L’administration concomitante de chlorhydrate de tamsulosine et de paroxétine, un inhibiteur puissant du CYP2D6, a induit une multiplication respective par 1,3 et 1,6 de la Cmax et de l’ASC de la tamsulosine, mais ces augmentations ne sont pas considérées comme étant cliniquement significatives.
De gelijktijdige toediening van tamsulosinehydrochloride met paroxetine, een sterke CYP2D6-remmer, leidde tot een stijging van de Cmax en de AUC van tamsulosine met een factor 1,3 en 1,6, respectievelijk, maar deze stijgingen worden niet als klinisch relevant beschouwd.