Vertaling van "d’urgence hospitalier pour " (Frans → Nederlands) :

Aux Pays-Bas, on estime qu’environ 50.000 personnes sont traitées chaque année par un médecin généraliste et/ou dans un service d’urgence hospitalier pour une morsure d’animal.
Men schat dat er in Nederland elk jaar ongeveer 50.000 mensen door de huisarts en/of op de spoedafdeling van een ziekenhuis daarvoor behandeld worden.

Le travailleur salarié ou non salarié (ou un membre de sa famille), dont l’état vient à nécessiter immédiatement des prestations (hospitalières ou non hospitalières) au cours d’un séjour sur le territoire d’un autre État membre [on vise là l’hypothèse de soins s’avérant immédiatement nécessaires lors d’un séjour à l’étranger (par exemple, hospitalisation d’urgence lors de vacances à l’étranger)], ou qui est autorisé par l’institution compétente (l’institution de sécurité sociale à laquelle il est affilié) à se rendre sur le territoire d’un autre État membre pour y recevoir des soins (hospitaliers ou non hospitaliers) appropriés à son état, a droit aux prestations en nature servies, pour le compte de l’institution compétente, par l’institution du lieu de séjour selon la législation appliquée par celle-ci, comme s’il était affilié à cette dernière institution.
De werknemer of zelfstandige (of een gezinslid) wiens toestand onmiddellijk verstrekkingen (al dan niet in het ziekenhuis) vereist tijdens een verblijf op het grondgebied van een andere lidstaat [hier wordt de hypothese beoogd van de behandeling die onmiddellijk medisch noodzakelijk blijkt tijdens een verblijf in het buitenland (bijvoorbeeld, dringende opname in het ziekenhuis tijdens een vakantie in het buitenland)] of die van het bevoegde orgaan (socialezekerheidsinstelling waarbij hij is aangesloten) de toestemming heeft ontvangen om zich naar het grondgebied van een andere lidstaat te begeven teneinde aldaar een voor zijn gezondheidstoestand passende behandeling (al dan niet in het ziekenhuis) te ondergaan, heeft recht op verstrekkingen welke voor rekening van het bevoegde orgaan door het orgaan van de woon- of verblijfplaats worden verleend volgens de door dit orgaan toegepaste wettelijke regeling, alsof deze werknemer of zelfstandige bij laatstbedoeld orgaan was aangesloten.

Selon une étude réalisée en 1998 par La Coordination des Urgences, la Ligue bruxelloise Francophone pour la Santé Mentale et le département « Adolescence » du Service de Santé Mentale de l’Université Libre de Bruxelles, seulement une tentative de suicide sur six a fait l’objet d’un passage par un service d’urgence hospitalier.
According to a study conducted in 1998 by the Coordination des Urgences, the Ligue Bruxelloise Francophone pour la Santé Mentale (i.e. francophone Brussels league for mental health) and the “Adolescence” department of the Service de Santé mentale de l'Université Libre de Bruxelles (i.e. the Mental Health Service of the Free University of Brussels), only one out of six attempted suicides is treated by a hospital emergency service.

L'article 1er de cet arrêté dispose: " Pour l'application du présent arrêté, il faut entendre par service d'urgence: un service d'un établissement hospitalier qui répond à la description énoncée (à l'annexe 1) de l'arrêté royal du 28 novembre 1986 fixant.." (cf. point 2. supra).
Artikel 1 van dit besluit bepaalt: " Voor de toepassing van dit besluit moet worden verstaan onder spoedgevallendienst: een ziekenhuisdienst die beantwoordt aan de omschrijving bepaald in bijlage 1 van het K.B. van 28 november 1986 houdende vaststelling.." (cfr punt 2. supra).

Leur activité s’est en effet progressivement popularisée sous le terme impropre de SAMU, par analogie avec le système français. A noter qu’en France, l’évolution s’est curieusement faite à l’inverse de la Belgique, débutant dès 1957 par la médicalisation des secours, suivie en 1965 par la constitution de SAMU (service public départemental intégré à un grand centre hospitalier, plateau de communications, qui a pour missions l’écoute médicale permanente et l’organisation de la réponse à l’urgence) et la coordination des SMUR, pour s’achever ces dernières années par le numéro d’appel unique (le « 15 »).
In 1957 werd de nooddienst gemedicaliseerd en in 1965 werd de SAMU opgericht (departementale overheidsdienst geïntegreerd binnen een groot ziekenhuiscentrum, communicatieplateau dat als missie de permanente medische wacht en de organisatie van een reactie op het spoedgeval heeft) en de coördinatie van de MUG’s om in de laatste jaren te komen tot één enkel oproepnummer ( de “ 15”)

“Honoraires pour assistance médicale donnée par un médecin d'une fonction reconnue de soins urgents spécialisés pour le transport avec accompagnement médical d'un patient hospitalisé vers un établissement hospitalier autre que l'établissement dont fait partie la fonction reconnue de soins urgents spécialisés, en vue de la fixation en urgence d'un diagnostic et/ou traitement”.
“Honorarium voor geneeskundige bijstand verleend door een arts van een erkende functie gespecialiseerde spoedgevallenzorg voor een medisch begeleid transport van een opgenomen patiënt naar een ander ziekenhuis dan het ziekenhuis waarvan de erkende functie gespecialiseerde spoedgevallenzorg deel uitmaakt, met het oog op een dringend uit te voeren diagnosestelling en/of behandeling”.

1) Prévoir la possibilité pour un médecin hospitalier ayant un patient hémophile en charge dans une situation d’urgence, de se connecter au Registre National et d’obtenir sur base du numéro d’hémophile (Carte d’Hémophile) les coordonnées du Centre où est suivi le patient et celles de la personne de contact (base de données consultable) 2) Recevoir un feedback annuel sur l’évolution de la prise en charge, en terme de :
1) Voor een ziekenhuisgeneesheer die een hemofiliepatiënt in een noodsituatie behandelt, moet worden voorzien in de mogelijkheid om zich aan te sluiten op het rijksregister, en om op basis van het hemofilienummer (hemofiliekaart) de gegevens van het centrum te verkrijgen waar de patiënt wordt gevolgd en die van de contactpersoon (raadpleegbare databank) 2) Feedback ontvangen over de evolutie van de tenlasteneming in termen van:

Pour être exhaustif, soulignons encore qu’en vertu de l’article 294, § 1 er , 3°, de l’arrêté royal du 3 juillet 1996 portant exécution de la loi relative à l’assurance obligatoire soins de santé et indemnités, coordonnée le 14 juillet 1994, un bénéficiaire a toujours droit à une intervention dans les coûts des prestations de santé à charge de l’assurance obligatoire soins de santé belge s’il doit être hospitalisé d’urgence dans un établissement hospitalier pendant un séjour temporaire à l’étranger, sans préjudice des dispositions de l’ordre international.
Voor de volledigheid dient er nog op gewezen te worden dat een rechthebbende overeenkomstig artikel 294, § 1, 3°, van het Koninklijk besluit van 3 juli 1996 tot uitvoering van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, altijd recht heeft op een tegemoetkoming in de kosten voor geneeskundige verstrekkingen ten laste van de Belgische verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging wanneer hij dringend in een verplegingsinstelling moet worden opgenomen gedurende een tijdelijk verblijf in het buitenland, onverminderd de bepalingen van de internationale rechtsorde.

La loi organise l’obligation de secours, en conférant un pouvoir de réquisition au préposé, avec pour corollaire, une dérogation importante à la liberté de chacun relativement au choix du médecin, du service d’ambulance, du service hospitalier ou de la fonction « service mobile d’urgence ».
De wet organiseert de hulpverplichting door het verlenen van de opvorderingsmacht aan de aangestelde, met als logisch gevolg een belangrijke beperking van de vrijheid van elkeen met betrekking tot de keuze van de geneesheer, van de ambulancedienst, van de ziekenhuisdienst of van de functie “mobiele urgentiegroep”.

La loi organise ainsi l’obligation de secours, en conférant un pouvoir de réquisition au préposé, avec pour corollaire, une dérogation importante à la liberté de chacun relativement au choix du médecin, du service d’ambulance, du service hospitalier ou de la fonction « service mobile d’urgence ».
Op deze wijze organiseert de wet de hulpverplichting door het verlenen van de opvorderingsmacht aan de aangestelde, met als logisch gevolg een belangrijke beperking van de vrijheid van elkeen met betrekking tot de keuze van de geneesheer, van de ambulancedienst, van de ziekenhuisdienst of van de functie “mobiele urgentiegroep”.