Vertaling van "des patients stables " (Frans → Nederlands) :

TERMINOLOGIE

patient | patient
patiënt | zieke

Définition: Trouble psychotique aigu, caractérisé par la présence de symptômes psychotiques relativement stables, justifiant un diagnostic de schizophrénie, mais persistant moins d'un mois. Les caractéristiques polymorphes instables décrites en F23.0 sont absentes. Quand les symptômes schizophréniques persistent, le diagnostic doit être modifié pour celui de schizophrénie (F20.-). | Accès | Psychose | Trouble | schizophréniforme de courte durée | Onirophrénie Réaction schizophrénique Schizophrénie aiguë (indifférenciée)
Omschrijving: Een acute psychotische stoornis waarin de psychotische symptomen betrekkelijk stabiel zijn en een diagnose van schizofrenie rechtvaardigen, maar minder dan ongeveer één maand hebben voortgeduurd; de veelvormige en instabiele kenmerken, zoals beschreven onder F23.0, zijn afwezig. Als de schizofrene symptomen aanhouden dient de diagnose gewijzigd te worden in schizofrenie (F20.-). | Neventerm: | acute (ongedifferentieerde) schizofrenie | kortdurende schizofreniforme psychose | kortdurende schizofreniforme stoornis | oneirofrenie | schizofrene reactie

Définition: Trouble psychotique aigu, caractérisé par la présence au premier plan du tableau clinique d'idées délirantes ou d'hallucinations relativement stables, mais ne justifiant pas un diagnostic de schizophrénie (F20.-). Quand les idées délirantes persistent, le diagnostic doit être modifié pour celui de trouble délirant persistant (F22.-). | Psychose paranoïaque psychogène Réaction paranoïaque
Omschrijving: Een acute psychotische stoornis waarin betrekkelijk stabiele wanen of hallucinaties de belangrijkste klinische kenmerken zijn, maar zij rechtvaardigen een diagnose van schizofrenie (F20.-) niet. Als de wanen aanhouden dient de diagnose gewijzigd te worden in persisterende waanstoornis (F22.-). | Neventerm: | paranoïde reactie | psychogene paranoïde psychose

Définition: Le sujet est incertain quant à son identité sexuelle ou son orientation sexuelle et sa souffrance est responsable d'anxiété ou de dépression. La plupart du temps, cela survient chez des adolescents qui ne sont pas certains de leur orientation, homosexuelle, hétérosexuelle ou bisexuelle, ou chez des sujets qui, après une période d'orientation sexuelle apparemment stable (souvent dans une relation de longue durée) éprouvent un changement dans leur orientation sexuelle.
Omschrijving: De patiënt lijdt onder onzekerheid omtrent zijn of haar genderidentiteit of seksuele oriëntatie, waardoor angst of depressiviteit worden veroorzaakt. Meestal komt dit voor bij adolescenten die niet zeker weten of zij homoseksueel, heteroseksueel of biseksueel zijn of bij personen die na een periode van ogenschijnlijk evenwichtige seksuele oriëntatie (dikwijls in een langdurige relatie), ervaren dat hun seksuele oriëntatie aan het veranderen is.

Définition: La schizophrénie paranoïde se caractérise essentiellement par la présence d'idées délirantes relativement stables, souvent de persécution, habituellement accompagnées d'hallucinations, en particulier auditives, et de perturbations des perceptions. Les perturbations des affects, de la volonté et du langage, de même que les symptômes catatoniques, sont soit absents, soit relativement discrets. | Schizophrénie paraphrénique
Omschrijving: Paranoïde schizofrenie wordt beheerst door betrekkelijk stabiele, dikwijls paranoïde wanen, doorgaans vergezeld van hallucinaties, voornamelijk van de akoestische soort en verstoringen van de waarneming. Stoornissen van affect, wil en spraak en katatone symptomen zijn afwezig of betrekkelijk onopvallend. | Neventerm: | dementia paranoides | parafrene schizofrenie

Définition: Les troubles schizophréniques se caractérisent habituellement par des distorsions fondamentales et caractéristiques de la pensée et de la perception, ainsi que par des affects inappropriés ou émoussés. La clarté de l'état de conscience et les capacités intellectuelles sont habituellement préservées, bien que certains déficits des fonctions cognitives puissent apparaître au cours de l'évolution. Les phénomènes psychopathologiques les plus importants sont: l'écho de la pensée, les pensées imposées et le vol de la pensée, la divulgation de la pensée, la perception délirante, les idées délirantes de contrôle, d'influence ou de passivité, les hallucinations dans lesquelles des voix parlent ou discutent du sujet à la troisième personne, les troubles du cours de la pensée et les symptômes négatifs. L'évolution des troubles schizophréniques peut être continue, épisodique avec survenue d'un déficit progressif ou stable, ou bien elle peut comporter un ou plusieurs épisodes suivis d'une rémission complète ou incomplète. On ne doit pas faire un diagnostic de schizophrénie quand le tableau clinique comporte des symptômes dépressifs ou maniaques importants, à moins d'être certain que les symptômes schizophréniques précédaient les troubles affectifs. Par ailleurs, on ne doit pas porter un diagnostic de schizophrénie quand il existe une atteinte cérébrale manifeste ou une intoxication par une drogue ou un sevrage à une drogue. Des troubles semblables apparaissant au cours d'une épilepsie ou d'une autre affection cérébrale, sont à coder en F06.2, ceux induits par des substances psycho-actives étant à classer en F10-F19 avec le quatrième chiffre .5.
Omschrijving: De schizofrene stoornissen worden in het algemeen gekarakteriseerd door fundamentele en kenmerkende verstoringen van denken en waarneming en door een inadequaat of vlak affect. Helder bewustzijn en intellectueel vermogen zijn doorgaans behouden, zij het dat bepaalde cognitieve tekortkomingen zich in de loop des tijds kunnen ontwikkelen. De belangrijkste psychopathologische verschijnselen omvatten 'Gedankenlautwerden'; gedachteninbrenging of -onttrekking; gedachtenuitzending; waanwaarneming en wanen omtrent het onder controle van derden staan; macht of passiviteit; gehallucineerde stemmen die de patiënt bekritiseren of over deze praten in de derde persoon; denkstoornissen en negatieve symptomen. | Het beloop van schizofrene stoornissen kan ononderbroken zijn, episodisch met toenemend of stabiel functieverlies of er kunnen een of meer episoden zijn met volledige of gedeeltelijke remissie. De diagnose van schizofrenie dient niet gesteld te worden in de aanwezigheid van uitgebreide depressieve of manische symptomen, tenzij het duidelijk is dat schizofrene symptomen aan de affectieve stoornis voorafgingen. Ook dient schizofrenie niet gediagnosticeerd te worden in de aanwezigheid van een duidelijke hersenaandoening of tijdens toestanden van intoxicatie met drugs of van onthouding van drugs. Gelijkvormige stoornissen die ontstaan in de aanwezigheid van epilepsie of een andere hersenaandoening dienen geklasseerd te worden onder F06.2 en die welke teweeg-gebracht worden door psychoactieve middelen onder F10-F19 met gemeenschappelijk vierde-teken .5.

angor stable
stabiele angina pectoris

Afibrinogénémie congénitale Carence en:AC-globuline | proaccélérine | Carence en facteur:I [fibrinogène] | II [prothrombine] | V [labile] | VII [stable] | X [Stuart-Prower] | XII [Hageman] | XIII [stabilisant de la fibrine] | Disfibrinogénémie (congénitale) Hypoproconvertinémie Maladie de Owren
congenitale afibrinogenemie | deficiëntie van | AC globuline | deficiëntie van | proaccelerine | deficiëntie van factor | I [fibrinogeen] | deficiëntie van factor | II [protrombine] | deficiëntie van factor | V [labiel] | deficiëntie van factor | VII [stabiel] | deficiëntie van factor | X [Stuart-Prower] | deficiëntie van factor | XII [Hageman] | deficiëntie van factor | XIII [fibrinestabiliserend] | dysfibrinogenemie (congenitaal) | hypoproconvertinemie | ziekte van Owren

diabète (sucré) (avec obésité) (sans obésité) (de):adulte | maturité | non cétosique | non insulino-dépendant du sujet jeune | stable | type II
diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | adult-onset | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | maturity-onset | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | NIDDM | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | niet-ketotisch | diabetes (mellitus)(met of zonder obesitas) | stabiel | niet-insulineafhankelijke diabetes op jonge leeftijd

enseignement au patient concernant la déclaration des droits du patient
patiënteneducatie over rechten van patiënt

IN-CONTEXT TRANSLATIONS

Prise en charge de l’angor stable Aucune nouvelle étude importante n’a été retrouvée sur les patients atteints d’angor stable; un certain nombre d’études (surtout avec des stents) dans des populations de patients dont certains étaient atteints d’angor stable, seront discutées dans une mise à jour plus détaillée (disponible sur www.cbip.be à partir de janvier 2010).
Aanpak van stabiele angor Er werden geen belangrijke nieuwe studies gevonden bij patiënten met stabiele angor; een aantal studies (vooral met stents) bij populaties waar een deel van de patiënten stabiele angor had, zullen besproken worden in een lange update (beschikbaar vanaf januari 2010 op www.bcfi.be).

Cinq études ont examiné des patients présentant un angor stable, les 3 autres études incluaient des patients dont l’état cardiaque était stable et qui avaient récemment eu un infarctus du myocarde.
Vijf studies onderzochten patiënten met stabiele angor, in de 3 andere studies waren cardiaal stabiele patiënten met recent myocardinfarct opgenomen.

Dans le cas où il existe une relation stable médecin/patient, éventuellement à l'appui d'un dossier médical global, un médecin généraliste peut écrire au patient pour lui rappeler le check-up préventif.
Ingeval er een vaste arts-patiëntrelatie bestaat, desgevallend gestaafd met een GMD, kan de patiënt aangeschreven worden voor een preventieve check-up.

Alors que les dépenses des patients hospitalisés – qu’ils soient ou non concernés par le système forfaitaire – sont grosso modo stables, une nette hausse est à constater pour les dépenses consacrées aux patients ambulatoires (évolution des dépenses pour patients ambulatoires : + 16,9 % en 2007 par rapport à 2006).
Daar waar de uitgaven voor gehospitaliseerde patiënten, zowel voor patiënten die onder het forfaitair systeem vallen als deze die er buiten vallen grosso modo stabiel zijn, is er voor de uitgaven voor ambulante patiënten een sterke stijging (groei uitgaven ambulante patiënten: 16,9% groei voor 2007 versus 2006). Het is de stijging van de uitgaven voor de ambulante patiënten die verantwoordelijk is voor de groei van de ziekenhuisuitgaven (groei totale ziekenhuisuitgaven: 8,5% voor 2007 versus 2006).

Anti-épileptiques N03A 1,7 millions + 2% augmentation 9.700 patients - 1% diminution € 3,1 millions 0% stable Antipsychotiques N05A 1,15 millions + 37% 14.000 patients + 14% € 3,2 millions + 34% augmentation augmentation augmentation Antidépresseurs N06A 900.000 - 4,6% diminution 8.500 patients - 12% diminution € 392.000 - 23% diminution
Psychostimulantia N06B 4,87 miljoen + 46% stijging 31.158 patiënten + 33% stijging € 5,68 miljoen + 92% stijging Anti-epileptica N03A 1,7 miljoen + 2% stijging 9.700 patiënten - 1% daling € 3,1 miljoen 0% stabiel Antipsychotica N05A 1,15 miljoen + 37% stijging 14.000 patiënten + 14% stijging € 3,2 miljoen + 34% stijging Antidepressiva N06A 900.000 - 4,6% daling 8.500 patiënten - 12% daling € 392.000 - 23% daling Bron. Farmanet, RIZIV.

Sur base des études disponibles, il est recommandé de traiter tout patient atteint d’une insuffisance cardiaque systolique par un β-bloquant, pour autant que l’état du patient soit stable.
Op basis van de beschikbare studies wordt aanbevolen elke patiënt met systolisch hartfalen te behandelen met een β-blokker, op voorwaarde dat de toestand van de patiënt stabiel is.

- Dans l’étude Associate [Eur Heart J 2009; 30:540-8], une étude contrôlée par placebo chez 889 patients atteints d’angor stable déjà traités par un β-bloquant, aucune différence statistiquement significative n’a été observée entre les deux groupes en ce qui concerne le nombre de crises d’angor ou l’utilisation de dérivés nitrés.
- In de Associate-studie [Eur Heart J 2009; 30:540-8], een placebogecontroleerde studie uitgevoerd bij 889 patiënten met stabiele angor die reeds behandeld werden met een β-blokker, werd geen statistisch significant verschil gevonden tussen beide groepen voor wat betreft het aantal angoraanvallen of het gebruik van nitraten.

Le positionnement de l’ivabradine est dès lors le suivant: l’ivabradine ne remplace pas les traitements standards bien éprouvés de l’angor stable (β-bloquants, antagonistes du calcium) et de l’insuffisance cardiaque (β-bloquants, IECA, antagonistes de l’aldostérone), mais peut être utile chez les patients qui gardent une fréquence cardiaque ≥ 75 battements/minute malgré un traitement standard optimalisé ou qui sont intolérants aux β-bloquants.
De plaatsbepaling van ivabradine is dus als volgt: ivabradine neemt niet de plaats in van de standaardbehandelingen met bewezen gunstig effect bij stabiele angor (β-blokkers, calciumantagonisten) en hartfalen (β-blokkers, ACE-inhibitoren, aldosteronantagonisten), maar kan nuttig zijn bij patiënten met een hartfrequentie ≥ 75 slagen/minuut ondanks optimale standaardbehandeling, of bij patiënten die β-blokkers niet verdragen.

L’étude EUROPA: périndopril (8 mg p.j) versus placebo, chez des patients atteints d’angor stable.
De EUROPA-studie: perindopril (8 mg p.d) versus placebo, bij patiënten met stabiele angor.

Efficacy of perindopril in reduction of cardiovascular events among patients with stable coronary artery disease: randomised, double-bl Lancet 362 : 782-788(2003)
Efficacy of perindopril in reduction of cardiovascular events among patients with stable coronary artery disease: randomised, double-bli Lancet 362 : 782-788(2003)