaling van "cas d’intervention mineure " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Asie-Mineure
Asia minor

Anthracose Anthracosilicose Poumon des mineurs de charbon
antracose | antracosilicose | mijnwerkerslong

Pneumoconiose des mineurs de charbon
mijnwerkerspneumoconiose

Aphtose de Bednar Périadénite muqueuse nécrotique récidivante Stomatite:aphteuse (majeure) (mineure) | herpétiforme | Ulcération aphteuse récidivante
aften van Bednar | periadenitis mucosa necrotica recurrens | recidiverend ulcus aphthosum | stomatitis aphthosa (major)(minor) | stomatitis herpetiformis

Définition: Trouble de la personnalité caractérisé par une tendance systématique à laisser passivement autrui prendre les décisions, importantes ou mineures, le concernant, par une crainte d'être abandonné, des sentiments d'impuissance et d'incompétence, une soumission passive à la volonté d'autrui (par exemple de personnes plus âgées) et une difficulté à faire face aux exigences de la vie quotidienne. Un manque d'énergie peut se manifester dans le domaine intellectuel ou émotionnel; il existe souvent une tendance à rejeter la responsabilité sur autrui. | Personnalité:à conduite d'échec | asthénique | inadéquate | passive
Omschrijving: Een persoonlijkheidsstoornis die wordt gekenmerkt door algehele passieve-afhankelijkheid van andere mensen voor de grote en kleinere beslissingen des levens, grote verlatingsangst, gevoelens van hulpeloosheid en incompetentie, passieve volgzaamheid met betrekking tot de wensen van ouders en anderen en een zwakke reactie op de eisen van het dagelijks leven. Het gebrek aan daadkracht kan zichtbaar worden op intellectueel of emotioneel terrein; er bestaat dikwijls een neiging om verantwoordelijkheid over te hevelen naar anderen. | Neventerm: | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | astheen | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | inadequaat | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | passief | persoonlijkheid, persoonlijkheidsstoornis | zelfkwellend (self-defeating)

Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique
Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom

pemphigus mineur
pemphigus minor

Peste:abortive | asymptomatique | mineure
Abortieve pest | asymptomatische pest | Pestis minor

Anémie méditerranéenne (avec autre hémoglobinopathie) Thalassémie (mineure) (mixte) (avec autre hémoglobinopathie)
Middellandse-Zee-anemie (met andere hemoglobinopathie- | thalassaemia (minor)(gemengd)(met andere hemoglobinopathie)

Trisomie partielle mineure
trisomie van kleinste-deel chromosoom

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

En cas d’intervention mineure avec un faible risque d’hémorragie (p. ex. interventions dentaires ou cutanées, chirurgie de la cataracte, endoscopie), les antagonistes de la vitamine K peuvent en principe être poursuivis.
Bij mineure ingrepen met een laag bloedingsrisico (bv. tandheelkunde of ingreep t.h.v. de huid, cataractheelkunde, endoscopie) mag een behandeling met een vitamine K-antagonist in principe voortgezet worden.

Au total, 14 interventions chirurgicales ont été réalisées chez 14 patients, dont 13 interventions majeures et 1 intervention mineure.
In totaal werden 14 operatieve ingrepen uitgevoerd bij 14 patiënten waaronder 13 zware ingrepen en 1 lichte ingreep.

En cas d’interventions mineures associées à un faible risque d’hémorragie (telles qu’une intervention dentaire, une intervention au niveau de la peau, la chirurgie de la cataracte ou une endoscopie), le traitement peut en principe être poursuivi.
Bij mineure ingrepen met laag bloedingsrisico (bv. tandheelkunde of ingreep t.h.v. de huid, cataractheelkunde, endoscopie) mag de behandeling in principe worden voortgezet.

Les résultats d’une étude de cohorte indiquent que, chez la plupart des patients avec un risque thrombo-embolique faible à modéré, une interruption de courte durée (≤ 5 jours) du traitement par la warfarine lors d’une intervention mineure (p. ex. coloscopie, intervention dentaire ou ophtalmique), est associée à un faible risque de thrombo-embolie [0,7%; intervalle de confiance à 95% de 0,3 à 1,4%].
De resultaten van een cohortstudie wijzen erop dat bij de meeste patiënten met laag tot matig trombo-embolisch risico, een kortdurende onderbreking (≤ 5 dagen) van de behandeling met warfarine bij mineure chirurgie (bv. coloscopie, tand- of oogingreep) geassocieerd is aan een gering risico van trombo-embolie [0,7%; 95%-betrouwbaarheidsinterval 0,3 tot 1,4%].

445 – Interventions mineures sur la vessie
445 – Mineure ingrepen op de blaas

Pour certaines interventions mineures ou présentant un risque limité, le pourcentage de monitoring varie d’environ 0% à 70% (ou plus) selon l’hôpital.
Voor sommige mineure ingrepen of ingrepen met beperkt risico varieert het percentage monitoring van het ene ziekenhuis tot het andere van ± 0% tot 70% (of meer).

Pour les interventions mineures, il s’agit surtout d’une utilisation déviante du monitoring non invasif.
Bij mineure ingrepen betreft het vooral het afwijkende gebruik van niet-invasieve monitoring, bij grotere ingrepen vooral van invasieve monitoring.

Les auteurs concluent que, même pour une intervention mineure en pratique ambulatoire, le risque de complication hémorragique lié à la poursuite du traitement doit toujours être mis en balance avec le risque thrombo-embolique lié à l’interruption de celui-ci [ Arch Intern Med 2008; 168: 63-9 ].
De auteurs besluiten dat, zelfs voor een mineure ingreep in de ambulante praktijk, het risico van bloedingscomplicaties door het voortzetten van de behandeling, altijd moet afgewogen worden tegen het trombo-embolisch risico door het stoppen ervan [ Arch Intern Med 2008; 168: 63-9 ].

En cas de maladie transitoire telle qu'une infection de bas grade, de fièvre, quelle qu'en soit la cause, de situations génératrices de stress telles que les interventions chirurgicales mineures, la dose substitutive quotidienne doit être augmentée provisoirement, voir rubrique 4.2, «Utilisation dans les maladies intercurrentes».
Bij voorbijgaande ziekten zoals geringe infecties, koorts ongeacht de oorzaak, stressvolle omstandigheden zoals kleine chirurgische procedures, moet de dagelijkse vervangingsdosis tijdelijk worden verhoogd (zie rubriek 4.2, ‘Gebruik bij bijkomende ziekte’).

Dans les situations moins sévères où l'administration parentérale d'hydrocortisone n'est pas nécessaire, par exemple lors d'infections de bas grade, de fièvre, quelle qu'en soit la cause, et de situations génératrices de stress telles que des interventions chirurgicales mineures, la dose substitutive quotidienne normale administrée par voie orale doit être provisoirement augmentée. Il convient d'augmenter la dose quotidienne totale de Plenadren en administrant la dose d'entretien deux ou trois fois par jour à 8 ± 2 heures d'intervalle (augmentation du nombre de prises, et non de la dose du matin).
In minder ernstige omstandigheden waarbij parenterale toediening van hydrocortison niet nodig is, bijvoorbeeld milde infecties, koorts ongeacht de oorzaak en stressvolle omstandigheden zoals kleine chirurgische procedures, moet de normale orale dagelijkse vervangingsdosis tijdelijk worden verhoogd; de totale dagelijkse dosis Plenadren dient te worden verhoogd door de onderhoudsdosis twee- of driemaal per dag toe te dienen met tussenpozen van 8 ± 2 uur (een verhoging van het aantal toedieningen, niet een verhoging van de ochtenddosis).