Traduction de «gesteld aan de geadresseerde » (Français → Néerlandais) :

Evenmin maakt het onderscheid in het meedelen van akten van rechtspleging, meer bepaald betekening van het vonnis bij gerechtsdeurwaarder of de kennisgeving overeenkomstig artikel 792, tweede en derde lid, van het Gerechtelijk Wetboek, een schending uit van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in de interpretatie dat de voorzieningstermijnen ingaan op de datum waarop de gerechtsbrief door de postdiensten ter hand is gesteld aan de geadresseerde in eigen persoon of aan diens woonplaats (Arr. Gr.
Evenmin maakt het onderscheid in het meedelen van akten van rechtspleging, meer bepaald betekening van het vonnis bij gerechtsdeurwaarder of de kennisgeving overeenkomstig artikel 792, tweede en derde lid, van het Gerechtelijk Wetboek, een schending uit van de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in de interpretatie dat de voorzieningstermijnen ingaan op de datum waarop de gerechtsbrief door de postdiensten ter hand is gesteld aan de geadresseerde in eigen persoon of aan diens woonplaats (Arr. Gr. Hof nr. 170/2003 van 17.12.2003, rolnr.

Wanneer de kennisgeving van het vonnis gebeurt bij gerechtsbrief wordt de beroepstermijn berekend vanaf de eerste dag die volgt op deze waarop de brief aangeboden werd op de woonplaats van de geadresseerde of, in voorkomend geval, op zijn verblijfplaats of gekozen woonplaats (art. 53bis, 1° Ger.
Wanneer de kennisgeving van het vonnis gebeurt bij gerechtsbrief wordt de beroepstermijn berekend vanaf de eerste dag die volgt op deze waarop de brief aangeboden werd op de woonplaats van de geadresseerde of, in voorkomend geval, op zijn verblijfplaats of gekozen woonplaats (art. 53 bis 1° Ger.

Vooraleer voor het overige uitspraak te doen, werd aan het Grondwettelijke Hof een prejudiciële vraag gesteld met betrekking tot de bestaanbaarheid met artikelen 10 en 11 van de Grondwet van de bepalingen artikel 191, 1ste lid, 15°, 15°quater en 15°quinquies van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, met betrekking tot de heffingen voor de jaren 2002 en 2003, in de mate met betrekking tot de erin geregelde heffing, aanvullende heffing en bijkomende heffing, geen onderscheid werd gemaakt tussen farmaceutische ondernemingen naargelang zij generische geneesmiddelen dan wel merkgeneesmiddelen of referentiespecialiteiten op de markt brengen.
Vooraleer voor het overige uitspraak te doen, werd aan het Grondwettelijke Hof een prejudiciële vraag gesteld met betrekking tot de bestaanbaarheid met artikelen 10 en 11 van de Grondwet van de bepalingen artikel 191, 1 ste lid, 15°, 15°quater en 15°quinquies van de wet betreffende de verplichte verzekering voor geneeskundige verzorging en uitkeringen, gecoördineerd op 14 juli 1994, met betrekking tot de heffingen voor de jaren 2002 en 2003, in de mate met betrekking tot de erin geregelde heffing, aanvullende heffing en bijkomende heffing, geen onderscheid werd gemaakt tussen farmaceutische ondernemingen naargelang zij generische geneesmiddelen dan wel merkgeneesmiddelen of referentiespecialiteiten op de markt brengen.

14. In het zesde middel laat de verzoekster gelden dat de bestreden beslissing genomen is met schending van de motiveringsplicht, doordat wordt gesteld dat ze het verzorgen van kinderen niet kon attesteren daar dit ,niet voorkomt in de nomenclatuur en hiervoor geen bekwaming van een verpleegkundige is vereist, terwijl de artikelen 8, § 1, 1°, II en 8, § 1°, 2°, II, van de nomenclatuur gewag maken van “forfaitaire honoraria per verzorgingsdag voor zwaar zorgafhankelijke patiënten” en nergens in de nomenclatuur wordt vermeld dat de leeftijd van de patiënt een criterium is om de zware zorgafhankelijkheid te toetsen.
14. In het zesde middel laat de verzoekster gelden dat de bestreden beslissing genomen is met schending van de motiveringsplicht, doordat wordt gesteld dat ze het verzorgen van kinderen niet kon attesteren daar dit, niet voorkomt in de nomenclatuur en hiervoor geen bekwaming van een verpleegkundige is vereist, terwijl de artikelen 8, § 1, 1°,II en 8, § 1°, 2°, II, van de nomenclatuur gewag maken van “forfaitaire honoraria per verzorgingsdag voor zwaar zorgafhankelijke patiënten” en nergens in de nomenclatuur wordt vermeld dat de leeftijd van de patiënt een criterium is om de zware zorgafhankelijkheid te toetsen.

De gerechtsdeskundige heeft het wellicht bij het rechte eind alwaar hij - bij wijze van persoonlijke visie - bij de bespreking in zijn deskundigenverslag gesteld heeft dat geïntimeerde eerder thuishoort in het stelsel van uitkeringen voor mindervaliden, dan wel in dat van de ziekteverzekering.
De gerechtsdeskundige heeft het wellicht bij het rechte eind alwaar hij – bij wijze van persoonlijke visie – bij de bespreking in zijn deskundigenverslag gesteld heeft dat geïntimeerde eerder thuishoort in het stelsel van uitkeringen voor mindervaliden, dan wel in dat van de ziekteverzekering.

Uit een onderzoek ingesteld door de Dienst voor Geneeskundige Controle van het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering is gebleken dat u minstens sedert 1993 tot en met 1997 jaarlijks van maart tot september een beroepsactiviteit hebt uitgeoefend zonder de voorafgaande toelating van de adviserend geneesheer. Bijgevolg hebt u bij toepassing van artikel 100 § 1 en onder voorbehoud van de eventuele toepassing van artikel 101 van de gecoördineerde wet van 14.07.1994, op 01.03.1993 een einde gesteld aan uw arbeidsongeschiktheid en hebt u bijgevolg vanaf 01.03.1993 ten onrechte uitkeringen wegens arbeidsongeschiktheid ontvangen.
Uit een onderzoek ingesteld door de Dienst voor Geneeskundige Controle van het Rijksinstituut voor Ziekte- en Invaliditeitsverzekering is gebleken dat u minstens sedert 1993 tot en met 1997 jaarlijks van maart tot september een beroepsactiviteit hebt uitgeoefend zonder de voorafgaande toelating van de adviserend geneesheer.

De posterieure tijdens de procedure aangebrachte nieuwe gegevens zijn weliswaar van aard om in de plaats te worden gesteld van de in de bestreden administratieve beslissing vermelde feitelijke gronden die - zoals achteraf dan gebleken is - verkeerd of alleszins niet ter zake dienend waren, maar dergelijke vaststelling volstaat al zodanig niet om hier tot een schending van de motiveringsvereiste te doen besluiten.
De posterieure tijdens de procedure aangebrachte nieuwe gegevens zijn weliswaar van aard om in de plaats te worden gesteld van de in de bestreden administratieve beslissing vermelde feitelijke gronden die – zoals achteraf dan gebleken is – verkeerd of alleszins niet ter zake dienend waren, maar dergelijke vaststelling volstaat al zodanig niet om hier tot een schending van de motiveringsvereiste te doen besluiten.