Vertaling van "celles des concentrations plasmatiques obtenues " (Frans → Nederlands) :

Une étude de carcinogénicité d’une durée de 2 ans a mis en évidence une augmentation de l’incidence combinée des adénomes et des carcinomes hépatocellulaires chez les souris mâles, mais pas chez les femelles, à des concentrations plasmatiques de 2 à 4 fois celles des concentrations plasmatiques obtenues chez l’homme à la dose thérapeutique.
In een twee jaar durend onderzoek naar carcinogeniciteit in muizen werd een verhoogde gecombineerde incidentie waargenomen van hepatocellulaire adenomen en carcinomen in mannetjes, maar niet in vrouwtjes, bij plasmaconcentraties die ongeveer twee- tot viermaal hoger waren dan die bereikt worden bij de therapeutische dosering bij mensen.

Les concentrations plasmatiques obtenues après l'administration de plusieurs doses sont comparables à celles obtenues avec une dose unique.
De plasmaconcentraties na meerdere doses zijn vergelijkbaar met de plasmaconcentraties na een eenmalige dosis.

La résorption systémique du diclofénac est très faible comparée aux concentrations plasmatiques obtenues après l’administration de formes orales de diclofénac; par conséquent, la fréquence des effets indésirables systémiques (tels que les troubles gastriques et rénaux) est nettement plus limitée avec le diclofénac topique par rapport à celle observée avec le diclofénac oral.
De systemische resorptie van diclofenac is heel laag vergeleken met de plasmaconcentraties die bekomen worden na toediening van orale vormen van diclofenac en bijgevolg zijn de systemische bijwerkingen (zoals maag- en nierstoornissen) met topische diclofenac veel beperkter vergeleken met de frequentie van bijwerkingen geassocieerd met orale diclofenac.

A des taux plasmatiques 100 à 600 fois supérieurs aux concentrations plasmatiques obtenues lors d'un traitement ophtalmologique chez l'homme, aucun effet tératogène n'a été observé chez le lapin.
Bij plasmaspiegels die 100 tot 600 keer hoger waren dan de plasmaconcentraties bij oftalmologische behandeling van de mens, werd bij het konijn geen effect gezien bij onderzoek naar de teratogeniteit.

Des interactions médicamenteuses cliniquement significatives induites par le furoate de fluticasone/vilanterol aux doses cliniques sont considérées comme peu probables en raison des faibles concentrations plasmatiques obtenues après une administration par voie inhalée.
Klinisch significante geneesmiddelinteracties die gemedieerd worden door fluticasonfuroaat/vilanterol in klinische doses worden onwaarschijnlijk geacht vanwege de lage plasmaconcentraties die worden bereikt na toediening via inhalatie.

En outre, il est peu probable que la clofarabine inhibe l’une des 5 isoformes principales du CYP humain (1A2, 2C9, 2C19, 2D6 et 3A4) ou qu’elle soit un inducteur de 2 de ces isoformes (1A2 et 3A4) aux concentrations plasmatiques obtenues suite à une perfusion intraveineuse de 52 mg/m²/jour.
Daarnaast is het onwaarschijnlijk dat clofarabine een van de belangrijkste 5 humane CYP-isovormen (1A2, 2C9, 2C19, 2D6 en 3A4) remt of 2 van deze isovormen (1A2 en 3A4) versterkt bij plasmaconcentraties die na intraveneuze infusie van 52 mg/m 2 /dag worden bereikt.

Les concentrations plasmatiques de trabectédine obtenues ont été de 10,6 5,4 (C max ), c’est-à-dire plus élevées que celles atteintes chez des patients après la perfusion de 1500 g/m 2 pendant 24 heures (C max de 1,8 ± 1,1 ng/ml) et comparables à celles atteintes après l’administration de la même dose en perfusion de 3 heures (C max de 10,8 ± 3,7 ng/ml).
De bereikte trabectedine-waarden in plasma waren 10,6 5,4 (C max ), hoger dan die werden bereikt bij patiënten na een infusie van 1.500 g/m 2 gedurende 24 uur (C max van 1,8 ± 1,1 ng/ml) en vergelijkbaar met die werden bereikt na toediening van dezelfde dosis bij 3 uur infusie (C max van 10,8 ± 3,7 ng/ml).

Pour les patients ayant une insuffisance hépatique sévère, une réduction de la dose de temsirolimus à 10 mg est recommandée afin d'obtenir des concentrations plasmatiques de temsirolimus et sirolimus (ASC som moyenne d’environ 6510 ng·h/ml ; n=7) se rapprochant de celles obtenues après une dose de 25 mg (ASC som moyenne d’environ 6580 ng·h/ml ; n=6) chez les patients ayant une fonction hépatique normale (voir rubriques 4.2 et 4.4).
Bij patiënten met ernstige leverinsufficiëntie wordt een verlaging van de temsirolimus-dosis tot 10 mg aangeraden om blootstelling van temsirolimus plus sirolimus in het bloed te krijgen (gemiddelde AUC sum ongeveer 6510 ng·h/ml; n=7) die de niveaus benadert van patiënten met een normale leverfunctie na een 25 mg dosis (gemiddelde AUC sum ongeveer 6580 ng·h/ml; n=6) (zie rubrieken 4.2 en 4.4). De AUC sum van temsirolimus en sirolimus op dag 8 bij patiënten met milde en matige leverinsufficiëntie die 25 mg temsirolimus kregen was vergelijkbaar met de AUC sum waargenomen bij patiënten zonder leverinsufficiëntie die 75 mg kregen (gemiddelde AUC sum mild: ongeveer 9770 ng·h/ml, n=13; matig: ongeveer 12380 ng·h/ml, n=6; normaal: ongeveer 10580 ng·h/ml, n=4).

Lors d’une étude de cancérogenèse chez le rat, des néoplasies bénignes liées au traitement ont comporté des tumeurs de l’épithélium des voies biliaires chez les mâles exposés à des concentrations plasmatiques de teduglutide environ 32 et 155 fois plus élevées que celles obtenues chez les patients recevant la dose recommandée (incidence de respectivement 1 sur 44 et 4 sur 48).
In een carcinogeniciteitsstudie bij ratten waren aan de behandeling gerelateerde goedaardige neoplasmata onder meer tumoren van het epitheel van de galwegen bij mannetjes blootgesteld aan plasmawaarden van teduglutide die ongeveer 32 en 155 keer hoger waren dan die bij patiënten die de aanbevolen dagelijkse dosis kregen toegediend (incidentie van respectievelijk 1 op 44 en 4 op 48).

Des adénomes de la muqueuse du jéjunum ont été observés chez 1 mâle sur 50 et chez 5 mâles sur 50 exposés à des concentrations plasmatiques de teduglutide environ 10 et 155 fois plus élevées que celles obtenues chez les patients recevant la dose recommandée.
Adenomen van de mucosa van het jejunum werden waargenomen bij 1 op 50 en 5 op 50 mannetjes blootgesteld aan plasmawaarden van teduglutide die ongeveer 10 en 155 keer hoger waren dan die bij patiënten die de aanbevolen dagelijkse dosis kregen toegediend.