Traduction de «concernant les anticorps » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa
Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa

Définition: Il existe des variations culturelles importantes dans les manifestations de ce trouble, qui comporte deux types essentiels, ayant de nombreux points communs. Dans le premier type, la caractéristique essentielle est une plainte concernant une fatigue accrue après des efforts mentaux, souvent associée à une certaine diminution des performances professionnelles et des capacités à faire face aux tâches quotidiennes. La fatigabilité mentale est décrite typiquement comme une distractibilité due à une intrusion désagréable d'associations et de souvenirs, une difficulté de concentration ou une pensée globalement inefficace. Dans le deuxième type, l'accent est mis sur des sensations de faiblesse corporelle ou physique et un sentiment d'épuisement après des efforts minimes, associés à des courbatures, des douleurs musculaires et une difficulté à se détendre. Les deux types comportent habituellement plusieurs autres sensations physiques désagréables, telles que des sensations vertigineuses, des céphalées de tension et une impression d'instabilité globale. Il existe par ailleurs souvent une inquiétude concernant une dégradation de la santé mentale et physique, une irritabilité, une anhédonie et des degrés variables de dépression et d'anxiété mineures. Il existe souvent une insomnie d'endormissement, une insomnie du milieu de la nuit ou une hypersomnie. | Syndrome asthénique
Omschrijving: Er komen aanzienlijke culturele verschillen voor bij de presentatie van deze stoornis en er komen twee hoofdvormen voor, met aanzienlijke overlap. Bij de ene vorm is het belangrijkste kenmerk een klacht over toegenomen vermoeidheid na geestelijke inspanning, dikwijls samengaand met enige afname in het efficiënt verrichten van de dagelijkse beroepsarbeid. De geestelijke vermoeibaarheid wordt op typerende wijze beschreven als een zich op onaangename wijze opdringen van verwarrende associaties of herinneringen, moeite met concentreren en algemeen inefficiënt denken. Bij de andere vorm ligt de nadruk op gevoelens van lichamelijke of fysieke zwakte en uitputting na slechts minimale inspanning, samengaand met een gevoel van spierkrampen en pijnen en onvermogen om te ontspannen. Bij beide vormen is een scala van andere onaangename-gevoelens van lichamelijke aard gebruikelijk, zoals duizeligheid, spanningshoofdpijnen en gevoelens van algemene onzekerheid. Bezorgdheid over afnemende geestelijke- en lichamelijke gezondheid, prikkelbaarheid, anhedonie en in geringe mate wisselende-depressiviteit en -angst komen alle veel voor. De eerste en middelste fasen van de slaap zijn vaak gestoord, maar hypersomnie kan ook opvallend zijn. | Neventerm: | vermoeidheidssyndroom

Définition: Cette catégorie concerne des anomalies de la personnalité et du comportement chez l'adulte, survenant en l'absence de troubles préalables de la personnalité et faisant suite à un facteur de stress, soit catastrophique, soit excessif et prolongé, ou à une maladie psychiatrique sévère. Ce diagnostic ne doit être porté que dans les cas où on a la preuve d'un changement manifeste et durable des modes de perception, de relation ou de pensée concernant l'environnement ou soi-même. La modification de la personnalité doit être significative et être associée à un comportement rigide et mal adapté, absent avant la survenue de l'événement pathogène. La modification ne doit pas être la manifestation directe d'un autre trouble mental ni un symptôme résiduel d'un trouble mental antérieur.
Omschrijving: Stoornissen van de persoonlijkheid en het gedrag op volwassen leeftijd die zich hebben ontwikkeld bij personen zonder eerdere persoonlijkheidsstoornis na ondervinding van catastrofale of buitengewoon-lang-aanhoudende stress of na een ernstige psychiatrische-ziekte. Deze diagnosen mogen alleen gesteld worden als er bewijs is van een uitgesproken en duurzame verandering van het patroon waarin iemand de omgeving en zichzelf waarneemt, daarmee in betrekking staat of daarover denkt. De persoonlijkheidsverandering dient aanmerkelijk te zijn en samen te gaan met star en onaangepast gedrag dat voor de pathogene ervaring niet aanwezig was. De verandering mag geen directe manifestatie te zijn van een andere psychische stoornis of een restverschijnsel van enige psychische stoornis, daaraan voorafgaand.

Définition: La caractéristique essentielle de ce trouble est une préoccupation persistante concernant la présence éventuelle d'un ou de plusieurs troubles somatiques graves et évolutifs, se traduisant par des plaintes somatiques persistantes ou par une préoccupation durable concernant l'apparence physique. Des sensations et des signes physiques normaux ou anodins sont souvent interprétés par le sujet comme étant anormaux ou pénibles. L'attention du sujet se concentre habituellement sur un ou deux organes ou systèmes. Il existe souvent une dépression et une anxiété importantes, pouvant justifier un diagnostic supplémentaire. | Dysmorphophobie (non délirante) Hypocondrie Névrose hypocondriaque Nosophobie Peur d'une dysmorphie corporelle
Omschrijving: Het essentiële kenmerk is een voortdurende preoccupatie met de mogelijkheid één of meer ernstige en progressieve lichamelijke ziekten te hebben. Patiënten geven blijk van aanhoudende somatische klachten of een voortdurende preoccupatie met hun uiterlijk. Normale of alledaagse gevoelens en verschijnselen worden door patiënten dikwijls uitgelegd als abnormaal en kwellend en de aandacht is doorgaans gericht op slechts één of twee organen of systemen van het lichaam. Duidelijke depressiviteit en angst zijn vaak aanwezig en kunnen aanvullende diagnosen rechtvaardigen. | Neventerm: | verstoorde lichaamsbeleving [body dysmorphic disorder] | dysmorfofobie (niet met wanen) | hypochondrie | hypochondrische neurose | monosymptomatische hypochondrie | nosofobie

Définition: La caractéristique essentielle est une perte de la mémoire, concernant habituellement des événements importants récents, non due à un trouble mental organique, et trop importante pour être mise sur le compte d'une simple mauvaise mémoire ou d'une fatigue. L'amnésie concerne habituellement des événements traumatisants, tels que des accidents ou des deuils imprévus et elle est le plus souvent partielle et sélective. Une amnésie complète et généralisée est rare, et elle accompagne habituellement une fugue (F44.1); dans ce cas, on doit faire un diagnostic de fugue. On ne doit pas faire ce diagnostic en présence d'un trouble cérébral organique, d'une intoxication, ou d'une fatigue extrême.
Omschrijving: Het belangrijkste kenmerk is geheugenverlies, doorgaans voor belangrijke recente gebeurtenissen, dat niet het gevolg is van een organische psychische stoornis en te groot is om verklaard te worden door gewone vergeetachtigheid of vermoeidheid. De amnesie betreft doorgaans traumatische gebeurtenissen, zoals ongelukken of onverwachte sterfgevallen en is gewoonlijk partieel en selectief. Volledige en gegeneraliseerde amnesie is zeldzaam en is doorgaans onderdeel van een fugue (F44.1). Als dat zo is, dient deze als zodanig geklasseerd te worden. De diagnose dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van organische hersenstoornissen, intoxicatie of buitengewone vermoeidheid.

mesure de l'anticorps contre le coronavirus 2 du syndrome respiratoire aigu sévère
meting van antilichaam tegen SARS-CoV-2

anticorps antinucléaires positifs
antinucleaire factor positief

anticorps contre le coronavirus 2 lié au SRAS (syndrome respiratoire aigu sévère)
antilichaam tegen SARS-CoV-2

anticorps contre le SARS-CoV-2
antilichaam tegen Wuhan-coronavirus

détection de l'anticorps contre le coronavirus 2 du syndrome respiratoire aigu sévère
detectie van antilichaam tegen SARS-CoV-2

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

2.3. Des examens concernant les anticorps HTLV-I doivent être réalisés dans le cas de donneurs
2.3. Er worden tests op HTLV-I-antilichamen uitgevoerd bij donors die wonen in of komen uit een

La présence d’anticorps anti-golimumab peut augmenter le risque de réactions au site d’injection, cependant, le faible nombre de patients positifs aux anticorps anti-golimumab limite la capacité à tirer des conclusions définitives concernant la relation entre les anticorps anti-golimumab et l’efficacité clinique ou la tolérance (voir rubrique 4.4).
De aanwezigheid van antilichamen tegen golimumab kan de kans op reacties op de injectieplaats verhogen (zie rubriek 4.4). Het kleine aantal patiënten dat positief is wat betreft antilichamen tegen golimumab, beperkt de mogelijkheid om definitieve conclusies te trekken met betrekking tot het verband tussen de aanwezigheid van antilichamen tegen golimumab en de klinische werkzaamheid of veiligheid.

En outre, en ce qui concerne la probable protection conférée par les anticorps anti-protéine D contres les infections à H. influenzae non-typable (en particulier l’OMA), on ne connaît pas le seuil de protection et le taux d’anticorps pourrait être insuffisant avec un schéma 2+1.
Wat de mogelijke bescherming door eiwit D antistoffen tegen niet-typeerbare H. influenzae infecties (in het bijzonder AOM) betreft is de beschermingsdrempel bovendien niet gekend en zou het antistofgehalte onvoldoende kunnen zijn met een 2+1-schema.

La détermination du pourcentage de la population traitée chez laquelle des anticorps ont été identifiés dépend du produit concerné.
Afhankelijk van het betrokken product werden deze antilichamen geïdentificeerd in een welbepaald percentage van de behandelde populatie.

Durée de la réponse immunitaire Schéma à une dose chez des sujets âgés de 12 mois à 12 ans Lors de ces études cliniques concernant des sujets sains âgés de 12 mois à 12 ans, ayant été suivis à long terme après l'administration d'une dose de vaccin, des anticorps détectables contre la varicelle (≥ 0,6 unités gpELISA/ml) étaient présents chez 99,1% (3.092/3.120) des sujets à 1 an, chez 99,4% (1.382/1.391) à 2 ans, chez 98,7% (1.032/1.046) à 3 ans, chez 99,3% (997/1.004) à 4 ans, chez 99,2% (727/733) à 5 ans et chez 100% (432/432) à 6 ans.
Duur van de immuunrespons Schema met één dosis bij individuen in de leeftijdsgroep van 12 maanden tot 12 jaar In de klinische studies met gezonde individuen in de leeftijdsgroep van 12 maanden tot 12 jaar, waarin de proefpersonen na vaccinatie met 1 dosis langdurig werden gevolgd, waren 1 jaar na de vaccinatie detecteerbare varicella-antilichamen (gpELISA ≥ 0,6 units/ml) aanwezig bij 99,1% (3.092/3.120), 2 jaar na de vaccinatie bij 99,4% (1.382/1.391), 3 jaar na de vaccinatie bij 98,7% (1.032/1.046), 4 jaar na de vaccinatie bij 99,3% (997/1.004), 5 jaar na de vaccinatie bij 99,2% (727/733) en 6 jaar na de vaccinatie bij 100% (432/432) van de proefpersonen.

Allaitement : Aucune donnée concernant le passage de l’acétate de glatiramère, de ses métabolites ou anticorps dans le lait maternel n’est disponible.
Borstvoeding: Er zijn geen gegevens beschikbaar over de uitscheiding van glatirameer acetaat, zijn metabolieten of antilichamen in de moedermelk.

Les patients traités avec Recombinate doivent être surveillés soigneusement par un suivi clinique et à l’aide de tests de laboratoire appropriés en ce qui concerne le développement d’anticorps inhibiteurs.
Patiënten die met Recombinate behandeld worden, moeten nauwkeurig worden gecontroleerd en gevolgd aan de hand van relevante klinische waarnemingen en laboratoriumtests om de vorming van remmende antistoffen na te gaan.

La Plate-forme décidait de ne pas envoyer de données individuelles concernant les dosages sérologiques des anticorps contre le cytomégalovirus et la toxoplasmose tant que des résultats d'éventuelles études ne soient connus.
Het Platform besliste om geen individuele gegevens mee te delen met betrekking tot het serologisch onderzoek naar cytomegalovirus en toxoplasmose zolang de resultaten van eventuele studies nog niet gekend zijn.

AR du 25 avril 2004 portant interdiction d expériences sur animaux en ce qui concerne la production d anticorps monoclonaux par la méthode de l ascite - erratum [pdf - 43kb]
Koninklijk besluit van 15 juli 2008 tot regeling van de samenstelling en werking van de Raad voor Dierenwelzijn (inclusief huishoudelijk reglement) [pdf - 92kb]

de données comparatives par rapport aux autres traitements proposés dans le traitement de l’ostéoporose, et de données quant à son innocuité à long terme, notamment en ce qui concerne le risque connu d’infections et de cancer avec certains anticorps monoclonaux.
gegevens t.o.v. andere voorgestelde behandelingen van osteoporose, en het gebrek aan gegevens in verband met de veiligheid op lange termijn, vooral wat betreft het gekende risico van infecties en kanker met bepaalde monoklonale antilichamen.