Traduction de «dépense moyenne supérieure » (Français → Néerlandais) :

Dans la population totale, l’insuffisance rénale chronique, la santé mentale et les maladies rares prises comme pathologie unique ont une dépense moyenne supérieure à 20.000€ alors que la dépense moyenne pour un malade chronique est de 5.076€.
Als we de chronische nierinsufficiëntie, de geestelijke gezondheid en de zeldzame ziektes als één pathologie bekijken, vertegenwoordigen deze een gemiddelde uitgave die hoger is dan €20.000, terwijl de gemiddelde uitgave voor een chronisch zieke €5067 bedraagt.

La dépense moyenne du Wallon est supérieure de 1,7% à la moyenne nationale, tandis que les dépenses moyennes du Flamand et du Bruxellois se situent respectivement à 0,6% et 1,9% en dessous de la moyenne nationale.
De gemiddelde uitgave van de Waal ligt 1,7% hoger dan het nationale gemiddelde, terwijl de gemiddelde uitgaven van de Vlaming en de Brusselaar respectievelijk rond 0,6% en 1,9% onder het nationale gemiddelde vallen.

Si un arrondissement se situe dans la tranche 105-115% pour l’indice par rapport à la moyenne nationale, c’est qu’il a une dépense moyenne entre 5 et 15% supérieure à la moyenne nationale.
Indien een arrondissement zich bevindt in de groep 105-115% voor de index in vergelijking met het nationaal gemiddelde, dan wil dit zeggen dat er een gemiddelde uitgave is tussen 5 en 15% dat hoger is dan het nationaal gemiddelde.

Pour la Flandre et la Wallonie, la dépense observée par habitant est respectivement supérieure de 1% (21,43€) et 0,1% (2,4€) à la dépense moyenne prédite.
Voor Vlaanderen en Wallonië ligt de geobserveerde uitgave per lid respectievelijk 1% (21,43€) en 0,1% (2,4€) hoger dan de verwachte gemiddelde uitgave.

La dépense moyenne standardisée directe est inférieure de 3,8% (79,85€) à Bruxelles et supérieures de 1,6% (34,15€) et 0,3% (6,15€) à la dépense nationale observée par assuré respectivement en Flandre et en Wallonie.
De direct gestandaardiseerde gemiddelde uitgave in Brussel ligt 3,8% (79,85€) lager en in Vlaanderen en Wallonië respectievelijk 1,6% (34,15€) en 0,3% (6,15€) hoger dan de nationaal geobserveerde uitgave per lid.

Sur la période l’assurance ayant pris en charge une part croissante de ces dépenses (77,9% en 1997, 81,5% en 2008), elle connaît une croissance annuelle moyenne supérieure : 5,7%.
Over de periode waarin de verzekering een steeds groter aandeel van die uitgaven ten laste heeft genomen (77,9 % in 1997, 81,5 % in 2008), stelt men een hogere gemiddelde jaarlijkse stijging vast: 5,7 %.

La dépense du Wallon moyen est supérieure de 1,7% à la moyenne (28,75 euro), tandis que la dépense du Flamand moyen et le Bruxellois moyen se situent à 0,6% (10,78 euro) et 1,9% (31,95 euro) en dessous de la moyenne.
De uitgave van de gemiddelde Waal ligt dus 1,7% hoger dan het gemiddelde (28,75 euro), terwijl de uitgave van de gemiddelde Vlaming en de gemiddelde Brusselaar zich op 0,6% (10,78 euro) en 1,9% (31,95 euro) onder het gemiddelde bevindt.

Par exemple, un arrondissement peut avoir une dépense par bénéficiaire supérieure à la moyenne nationale pour les catégories d’âge jeunes et inférieure à la moyenne nationale pour les catégories les plus âgées.
Bijvoorbeeld, een arrondissement kan een uitgave per rechthebbende hebben die hoger is dan het nationaal gemiddelde voor de jongere leeftijdscategorieën en lager dan het nationaal gemiddelde voor de oudere leeftijdscategorieën.