Traduction de «dos de volontaires » (Français → Néerlandais) :

TERMINOLOGIE

dos, incluant le dos du cou
rug, inclusief nek

difficulté à tousser volontairement
vrijwillig hoesten: moeilijk

aptitude à tousser volontairement
vermogen om te hoesten uit eigen beweging

incapable de tousser volontairement
kan niet hoesten uit eigen beweging

intoxication médicamenteuse volontaire
intentionele intoxicatie door geneesmiddel

capable de tousser volontairement
kan hoesten uit eigen beweging

Définition: Le diagnostic de stupeur repose sur la présence d'une diminution importante ou d'une absence des mouvements volontaires et d'une réactivité normale à des stimuli externes tels que la lumière, le bruit, ou le toucher, mais l'examen clinique et les examens complémentaires ne mettent en évidence aucun élément en faveur d'une cause physique. Par ailleurs, on dispose d'arguments en faveur d'une origine psychogène du trouble, dans la mesure où il est possible de mettre en évidence des événements ou des problèmes stressants récents.
Omschrijving: Dissociatieve stupor wordt gediagnosticeerd op basis van een ernstige vermindering of afwezigheid van willekeurige bewegingen en normale reacties op externe stimuli, zoals licht, geluid en aanraking, maar lichamelijk en aanvullend onderzoek brengt geen aanwijzingen voor een lichamelijke oorzaak aan het licht. Daarenboven zijn er positieve aanwijzingen voor een psychogene oorzaak in de vorm van recente stressvolle gebeurtenissen of problemen.

Définition: Trouble décrit jusqu'ici uniquement chez les filles, caractérisé par un développement initial apparemment normal, suivi d'une perte partielle ou complète du langage, de la marche, et de l'usage des mains, associé à un ralentissement du développement crânien et survenant habituellement entre 7 et 24 mois. La perte des mouvements volontaires des mains, les mouvements stéréotypés de torsion des mains et une hyperventilation, sont caractéristiques de ce trouble. Le développement social et le développement du jeu sont arrêtés, alors que l'intérêt social reste habituellement conservé. Une ataxie du tronc et une apraxie se manifestent à partir de l'âge de quatre ans, suivies souvent par des mouvements choréoathétosiques. Le trouble entraîne presque toujours un retard mental sévère.
Omschrijving: Een toestand, tot dusver alleen bij meisjes aangetroffen, waarin een ogenschijnlijk normale vroege ontwikkeling wordt gevolgd door gedeeltelijk of volledig verlies van spraak en vaardigheid in voortbeweging en gebruik van handen, begeleid door afname van de schedelgroei, die doorgaans aan het licht treedt op de leeftijd van 7 tot 24 maanden. Verlies van doelgerichte handbewegingen, handenwringende stereotypieën en hyperventilatie zijn kenmerkend. Sociale ontwikkeling en ontwikkeling van het spelen komen tot stilstand, maar de sociale belangstelling blijft meestal intact. Rompataxie en -apraxie beginnen zich te ontwikkelen op een leeftijd van vier jaar en choreoathetoïde bewegingen volgen dikwijls. Ernstige zwakzinnigheid is bijna onveranderlijk de uitkomst.

cigarettes dispositif incendiaire incendie volontaire
brandbom | brandstichting | sigaretten

Définition: Trouble caractérisé par une émission fécale répétée, involontaire ou volontaire, habituellement de consistance normale ou quasi-normale, dans des lieux non appropriés à cet usage, compte-tenu du contexte socio-culturel du sujet. Il peut s'agir de la persistance anormale de l'incontinence infantile physiologique, ou de la perte du contrôle sphinctérien survenant après une période de continence fécale, ou encore d'une émission fécale délibérée dans des lieux non appropriés en dépit d'un contrôle sphinctérien normal. L'encoprésie peut constituer un trouble isolé, mono-symptomatique, ou faire partie d'un autre trouble, en particulier un trouble émotionnel (F93.-) ou un trouble des conduites (F91.-). | Encoprésie:fonctionnelle | psychogène | Incontinence fécale d'origine non organique
Omschrijving: Herhaaldelijke, willekeurige of onwillekeurige productie van feces, doorgaans van normale of vrijwel normale consistentie, op daartoe in de eigen socio-culturele omgeving niet bestemde plaatsen. De toestand kan een abnormale voortzetting betekenen van normale kinderlijke incontinentie of een verlies van continentie na reeds verworven sfincterbeheersing of de opzettelijke productie van feces op ongeschikte plaatsen ondanks normale fysiologische sfincterbeheersing. De toestand kan voorkomen als een monosymptomatische stoornis of kan deel uitmaken van een uitgebreidere stoornis, met name van een emotionele stoornis (F93.-) of een gedragsstoornis (F91.-). | Neventerm: | functionele encopresis | incontinentie voor feces van niet-organische oorsprong | psychogene encopresis

TRADUCTIONS EN CONTEXTE

Lors d’essais pharmacocinétiques, une dose de gel à 0,5% (15 mg de piroxicam) a été appliquée sur la peau du dos de volontaires sains et tout résidu a été retiré après huit heures : les concentrations sériques ont augmenté régulièrement jusqu’à une moyenne de 147 ng/ml 23 heures après l’application, soit un pic égal à 1/15e de celui qui est atteint avec une dose orale équivalente administrée sous forme de capsule.
Bij farmacokinetische proeven uitgevoerd bij gezonde vrijwilligers werd een dosis gel à 0,5 % (15 mg piroxicam) aangebracht op de huid van de rug en werd na acht uur ieder residu verwijderd: de serumspiegels stegen regelmatig tot een gemiddelde van 147 ng/ml 23 uur na de applicatie, dit is een piek die gelijk is aan 1/15e van die welke wordt bereikt met een equivalente orale dosis toegediend in capsulevorm.

Bien que cela n’ait pas été étudié, la diffusion de la terbinafine dans le stratum corneum est probablement plus importante chez les patients ayant un pied d’athlète comparativement à celle observée au niveau du dos chez le volontaire sain.
Alhoewel dit niet onderzocht werd, zal de terbinafineconcentratie in het stratum corneum waarschijnlijk hoger zijn bij patiënten met tinea pedis vergeleken met concentatries op de rug van gezonde vrijwilligers.

Lors d'études pharmacocinétiques chez des volontaires sains, une dose de gel à 0,5 % (soit 15 mg de piroxicam) a été appliquée sur l'épiderme du dos et tout résidu a été éliminé après huit heures : les concentrations sériques se sont élevées régulièrement jusqu'à une moyenne de 147 ng/ml 23 heures après l'application, soit un pic égal à 1/15 de celui que produit une dose orale équivalente administrée en gélule.
Bij farmacokinetische proeven uitgevoerd bij gezonde vrijwilligers werd een dosis gel à 0,5% (15 mg piroxicam) geappliceerd op de huid van de rug en werd na acht uur ieder residu verwijderd: de serumspiegels stegen regelmatig tot een gemiddelde van 147 ng/ml 23 uur na de applicatie, dit is een piek die gelijk is aan 1/15 van deze die wordt bereikt met een equivalente orale dosis toegediend in capsulevorm.