Vertaling van "constaté aucun rapport " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

Définition: Le patient attribue ses symptômes au trouble somatique d'un système ou d'un organe innervé et contrôlé, en grande partie ou entièrement, par le système neurovégétatif: système cardio-vasculaire, gastro-intestinal, respiratoire, et urogénital. Les symptômes sont habituellement de deux types, aucun des deux n'évoquant un trouble somatique de l'organe ou du système concerné. Le premier type concerne des plaintes en rapport avec des signes objectifs d'un hyperfonctionnement neurovégétatif, par exemple des palpitations, une transpiration, des bouffées de chaleur ou de froid, des tremblements, ainsi que des manifestations traduisant une crainte et un sentiment de détresse quant à la présence possible d'un trouble somatique. Le deuxième type concerne des plaintes subjectives non spécifiques et variables, par exemple des douleurs vagues, des sensations de brûlure, de lourdeur, d'oppression, de gonflement ou d'étirement, attribuées par le patient à un organe ou à un système spécifique. | Asthénie neuro-circulatoire Formes psychogènes de:aérophagie | côlon irritable | diarrhée | dyspepsie | dysurie | flatulence | hoquet | hyperventilation | mictions fréquentes | spasme du pylore | toux | Névrose:cardiaque | gastrique | Syndrome de Da Costa
Omschrijving: De klachten worden door de patiënt gebracht alsof ze het gevolg zijn van een lichamelijke ziekte van een orgaansysteem of orgaan dat grotendeels of volledig onder autonome innervatie en controle staat, d.w.z. het cardiovasculaire, gastro-intestinale, respiratoire en urogenitale systeem. De klachten zijn doorgaans van twee typen, die geen van beide duiden op een lichamelijke stoornis van het betrokken orgaan of systeem. Ten eerste zijn er klachten op grond van objectieve symptomen van autonome prikkeling, zoals hartkloppingen, zweten, blozen, tremor en de uiting van angst en verontrusting over de mogelijkheid van een lichamelijke ziekte. Ten tweede zijn er subjectieve klachten van niet-specifieke of veranderlijke aard, zoals vluchtige steken en pijnen, branderig, drukkend en beklemd gevoel en gevoelens van opgeblazenheid of opgezetheid die door de patiënt worden toegeschreven aan een specifiek orgaan of orgaansysteem. | Neventerm: | hartneurose | maagneurose | neurocirculatoire asthenie | psychogene vormen van | aerofagie | psychogene vormen van | diarree | psychogene vormen van | dyspepsie | psychogene vormen van | dysurie | psychogene vormen van | flatulentie | psychogene vormen van | hik | psychogene vormen van | hoest | psychogene vormen van | hyperventilatie | psychogene vormen van | irritable bowel syndrome | psychogene vormen van | pylorospasme | psychogene vormen van | toegenomen mictiefrequentie | syndroom van da Costa

Autres examens spéciaux et investigations de sujets ne se plaignant de rien ou pour lesquels aucun diagnostic n'est rapporté
overige speciale onderzoeken van personen zonder klachten of zonder vermelding van diagnose

Examen général et investigations de sujets ne se plaignant de rien ou pour lesquels aucun diagnostic n'est rapporté
algemeen onderzoek van personen zonder klachten of zonder vermelding van diagnose

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

On n’a constaté aucun rapport significatif entre la consommation subjective de soins et la présence de plaque dentaire, mais bien entre la consommation subjective de soins et la présence de tartre.
Er werd geen verband vastgesteld tussen de subjectieve zorgconsumptie en de aanwezigheid van tandplaque, maar wel tussen de subjectieve zorgconsumptie en de aanwezigheid van tandsteen.

Parmi les jeunes, on n’a constaté aucun rapport significatif entre, d’une part, la consommation subjective de soins et, d’autre part, le degré ou le besoin objectif de soins dentaires.
Bij de jongeren werden er geen significante verbanden vastgesteld tussen enerzijds de subjectieve zorgconsumptie en anderzijds de objectieve tandheelkundige verzorgingsgraad of –nood.

Chez des volontaires sains, la prise concomitante de 40 mg d’ésoméprazole a provoqué une augmentation de 32% de l’aire sous la courbe (AUC) de la concentration plasmatique par rapport au temps, et a prolongé de 31% la demi-vie d’élimination (t 1/2 ), mais on n’a constaté aucune augmentation significative des pics de concentration plasmatique du cisapride.
Bij gezonde vrijwilligers gaf concomitante toediening van 40 mg esomeprazol aanleiding tot een toename met 32 % van de totale blootstelling (AUC) en een verlenging met 31 % van de eliminatiehalfwaardetijd (t ½ ) maar geen significante stijging van de piekplasmaconcentraties van cisapride.

Chez des volontaires sains, la prise concomitante de 40 mg d’ésoméprazole a provoqué une augmentation de 32% de l’aire sous la courbe (AUC) de la concentration plasmatique par rapport au temps, et a prolongé de 31% la demi vie d’élimination (t 1/2 ), mais on n’a constaté aucune augmentation significative des pics de concentration plasmatique du cisapride.
Bij gezonde vrijwilligers resulteerde een gelijktijdige toediening van 40 mg esomeprazol in een toename met 32% van de “area under the plasmaconcentration-time curve (AUC)”, en een verlenging met 31% van de eliminatie-halfwaardetijd (t ½ ) maar niet in een significante toename van de piekplasmaconcentraties van cisapride.

Parmi les jeunes, on n’a constaté aucun rapport significatif entre, d’une part, le besoin subjectif de traitement dentaire et, d’autre part, le degré objectif de soins dentaires et le besoin de soins.
Bij de jongeren werden er geen significante verbanden vastgesteld tussen enerzijds de subjectieve tandheelkundige behandelnood en anderzijds de objectieve tandheelkundige verzorgingsgraad en verzorgingsnood.

Chez des volontaires sains, la prise concomitante de 40 mg d’ésoméprazole a provoqué une augmentation de 32% de l’aire sous la courbe (AUC) de la concentration plasmatique par rapport au temps, et a prolongé de 31% la demivie d’élimination (t1/2), mais on n’a constaté aucune augmentation significative des pics de concentration plasmatique du cisapride.
Bij gezonde vrijwilligers resulteerde een gelijktijdige toediening van 40 mg esomeprazol in een toename met 32% van de “area under the plasmaconcentration-time curve (AUC)”, en een verlenging met 31% van de eliminatie-halfwaardetijd (t ½ ) maar niet in een significante toename van de piekplasmaconcentraties van cisapride.

Parmi les jeunes, on n’a constaté aucun rapport significatif entre, d’une part, la consommation subjective de soins et, d’autre part le degré objectif de soins dentaires ou le besoin de soins.
Bij de jongeren werden er geen verbanden vastgesteld tussen enerzijds de subjectieve zorgconsumptie en anderzijds de objectieve tandheelkundige verzorgingsgraad of –nood.

Dès lors, en considérant que “l’objet de la contestation portait (..) sur la décision fixant au 13 mars 2006 la date de la fin de l’incapacité ; (qu’) il s’agissait pour le juge de déterminer l’existence ou non d’une incapacité de travail (du défendeur) à la date litigieuse du 13 mars 2006 (et que, par) son dispositif, le premier juge a strictement tranché la contestation qui lui était soumise (dans la mesure où) aucune des parties n’a conclu en première instance, (qu’) aucune des parties n’a demandé au premier juge de se prononcer également sur la période subséquente”, et qu’“après dépôt du rapport d’expertise, (le défendeur) n’a pas demandé qu’il soit statué pour toute la période du 13 mars 2006 au 1 er octobre 2007”, et en énonçant encore que “le fait que l’expert ait examiné la capacité de travail non seulement à la date litigieuse mais également ensuite, jusqu’au dépôt de son rapport (.), n’a pas pour effet de saisir le juge d’une contestation plus ample que celle qui lui est soumise par les parties”, pour décider en conséquence qu’“en déclarant entériner le rapport d’expertise tout en concluant que (le défendeur) était en incapacité de travail à partir du 13 mars 2006, le premier juge a correctement tranché la contestation qui lui était soumise, sans qu’il puisse être constaté de contradiction dans son raisonnement”, l’arrêt n’est pas légalement justifié.
Het arrest, dat beslist dat “het geschil () betrekking had op de beslissing die de einddatum van de arbeidsongeschiktheid vaststelde op 13 maart 2006; (dat) de rechter moest bepalen of (de verweerder) op de betwiste datum van 13 maart 2006 al dan niet arbeidsongeschikt was (en dat) de eerste rechter in zijn dictum uitspraak heeft gedaan binnen de grenzen van het hem voorgelegde geschil, (in zoverre) geen van de partijen in eerste aanleg conclusie heeft genomen; (dat) geen van de partijen de eerste rechter heeft gevraagd om ook over de daaropvolgende periode uitspraak te doen”, en dat “(de eiser), na de neerlegging van het deskundigenverslag, niet gevraagd heeft om uitspraak te doen over de gehele periode van 13 maart 2006 tot 1 oktober 2007”, en daarenboven vermeldt dat “het feit dat de deskundige de arbeidsongeschiktheid niet alleen onderzocht heeft op de litigieuze datum maar ook daarna, tot aan de neerlegging van zijn verslag (.), niet tot gevolg heeft dat het geschil dat bij de rechter aanhangig wordt gemaakt, ruimer is dan dat welk de partijen hem hebben voorgelegd”, en bijgevolg beslist dat “de eerste rechter, die het deskundigenverslag goedkeurt maar tegelijkertijd concludeert dat (de verweerder) arbeidsongeschikt was vanaf 13 maart 2006, het hem voorgelegd geschil correct heeft beoordeeld, zonder dat kan worden vastgesteld dat zijn gedachtegang tegenstrijdig was”, is niet naar recht verantwoord.

Un contact régulier avec le dentiste a été constaté chez les adultes atteints de handicaps qui avaient reçu une allocation effective et qui n’avaient rapporté aucun problème pour consulter un dentiste.
Regelmatig contact met de tandarts werd gevonden bij volwassenen met beperkingen die een effectieve tegemoetkoming uitbetaald kregen en die geen probleem rapporteerden om een tandarts te raadplegen.

Sur le plan de la dépendance de soins, aucun rapport significatif n’a pu être démontré entre un problème buccal autosignalé (besoin subjectif de traitement) et le besoin de traitement constaté par l’enquête (besoin objectif de traitement).
Op vlak van zorgafhankelijkheid kon geen significant verband aangetoond worden tussen een zelf aangegeven mondprobleem (subjectieve behandelnood) en de door de onderzoeker vastgestelde behandelnood (objectieve behandelnood).